Alþýðublaðið - 04.11.1919, Blaðsíða 1
1919
Þriöjudaginn 4. nóvember
6. tölubl.
Sömln jlokkarnir.
Það, sem nú meðal annars virð-
ist eiga að blekkja með við þess-
ar kosningar, eru gömlu flokkarnir,
þótt að ekkert sé eftir af þeim
bema nöfnin, þá hyggjast hinir
gömlu forkóJfar þeirra að síá á
gamla trygða-strengi, og fá þá er
áður undir alt öðrum kringum-
stæðum tilheyrðu þeim, til þess
Ðú að svikja sinn flokk og kjósa
Sjálfstjórnar-gæðingana af gamalli
fleimastjórnar- eða sjálfstæðis-
trygð I!
En alþýðukonur og menn eru
yflrleitt ekki svo einföld, að trúa
fcessum leigusmölum eða láta þá
hafa áhrif á sig. Alþýðan veit, að
þegar engin alþýðuflokkur var hér
til, og hún varð að neyðast til
að ganga til kosninga með gömlu
flokkunum, þá var þar aldrei
unnað að hafa en loforð og sviJc.
i>á átti að bæta atvinnuvegi, end-
urskoða fátækralöggjöflna, gera
hana mannúðlegri og margt fleira
-átti að gera verkalýðnum til upp-
byggingar, koma á tryggingum
o. s. frv.
En hvað hefii verið gert? Ekk-
■ert, alls ekkert, og meira að segja
áður en alþýðan eignaðist blað
sjálf, var ómögulegt að fá fluttar
hauðsynlegar greinar verkamönn-
úœ til stuðnings, t. d. í hafnar-
verkfallinu forðum, hvernig fóru
ílokksblöðin okkar gömlu þá að?
Skemst að minnast síðustu bæj-
'arstjórnarkosninga, þá fylgdi víst
öiikill meiri hluti trésmiða hér í
bæ Sjálfstjórn að málum og sumir
þeirra eru starfsmenn hennar enn.
En sama ár eða næsta eftir,
þurítu trésmiðir að fá kjör sín
bætt, og hvernig fór þá? Haldið
bið að þeir hafi fengið að semja
við sína aðalvinnuveitendur? Nei,
þeir fengu að semja við menn úr
Sjálfstjórnarráðinu, sem lítt vildu
sinna kröfum þeirra. Þeir voru
búnir að gleyma ko3ninga-loforð-
úm sínum um vernd og stuðning.
Er þetta ekki að gefa sjálfum
sér utanundir, að styðja þá menn
og þau félög til valda, sem eru
fyrst til að leggja stein á leið
manns? Nei, góðir hálsar, við
þurfum einskis að vænta fyr en
við höfum vit og dug til að koma
ohkar eigin mönnum að. Því
skulum við hafa það hugfast, að
okkur varðar ekkert um þó smal-
arnir væli og telji það skömm
fyrir fyrverandi heimastjórnar-
menn að Jón falli, eða fyrir sjálf-
stæðismenn að Sveinn falli. Sjálf-
stjórn um það og þeir góðu herrar
þar eru sjálfráðir hvernig þeir
svíkja hver annan og eru sundur-
leitir.
Yið megum bara éklci svíkja
okkur sjálf með því að svíkja al-
þýðuflokkinn. Við erum í bardaga
við Sjálfstjórn og hver vill verða
undir? Hver vill láta það félag
sigra sem samanstendur ekki af
neinu öðru en því, aó vera á móti
öllu, sem verkalýður þessa bæjar
vill fá til vegar komið?
Nei, þá værum við ekki lengur
íslendingar, ef við þyldum slíkt.
Gamall Tieimastj.maður.
Veikinðin.
Eru þau að breiðast út?
Viðtal við héraðslækninn
Jón Hjaltalin Sigurðsson.
Alþbl. átti í gær viðtal við hér-
aðslækninn, Jón Hj. Sigurðsson,
og spurði að hvað skarlatssótt-
inni, taugaveikinni og kíkhóstan-
um liði. Svarið var á þessa leið:
SJcarlatssólt er á víð og dreif
um bæinn, en hún er væg, og er
því að Hkindum víðar en menn
vita af; læknis mun ekki alstaðar
hafa verið vitjað af því hún er
svona væg.
KíJcJiósti er nú alls í níu hús-
um, en í sumum þeirra eru sjúk-
lingarnir um það bil að verða
góðir aftur, og enn hefir enginn
dáið. Líklega mun hann þó breið-
ast eitthvað út enn þá, því sumir
sjúklingarnir vita ekki hvaðan
þeir hafa fengið veikina, og hafa
þá að líkindum fengið hana af
sjúklingum, sem veikin var sér-
lega létt á.
TaugaveiJcissjúJclingar eru að
eins fjórir í bænum og eru þeir
allir í „Sóttvörn", fyrir vestan
bæ. Þar liggur og einn sjúklingur,
sem grunur er á að hafi tauga-
veiki, en óvíst ér það, hvort svo er.
0.
Norðmenn grafa göng gegnum
fjöll til að stytta leiðina
til sjávar.
Eins og flestir vita, sem komn-
ir eru til vits og ára, er gríðar-
mikið skógarhögg Austanfjalls í
Noregi og er viðnum „fleytt" nið-
ur eftir 'ánum alla leið til sjávar,
eða þangað, sem sögunarmyln-
urnar standa. Þessi flutningur
hefir oft ýmis óþægindi í för með
sér í stóránni Glaum (Glommen),
vegna þess, að í henni eru stórir
fossar, sem flestir eru virkjaðir.
Þegar flekarnir steypast fram af
fossunum skemmast trén meira
og minna og valda ósjaldan skaða
á vatnsvirkjunum.
Nú nýlega hefir þingmaður einn
norskur komið fram með uppá-
stungu, sem er um hvorki meira
né minna en það, að gera jarð-
göng þvert í gegnum fjallið frá
Gjerena til Glaums. Jarðgöng
þessi eru ekkert smáræðis fyrir-
tæki, lengd þeirra verður 14 km.