Ísfirðingur - 21.06.1975, Blaðsíða 4
Skólaslit
Barna- og miðskóli
Patreksfjarðar
Barna- og miðskóla Patreks-
fjarðar var slitið 31. maí s.l.
í bamaskólanum voru 132
nemendur. Hæstu aðaleinkunn
hlaut nemandi í 5. bekk 9,2.
í miðskólanum voru 76 nem-
endur, þar af 9. í landsprófs-
deild og 18 í alm. III. bekk.
Einn nemandi las 3. bekk
utanskóla. Unglingaprófi luku
26 nemendur og var meðaltal
aðaleinkunna 6,65. í lands-
prófsdeild var meðaltal lands-
prófseinkunna 6,18. í alm. 3.
bekk var meðaltal aðaleink-
unna 5,69.
Við skólann störfuðu auk
skólastjóra 13 kennarar, þar
af 8 í skertum stöðum.
Haukur Snorrason, skíða-
kennari, kenndi á skíðí í
nokkra daga. Einnig komu
danskennarar og héldu sitt
árlega dansnámskeið. Tólf ára
nemendur fóru í kynnisferð
til Reykjavíkur. Lánaðist sú
ferð með afbrigðum vel og
var í alla staði mjög fróðleg.
Húsakynni skólans eru fyrir
allöngu orðin svo lítil að það
stendur eðlilegri skólastarf-
semi fyrir þrifum. Þó hefur
tekist að leysa af hendi brýn-
ustu kennslu með því að taka
á leigu húsnæði á tveim stöð-
um úti í bæ.
Barna- og miðskóli
Bolungarvíkur
Barna- og miðskólanum í
Bolungarvík var slitið mánu-
daginn 2. júní. Við skólann
störfuðu í vetur auk skóla-
stjóra 9 fastráðnir kennarar,
þar af íþróttakennari í hálfu
starfi. Stundakennarar voru
þrír. Samtals voru nemendur
213, 153 á barnastigi (1.-6.
bekkur) og 60 á unglingastigi
(7.—9. bekkur). Á unglinga-
prófi fékk hæstu einkunn
Daðey S. Einarsdóttir 8,4, í
öðru sæti var Kristín M.
Bjarnadóttir með 8,0 og
þriðja var Þorbjörg J. Harðar-
dóttir með 7,4 í aðaleinkunn.
Landspróf miðskóla tóku 10
nemendur. Hlutskarpastur var
Ásgeir Bjömsson með 7,9 í
landsprófsgreinum. Næstur
var Elías Jónatansson með
7,8. Síðan komu Ómar Bene-
diktsson og Vilhjálmur
Gunnarsson, báðir með 7,6.
— Á almennu miðskólaprófi
var hæstur Hálfdán Daðason
með 6,8 í aðaleinkunn.
Skólastjóri Bama- og mið-
skólans í Bolungarvík er
Gunnar Ragnarsson.
BíAÐ TRAMSOKNAKMANNA / VESTFJARÐAKJORDÆMI
Bílainnilutningur og tognra-
útgerð
UNGIR menn setja oft fram
athyglisverðar hugmyndir, þó
að þær séu ekki alltaf jafn
vel ígrundaðar. Ein slík hug-
mynd var nýlega sett frarn í
Frjálsri verzlun, víðlesnasta
fréttatímariti okkar um efna-
hags- viðskipta- og atvinnu-
mál. í síðasta tölublaði blaðs-
ins birtist viðtal við ungan
athafnamann, Ásgeir Gunnars-
son, framkvæmdastjóra Veltis
h.f. í Reykjavík.
Blaðamaðurinn spyr Ásgeir,
hvort innflytjendur verði ekki
að taka á sig nokkra ábyrgð
á því, að hér eru hundruð
óseljanlegra bíla, sem liggja
undir skemmdum. Svar hins
unga rnanns er mjög athyglis-
vert:
„Ég ætla ekki að gera
tilraun til að spá í endalok
þessa máls. Bílaumboðin eru
um 20 talsins og mörg þeirra
sitja uppi með bíla frá því í
Skólastjóri Bama- og mið-
skólans á Patreksfirði er
Daði Ingimundarson.
Frá Vesffirskum nátt-
úruverndarsamtökum
Á FUNDI stjórnar Vestfirzkra náttúruverndarsamtaka,
sem haldinn var á ísafirði 29. maí 1975, var eftirfar-
andi bókun gerð:
„Rætt um væntanlega fjölskylduhátíð í Vatnsfirði,
sem til stendur að halda í sumar. Stjórnin lýsir sig
andvíga fram kominni hugmynd um árlegt skemmtana-
hald í Vatnsfirði, og bendir á slæma reýnslu á öðrum
stöðum á landinu af slíkum fjöldasamkomum”.
Hótel Flókalundur
í SfÐASTA blaði, sem út kom
7. þ.m., var birt auglýsing frá
Hótel Flókalundi þar sem
tilkynnt var að hótelið hefði
þá þegar opnað.
Blaðið vekur athygli ferða-
fólks á því að hótelið er róm-
að fyrir lipra og góða þjón-
ustu og ágæta aðbúð á allan
hátt. Það hefur yfir að ráða
ágætu húsnæði og þar eru
björt og rúmgóð gistiherbergi.
Eins og Vestfirðingar vita
er Hótel Flókalundur á undur
fögrum og friðsælum stað við
hinn sögufræga Vatnsfjörð í
Barðastrandarsýslu.
inn
BLAÐINU hafði ekki tekist
að fá upplýsingar um skóla-
slit Iðnskólans á ísafirði og
deilda hans þegar blaðið fór
í prentun, en skólastjórinn
lofaði upplýsingum við fyrstu
hentugleika. Væntanlega verð-
ur sagt frá skólaslitunum í
næsta blaði.
