Austri - 12.02.1964, Page 5
Neskaupstað, 12. febrúar 1964.
AUSTRI
S
Deili um aura bæjarbúa
„Hann á skilið heiður þann,
að heita stórisannleikur".
Þar sk'.lur á milli þeirra nafn-
anna, að annar notaði tómstundir
sínar til að segja frægðar- og
undrasögur af sjálfur sér, það
mergjaðar, að ótrúlegar þóttu.
Fékk hann því viðurnefnið vel-
lygni.
Hinn hefur það fyrir tóm-
stundaiðju að hagræða sannleik-
anum um nágrannana, með sinni
viðurkenndu leikni og háttvísi.
Þetta „hobbý“ sitt hefur hann
stundað um fjölda ára og lagt við
það sérstaka rækt. Hann hefur
því staðgóða reynslu í þessum
efnum. Það er því sanngjarnt og
raunar sjálfsagt að hann hljóti
viðurnefni það, sem um getur í
vísuhelmingnum hér að ofan.
Þetta virðist ennþá sjálfsagðara,
þegar haft er í huga hversu ríf-
legar tómstundir bæjarstjórinn
hefur til að sinna þessu aðalhugð-
arefni sínu, og hversu afkasta-
mikill hann er á þessu sviði.
Það er orðið nokkuð langt síð-
an ég hef orðið þess heiðurs að-
njótandi að Bjarni léti sannleiks-
ljós sitt skína yfir mér utan bæj-
arstjórnarfunda. Einhverri glætu
reyndi hann þó að miðla fólki fyr-
ir síðustu bæjarstjórnarkosningar
um það, að ég væri allt í senn,
montinn, heimskur og illa talandi.
Þetta eru náttúrlega mjög sterk
rök og sæma ákaflega vel jafn
skarpgáfuðum spekingi og sann-
leiksleitandi sál, sem Bjarni er.
I Austurlandi 24. jan. sl. detta
svo nokkur sannleikskorn frá
bæjarstjóranum um okkur full-
trúa Framsóknarflokksins í bæj-
arstjórninni. Þetta er nú aðeins
smá sýnishorn af „hobbýi“ bæj-
arstjórans. Bjarni hefur ákaflega
sterka þörf fyrir að fá útrás á
þennan hátt. Hann er því ekki
seinn á sér, ef einhver í bæjar-
stjórn vogar sér að hafa aðra
skoðun en hann, að miðla bæjar-
búum og fleirum, sínum stóra
sannieika um viðkomandi aðila og
málefnin, sem hann gerist svo
djarfur að bera fram. Ekkert er
bæjarstjóranum kærkomnara en
ef hann getur fengið einhvern,
sem leggur stund á svipaða tóm-
stundaiðju og hann sjálfur, til að
þreyta við sig listina og þá helzt
með sama fágaða orðbragðinu og
stílnum sem hann temur sér sjálf-
ur. Það eitt virðir hann.
Ég skal fúslega játa smæð
mína í þessum efnum. Má vera,
að bæjarstjóranum sé einhver
fróun í því.
Ég hef frá barnsaldri verið sjó-
maður, en sjómenn hafa að jafn-
aði ekki tíma til slíkra tómstunda-
iðkana, sem hér hefur verið
minnzt á. Síðustu tvö ár hef ég
verið verkamaður. Eins og nú er
komið þeirra málum, hafa þeir
lítinn tíma aflögu til að æfa eftir-
lætislist Bjarna Þórðarsonar, enda
ekki nema sára fáir, sem löngun
hafa til slíkra verka. Ég geri því
ráð fyrir, að Bjarni verði að láta
sér nægja þá ánægju, sem hann
segir að ég veiti sér svo ríflega á
bæjarstjórnarfundum.
Um gengi Framsóknarflokksins
í sambandi við setu mína í bæj-
arstjórn, vil ég segja það, að sé
það skilyrði fyrir því að vera nýt-
ur bæjarfulltrúi og að öðru leyti
góður borgari, að geta afkastað
sem mestu af álíka skrifum og
orðbragði og bæjarstjórinn temur
sér, eða geta hagrætt sannleikan-
um svipað og gert er í Austur-
landi 24. jan. sl. út af breytingar-
tillögum okkar Framsóknarmanna
í bæjarstjórn við fjárhagsáætlun-
ina 1964, þá viðurkenni ég fús-
lega, að það skilyrði hvorki get
ég eða kæri mig um að uppfylla.
