Eyjablaðið - 23.01.1954, Side 1

15. árgangur. ' Vestmannaeyjum 23. jan. 1954. 3. tölublað.
Stónipr I kjarabaráfiu sjómanna.
ViStcl við formann „Jötuns", Sigurð Stefánsson
Samningar um fiskverðið voru undirritaðir 18. þ. m.
Samkvæmt þeim hækkar fiskverðið sem hér segir:
Þorskur úr kr. 1,05 upp í kr. 1,22; ýsa úr kr. 1,15 upp í
kr. 1,41 og aðrar fisktegundir í sami’æmi við það. Þá
náðist sama verð fyrir 1 og 2 nátta fisk, sem áður var
10 aurum lægri. Þá er ekki minna um það vert að bóta-
skyldi vegna dauðaslysa á sjó hækkar um helming.
Sigurður Stefánsson.
Telur þú þetta ekki sæmileg
an árangur.
— Eg tel þetta mjög góðan
árangnr. I*að er óhætt að full-
yrða að fyrir sjómenn hér í Eyj-
um nernur þetta 18% hækkun
með tilliti til þess að náðst hef
ur sama verð á eins og tveggja
nátta netafisk. Einnig tel ég það
mjög þýðingarmikið að heildar
samningar skyldu nást um íisk-
verðið; þar með er út ilokað að
útgerðarmenn geti ákveðið og
auglýst fiskverðið án samráðs
við sjómannasamtökin, tins og
þeir hafa gert að undariförnu.
— Segðu tnér, hve mikil var
o
bótaskyldan áður?
— Bætur eftir sjómenn hafa
verið skammarlega lágar, eða
kringum 14—15 þúsund krónur.
Nú á þetta að hækka um helm-
ing, t. d. ekkja mundi nú fá
unr 30 þúsund krónur. I því til-
felli, að sjómaður láti eftir sig
konu og' foreldra, sem taldir
hafa vtrið á lrans framfæri og
áður fengu 15 þúsund kr. hvert,
fengju þau nú 30 þúsund kr.
hvert eða samtals 90 þúsund kr.
Þó er fram tekið, að bætur skuli 1
aldrei hækka minna en um 10
þús. kr. Þetta atriði samningsins
Lel ég mjög mikils virði, því
öll þekkjum við aðstæður þess
fólks, sem missir fyrirvinnu
sína.
— Heyrðu mig, þú hefur ver-
ið i höfuðstaðnum allt síðan
i'.rn áramót svo ekki virðist
þetta hafa runnið í gegn. Viltu
ségja okkur eitthvað af sjálfri
samn in gagerði n n i ?
— Markmið sjómanna með upp-
siign samninganna í h.aust var
fyrst og frernst að fá hækkað
fiskverð. Á þann efná hátt
töldu þeir sig geta náð fram
réttmætum hluta sínum af báta-
gjaldeyrinum, sem þeir lrafa
ekki fengið á undanförnum ár-
um þó að þeir telji sig eiga
hann samkvæmt samningum.
Á lyrstu tveim fundtun sanrn-
inganefndanna gerði ég ítrek-
aðar tilraunir til að fá upplýs-
ingar um það hjá útvegsmönn-
um hve mikið það væri setn þeir
hefðu fengið greitt á kíló af
bátagjaldeyri fyrr árið 1952.
Slíkar upplýsingar liefðu átt að
létta mjög undir samningagerð
ina. Þessar upplýsingar neituðu
þeir að gefa, og lýstu því yfir
hver um auuan þveran, að hvað
sem ú gengi kœmi ekki til mála
að sjómenn fengju siuii hluta af
bátagjaldeyrinum! Þessi afstaða
útgerðarmanna tafði mjög alía
samningagerð, — því ætlun sjó-
manna var ekki Önnur en sú
að rétta hlnt sinn í sambandi
við bátagjaldeyrinn.
— Og hvernig reyndist sam-
starf félaganna í þessari deilu?
— Framan af samningaþófinu
virtist það vera sæmilegt, en eft
ir því sem á leið og við sátum
þarria nótt eftir nótt ári þess að
í áttina hnikaði, þá fór að bera
1 á veilum. Fulltrúar félaganna
ÚTSVÖRIN
Síðustu S árin, sem íhaldið réði:
Heildarúlsvör 1938 kr. 218.601,00
Heildarúlsvör 1943 — /753.073,00
IiÆKKUN 700%.
Álit þingmannsins í Víði 12. febrúar 1944: „---Eg
tel það rnjög varhugavert, svo að ekki sé fastara að orði
kveðið, hve há útsvör eru lögð á útsvarsgjaldendur hér í
Eyjum eins og nú er komið.
Þau hafa farið svo hraðvaxandi hin síðustu ár, að þess
munu fá dæmi miðað við fólksfjölda, við gjaldgetu eða
gjaldþol borgaranna yfirleitt, við fyrri ára útsvör, og við
þær verklegu framkvæmdir, sem bæjarfélagið hefur afkast-
að á sama tíma.------
Jóhann Þ. Jósefsson."
Þau átta ár, sem vinstrimenn hafa ráðið:
Heildarútsvör 1946 ........ kr. 2257.343,00
Heildarútsvör 1953 ........ — 6406.040,00
HÆKKUN 200%. J
Álit farmannsins í Eyjablaðinu 15. janúar 1954. /
í Vestmannaeyjum hafa framfarir orðið mestar í land- 1
ínu hin síðustu 8 ár. 11
Fylkir gleymir persónufrádrættinum hjá niðurjöfnunar-
nefnd, þegar hann er að reikna út útsvörin fyrir verka-
riienn, en hann hefur verið langsamlega hæstur í Eyjum
síðan vinstrimenn tóku völdin.
Verkamaður með 5 börn á framfæri sínu og 34 þús.
króna tekjur borgar í hæsta lagi kr. 700 í útsvar eða 2%
af tekjum sínum.
Þannig ríkir fullt réttlæti gagnvart þeim, sem erfiðast
eiga, en þeir betur stæðu eru látnir borga, þegar vinstri
rnenn ráða.
á Akranesi og í Keflavík létu í
það skína, að samið myndi á
þessuin stöðum, ef tilboð kæmi
fram t. d. um 1,20. Það konr
hinsvegar greinilega fram á
Akranesi, að veilurnar og upp-
gjafarandinn var hjá forustunni
en ekki hinum óbreyttu liðs-
monnum, þ\ í þeir felldu að
gera samninga út al fyrir sig.
Eg reyndi hvað ég gat til að
efla samheldni innan okkar
neliidar og að við stæðum fast
á rétti sjómanna, því ég vissi af
reynslunni, að ég hafði sterk
samtök á bak \ ið mig. Enda er
óhæU að segja að þessi sarrining
ur náðist fyrst og fremst vegna
þess að samstarfið bilaði ekki.
, Það fer heldur ekki fram hjá
■ þeim mönnum, Sem starfað hafa
I lengi að þessurn málum að það
j er máttur samtakanna sem allt
veltur á.
— Já, þú ert orðnn ýrnsu van
ur í þessu brasi, segðu mér,
hvað ertu búinn að starfa lenai
að verkalýðsmálum?
— Það má segja, að maður
sé alinn upp innan verkalýðs-
félagarina, því ég minnist þesS,
að 15 ára gamall stóð ég verk-
fallsvörð nótt eftir nótt í deiln
einni í fæðingarhéraði mínu.
Eg gekk í Sjómannafélag Ve.
strax og ég kom hingað 1932 og
Framhald ó 2. siðu.