Lækkun byggingakostnaðar
UM miðjan síðasta mánuð var
opnað í Reykjavík íyrirtækið
Iðnval, en tilgangur þess er að
lækka byggingarkostnað með
því að sameina húsbyggjendur
um innkaup og annast söfnun
tilboða þeirra vegna. Iðnvai er
til húsa að Bolholti 4, og er
sameiginlegur sýningarsalur
og söluskrifstofa um þrjátíu
fyrirtækja, sem öll starfa á
sviði foyggingariðnaðar. Er
þjónusta fyrirtækisins foyggj-
endum að kostnaðarlausu.
Áreiðanlega sparar það
húsfoyggjendum mikla fyrir-
höfn og tíma, að geta fengið
á einum stað upplýsingar um
flesta þá fjölmörgu hluti sem
til húsbygginga og húsbúnaðar
þarf, svo og föst verðtilboð
í þá.
Framkvæmdarstjóri Iðnvals
er Páll Skúli Halldórsson.
Gróðursetning trjáplantna
OSTA-OG SMJORSALAN s.f. snorrabraut sa. kvenfélagið Ósk hefur
Isent bæjarráði erindi þar sem
'þess er óskað að félaginu
verði úthlutað afgirt lands-
svæði innan við gróðurreit
Skógræktarfélags ísfirðinga
ofan Urðavegar. Hyggst
félagið gróðursetja plöntur á
svæðinu í samráði við Skóg-
ræktarfélagið.
fyrra. Mér reiknast til að
samtals séu þessir bílar nú
um 1200. Umboðin bera mik-
inn kostnað af þeim, bæði
vexti og geymslugjöld og
vandamálið getur orðið mjög
alvarlegt....
Vegna þess, að ýmsir hafa
rætt um þennan innflutning
sem einhvers konar glæpaverk
vil ég benda á að andvirði
þessara bíla er á að giska
360 millj. í gjaldeyri. Menn
sjá ofsjónum yfir þessu, á
sama tíma og rætt er um að
kaupa skuttogara fyrir millj-
arð, þrátt fyrir þær bláköldu
staðreyndir sem fyrir liggja
um taprekstur togaraútgerð-
arinnar”. (Leturbr.ísfirðings).
Svo mörg eru þau orð, og
séu þau spegilmynd af
hugsanagangi ungra kaup-
sýslumanna í dag er vissulega
ekki von á góðu.
ísfirðingur greindi frá því
í síðasta blaði, að fimm afla-
hæstu skuttogararnir á síð-
ustu vetrarvertíð hafi verið
frá Vestfjörðum, og hafi afla-
verðmæti þeirra verið um 250
millj. króna. Með aukinni
vinnslu aflans í landi má gera
ráð fyrir að verðmæti hans
tvöfaldist. Útflutningsverð-
mæti aflans af þessum fimm
skuttogurum hefur því verið
um 500 millj. króna og hefði
því fyllilega nægt, til að losa
hina' bjartsýnu innflytjendur
úr þeim vanda, sem þeir hafa
komið sér í.
ísfirðingur eftirlætur les-
endum sínum að svara þeirri
spurningu, hvort sé skynsam-
legra, eins og nú er ástatt í
efnahags- og gjaldeyrismálum
þjóðarinnar, að endursenda þá
1200 bíla, sem innflytjendur
pöntuðu í bjartsýni, eða selja
skuttogarana úr landi, vegna
„þeirra bláköldu staðreynda
sem fyrir liggja um tap-
rekstur togaraútgerðarinnar”.
Hvemig væri, að við hættum
að gera út og draga fisk úr
sjó og reyndum að lifa á bíla-
innflutningi í nokkra mánuði?
ostur
A ER
L>»[LU®
' OG
^LJÚFFENGUR
Hvers eiga þrestirnir að gjalda?
í MÖRG undanfarin sumur
hafa þarstarhjón byggt sér
hreiður í grenitré á Austur-
velli hér í bæ. En mjög sjald-
an, líklega aðeins einu sinni
hefir iþeim tekist að koma
ungunum upp. Oftast hafa
einhverjir spellvirkjar eyði-
lagt heimilið um varptímann,
og dettur manni þá fyrst í
hug að hér séu að verki
hundar eða kettir. Þessi gælu-
dýr bæjarbúa virðast stundum
, þurfa að leita sér að náttbóli
I í garðinum. En það mun þó
réttara að þama sé mann-
skepnan verst.
Morguninn 29. maí s.l. var
ég við vinnu í garðinum og
hafði ekki veitt neinu sér-
stöku athygli fyrr en til mín
kom kona er talaði um að í
gærkvöldi hefði hún séð
hreiður í einu trénu. Lítum
við þá báða þangað. Hvað var
að sjá? Þama höfðu greinilega
einhverjir verið að reyna
kastfimi sina. í sjálfu hreiðr-
inu var oddur af allstórum
trjábút og 3 malarsteinar á
sömu grein. En þetta er ekki
öll sagan. Fyrr í vor var búið
að taka eggin og færa þau.
Seinna voru þau brotin, meðal
annars eitt þeirra á höfði
styttunnar í garðinum sem á
að minna okkur á móðurást.
Ég leit upp til þrastanna,
þau sátu þarna tvö á gamla
Hæstakaupstaðarhúsinu og
horfðu niður til okkar og yfir
rústir aleigu sinnar. Hvers
áttu þau að gjalda?
Guðbjörg S. Þorsteinsdóttir.