Breytingatillögurnar
Við lögðum til, að fimm þús.
kr. styrkur til íþróttafélagsins
Þróttar yrði felldur niður. Við
teljum, að félagsskapur, sem í
mörg ár hefur ekki haldið fundi,
þar af leiðandi ekki kosið stjórn,
ekki innheimt árgjöld og ekkert
starfað að íþróttum, sé dauður og
því hlálegt að hann sé styrkþegi
hjá bæjarfélaginu. Og þegar eng-
inn fyrirsvarsmaður finnst innan
bæjarfélagsins til að greiða t. d.
brunabótagjald eða inna af hönd-
um aðrar kvaðir fyrir þann fé-
lagsskap sem hér um ræðir, þá er
ég ekki í neinum vafa um, að
lögspekingar yrðu á einu máli um
það, að þessi félagsskapur væri
ekki til.
Síðan þessi breytingartillaga
var á dagskrá hefur það gerzt,
að auglýstur hefur verið og hald-
inn fundur í Þrótti. Það er ekki
að efa, að breytingartillaga okkar
Hauks og umræðurnar sem um
hana urðu, hafa orðið til þess, að
ungir áheyrendur úr kennaraliði
bæjarins, sem á bæjarstjórnar-
fundinum voru, hafa tekið sig til
og hyggjast reyna að endurvekja
Þrótt. Enda ekki fjarri sanni, að
þeim, sem gert hafa að atvinnu
sinni að uppfræða og uppala að
nokkru leyti æsku þessa bæjar,
standi næst að hafa forgöngu um
íþróttir og líkamsmennt hennar,
þó að þeim sjálfsagt beri engin
skylda til þess. Takist þeim að
koma lífi í félagið og íþróttimar
í bænurn, þá er það meira en
fimm þús. kr. virði. Þá mun ekki
standa á flutningsmönnum um-
ræddrar tillögu að greiða atkvæði
með helmingi hærra framlagi.
Við lögðum til, að fellt yrði
niður 20 þús. kr. framlag til
Menningarnefndar. Menningar-
nefnd var kosin fyrir allmörgum
áruim. Hún hefur haft 20 þús. kr.
framlag úr bæjarsjóði á ári. Ein-
hvern tíma var hér málverkasýn-
ing fyrir hennar tilstilli. Tvö mál-
verk hanga á skrifstofunni hjá
bæjarstjóranum. Mér finnst nú
ekki, að þau hafi sérstakt. menn-
ingargildi. Eitt málverk hangir í
Sparisjóðnum, stórt og sjálfsagt
mikið listaverk. Nokkrir listunn-
endur í bænum gáfu hluta af and-
virði þess, hinn hlutann fékk
nefndin lánaðan í Sparisjóðnum
og hefur hann ekki verið borgað-
ur enn. Annað hef ég ekki orðið
var við að Menningarnefndin af-
rekaði og undanfarin ár hefur
hennar ekki orðið vart nema á
fjárhagsáætlun bæjarins.
Við lögðum til, að 400 þús. kr.
framlag til féiagsheimilisins yrði
lækkað í 250 þús. Okkur virðist,
að þrátt fyrir nálega hálfrar
milljón króna framlag úr bæjar-
sjóði á ári auk skemmtanaskatts-
ins og framlags annarra félaga,
sem hlut eiga að félagsheimilinu,
hafi félags- og skemmtanalífi bæj-
arins farið hnignandi. Við álítum
alveg óhætt að hvíla sig að mestu
um sinn hvað það atriði snertir.
Það er ekki vegna aðstöðuleysis
sem skemmtana- og félagslíf er í
svo miklum öldudal, sem raun ber
vitni. Hér hefur þróazt blómlegt
félagslíf með tiiheyrandi skemmt-
unum við næstum engar aðstæð-
ur. Það er ýmislegt annað, sem
þar kemur til greina og væri vel
þess virði að ræða það, en í þetta
sinn er ekki rúm til þess.
Við lögðum til að framlag til
barnaheimilis hækkaði um 30 þús.
kr. Bjarni segir, að við séum á
móti öllu sem heyrir undir menn-
ingarmál. Að hans dómi heyrir
barnaheimili þá ekki undir menn-
ingarmál.
