Framsóknarblaðið - 10.02.1983, Blaðsíða 4

4
FRAMSÓKNARBLAÐIÐ
TILLAGA I BÆJARSTJÓRN:
VAXANDI ATHAFNASVÆÐI
Frá athafnasvæði Skipalyftunnar. Endurbætur á Danska Pétri
og Andvara. —Ljósm.: Guðmundur Sigfússon.
Það fer vart fram hjá neinum
er fer um svæði hafnarinnar að
eftir er að reka niður stálþil á
kafla milli Binnabryggju og
viðlegukants Skipalyftunnar.
Hjá bæjarfélagi eins og Vest-
mannaeyjum sem á allt sitt
undir fiskveiðum og vinnslu er
okkur það kappsmál að búa vel
að lífæð Eyjanna, sem er
höfnin. Þaö þarf því að vinna
stöðugt að því að bæta aðstöðu
við höfnina. Á þessu svæði er
vaxandi athafnalíf. Æskilegt er
að loka þessum kafla svo hægt
verði að laga til og malbika. Á
síðasta fundi bæjarstjómar
flutti ég þess vegna eftirfarandi
tillögu til að reyna að flýta
málinu:
Bæjarstjóm Vestmannaeyja
samþykkir að fela Hafnarstjóm
að panta jám í stálþil, í því skyni
að tengja saman Binnabrbyggju
og viðlegukant Skipalyftu.
Bæjarstjóm leggur áherslu á, að
verkinu verði hraðað, svo sem
kostur er.
Meirihluti bæjarstjómar vildi
ekki samþykkja tillögu mína,
en samþykkti þess í stað að vísa
henni til Hafnarstjómar. Það er
rétt að taka það fram, að við öll
slík verk eins og þessi þá greiðir
bæjarsjóður 25% af kostnaði.
Vil ég beina því til Hafnar-
stjómar að þeir taki vel þessari
sjálfsögðu tillögu, og sjái til að
framkvæmdir sem eru til bóta
fyrir höfnina fái eðlilegan fram-
gang.
Andrés Sigmundsson.
Einar J. Gíslason í Fíladelfíu:
„ÉG VIL AÐ TEK-
IN VERÐI UPP
HUITASKIPÍI”
■ Einar J. Gíslason er for-
stöðumaður Hvítasunnusafnað-
arins í Reykjavík en því starfi
hefur hann gegnt frá 1. október
1970. Einar hefur unnið mikið
að kirkjulegu starfi, innanlands
sem utan, er menntaður frá
Biblíuskóla í Svíþjóð og löngu
þjóðkunnur fyrir skeieggar pre-
dikanir sína í Fíladelfíukirkj-
unni. Hvað er Einari efst í huga
á nýbyrjuðu ári?
„Mér er efst í huga þakklæti
til guðs fvrir að búa í góðu landi.
En minnistæðasti atburður síð-
asta árs er sorgarslysið við Vest-
mannaeyjar þegar belgíski
togarinn Pclagus fórst.
Mér er einnig ofarlega í huga
hæn og ósk þjóðinni til handa.
að hún hafi vit á því að standa
saman og notfæra sér gæði þessa
góða lands og þá stóru landhelgi
sem við eigum. En til að það
takist þarf kökunni að vera
réttlátlega skipt."
- Hvemig á að fara að því að
skipta réttlátlega?
„Ég hef mjög ákveðnar
skoðanir á því. Ég var sjómaður
í sautján ár. þar hafði háseti einn
hlut, stýrimaður og vélstjóri 1
1/2 hlut og skipstjórinn hafði tvo
hluti. Við gætum þá miðað við
Dagsbrúnartaxtann sem verka-
mannalaun. síðan fengju ráðu-
neytisstjórar og aðrir háttsettir
embættismenn 50% oían á þau
vegna menntunar sinnar en
síðan ættu ráðherrar. forseti
og biskup að fá tvöföld verka-
mannalaun og ekki meira. Pað
ætti sem sagt að láta þessi gömlu
hlutaskipti ráða. Binni í Gröf,
sá landsfrægi aflamaður hafði
aldrei nema tvo hluti, hásetarnir
hans einn hlut og vélstjórinn
fékk 1 1/2.“
■ „Við gætum fætt hungraðan
heim.“
SVtaUharðu,.
skeliinus
Jæja mín kæru!