Þegar fjárhagsáætlunin kom frá
bæjarstjóra til fyrri umræðu, var
þar ekki áætlaður einn eyrir til
hafnargerðarinnar, sem byrjað
var á síðastliðið sumar. Bæjar-
stjórinn sagði um það atriði í
framsöguræðu sinni um áætlun-
ina, að óhætt væri að hvíla sig í
þeim efnum. Sem sagt, að hans
dómi liggur ekkert á að koma
upp einhverju afdrepi fyrir bát-
ana. Slíkt heyrir til ómenningar
og sæmir ekki nema Framsóknar-
mönnum að berjast fyrir slíku.
Við lögðum til, að inn í fjárhags-
áætlunina yrði fellt 500 þús. kr.
framlag til að geta haldið áfram
með höfnina. Við teljum, að á
næstu árum eigi að beina stórum
hluta þess fjármagns, sem ætlað
er til framkvæmda árlega, til að
Ijúka við bátahöfnina. Við álít-
um, að margt annað, sem talizt
getur nauðsynlegt, svo sem að
ljúka við félagsheimilið, byggja
íþróttahöll, jafnvel nema bráð-
nauðsynlegustu vinnuvélar o. f 1.,
eigi að bíða, höfnin eigi að koma
fyrst. Við búum við hafnleysu.
Okkur er lífsspursmál að bæta úr
því eftir föngum. Eins og allir
vita, þá stendur eða fellur þetta
bæjarfélag með sjósókn og út-
gerð, bæði efnahagslega og menn-
ingarlega. Það á því að vera
númer eitt að búa svo að hafnar-
málum, að það standi ekki útgerð
og sjósókn fyrir þrifum.
Það, sem deilt var um á bæjar-
stjórnarfundinum var það, hvort
beina ætti verulegu fjármagni á
næstu árum til að ljúka við fé-
lagsheim'lið og byggja íþróttahöll,
sem áætlað er í dag að kosti 10
miiljónir, eða verja þessu fé til að
halda áfram með höfnina. Við
Framsóknarmennirnir í bæjar-
stjórn viljum það síðartalda og
það er það, sem Bjarni kallar að
vcra á móti öllum menningarmál-
um.
—o—
Ég ætla mér ekki að reyna að
fá Bjarna Þórðarson eða aðra
kommúnista til að trúa einu eða
neinu. Það hafa færari menn en
ég reynt og gefizt upp. En Bjarni
er búinn að berjast við það í ára-
tugi með ýmsum aðferðum að fá
menn til að trúa því að allar þær
milljónir, sem flúið hafa vestur
fyrir Oder og austur yfir Kyrra-
haf og lagt við það líf sitt í
hættu, og allar þær þúsundir sem
drepnar hafa verið við þær flótta-
tilraunir, séu heilaspuni líkra
manna og ég er.
Það er rétt hjá Bjarna, það
eru sömu orsakirnar, sem valda
flóttanum vestur fyrir Oder og
flóttanum frá Neskaupstað. Hann
getur eitt einhverju af tómstund-
um sínum til að hugleiða hverjar
þær orsakir eru.
Sigurjón Ingvarsson.
Ríkisframlög til
skólabygginga
Samkvæmt fjárlögum fyrir ár-
ið 1964 eru framlög til skóla-
bygginga í Austurlandskjördæmi
sem hér segir, talið í þús. kr.:
Til bygginga barnaskóla:
Vopnafjörður 1. áf. 540.625
Eiðar 107.312
Egilsstaðir 250.000
Hallormsstaður 1.601.953
Reyðarfjörður 355.173
Stöðvarfjörður 400.000
Nesjaskóli 550.000
Höfn í Hornafirði 83.333
Til skólastjórabústaða:
Vopnafjörður 140.000
Seyðisfjörður 137.812
Skjöldólfsstaðir 100.000
Egilsstaðir 150.000
Eskifjörður 60.000
Búðir í Fáskrúðsfirði 154.218
Til leikfimishúsa:
Seyðisfjörður 129.307
Neskaupstaður 300.000
Til byggingar gagnfræða- og
héraðsskóla:
Neskaupstaður 358.258
Eiðar 1. áf. 1.525.000
Eiðar 2. áf. 1.525.000
Til byggingar húsmæðraskóla:
Hallormsstaður 50.000
Hallormsst. (1. gr. af 5) 200.000