Margir hafa yfírgefið Sjálfstæðisflokkinn nú á síðustu
dögum. Einn góðan vin hef ég eignast sem þekkir vel til á
kærleiksheimili íhaldsins. Ekki vill hann láta nafns síns getið
en segist vera fús til að veita upplýsingar um allt það sem er
að gerast í undirdjúpum Sjálfstæðisflokksins. Skallharður
Skelfínus þykir nú heldur betur hafa vænkast sinn hagur á
síðustu dögum og óhætt er að upplýsa svona sitt af hvoru
tagi. Skallharði fínnst gott til þess að vita að þó hann láti eitt
og eitt „fast skot” fara. Þá hafa landsfeðumir séð svo um að
nú er stofninn friðaður. Já mín kæru. Hvalastofninn er
friðaður og ekki löglegt, siðlegt né leyfilegt fyrir nokkurn
mann að ráðast að hvalastofninum sem Skallharður til-
heyrir. Mikið finnst Skallharði sjálfstæðismenn alltaf vera
seinheppnir að velja minn kæra frænda Valla víðförla sem
tákn fyrir sinn flokk. Nær hefði verið fyrir þá að leita vel í
ríki náttúrunnar að hval sem ef til vill býr sér tíl „hreiður” tU
að verpa í sem tákn fyrir sinn flokk.
SkaUharður hefur frétt það eftir hinum „nýja vini sínum”
að aldrei hafí valdabaráttan verið meiri en einmitt nú innan
Sjálfstæðisflokksins. Siggi Vídó, sem var skæðasta stjama
flokksins fyrir síðustu kosningar, hefur átt í miklu basU við
að halda Uðinu saman. Munu þeir er vilja verja hinn „gamla
aðal” innan flokksins reynt aUt hvað er þeir gátu tU að
tryggja áfram sín völd innan flokksins. Var úrslitabaráttan
háð í síðasta prófkjöri. Þá fékk hinn „gamU aðaU” aldeUis
að finna fyrir því að þeir ráða ekki ferðinni lengur og hin
„skæða stjama” Siggi Vídó mun hafa tjáð þeim að það væri
eins gott fyrir þá að fara sér hægt. Því hann réði þvi hverjir
það væm er flokknum skulu stýra. Oft hefði hann staðið við
stýrið og ætlaði sér að halda því áfram, hvað sem hinir
„gömlu skarfar” innan flokksins rauluðu eða tautuðu. Sú
varð einnig raunin. Siggi Vídó kom, sá og sigraði. Hann
greip handfylli sína af atkvæðum og henti nýrri stjömu upp á
stjórnmálahimininn. Einhverjum Áma er ku víst búa í
Reykjavík. Ekki þekkir Skallharður haus né sporð á þessum
Áma. En „gamli aðallinn” innan Sjálfstæðisflokksins mun
nú vera allur í sámm og hugsar „atkvæðasmalaranum” nú
þegjandi þörfína. Verður spennandi að fylgjast með þeirri
baráttu sem ömgglega á eftir að vera innan Flokksins. Ljóst
er á öUu að Siggi Vídó er sá sem ræður ferðinni. Svo em
sumir sem bera kápuna á báðum öxlum og munu það að
sögn vera þrír bæjarfuUtrúar flokksins. Tala með „gamla
aðlinum” en vinna á fuUu með leiðtoga sínum Sigga Vídó.
Skallharður hefur það eftir nýja vini sínum, að bæjarfuU-
trúar Sjálfstæðisflokksins hafí orðið ákaflega ánægðir þegar
að úrsUt lágu fyrir í Steinker málinu. Ekki vegna þess hver
fékk hvað, heldur yfir því að geta áfram framfylgt sinni eigin
stefnu. Að klúðra öUu.
FORSETINN. FORSETINN. FORSETINN KVAÐ...
Áfram ekkert múður
þó á minnihluta sé snúður.
Blásum í vom lúður
ég veit þetta er klúður.
Svo kyrjaði íhaldið í bæjarstjóm undir með forsetanum.
Samþykkjum, samþykkjum, samþykkjum klúður
við hlustum ei á neitt and... múður.
Blásum I, blásum í, vom íhalds lúður.
Við vitum, við vitum að þetta er voðalegt klúður.
• • • • GULLKORNIÐ • • • •
Eg veit að það er klúður. En ég styð það samt. Og þegi þú
svo Ar... skrækur og skammastu þín.