Eyjablaðið - 23.01.1954, Side 3

EYJABLAÐIÐ
3
— DRAUMUR —
Mig dreymdi að eg væri orð-
in Þjóðvarnarmaður, ó, hvílík
sæla, sem gagntók mig allan, eg
tútnaði allur út og einkum þó I
herðunum, því eg fann þunga
hinnar góðu baróttu hvíla ó
þeim. Eg hrópaði til lýðsins:
„Vér erum bjargvættir yðar, vér
komum færandi yður hamingj-
una ó Hörpudiskum! Við höfum
að vísu enga stefnuskró eða
mólefnagrundvöll, en hvern
skrattann gerir það, okkar mark
og mið er að berjast fyrir vel-
ferðarmólum Hrólfs - e he - vel-
ferðarmóium þjóðarinnar vildi
eg sagt hafa!" „Kemur út ó
eitt", sagði Hrólfur, sem mér
þótti standa mér nær, og kink-
aði hann kolli m. m. Og enn
hrópaði eg hóstöfum:. „Vér
erum hinir einu og sönnu Is-
lendingar; ég Óli Granz, Óskar
í öskunni og Halli Guðna".
„Þú telur mig ekki, helvízkur"
hvíslaði nú einhver I eyra mér.
Eg leit við en þekkti ekki mann-
inn, hann var svo svartur.
„Ja, ég hef nú lesið margar
bækur laxi", sagði Halli, „eg
veit nú hvað eg syng; — uss,
kommarnir það eru nú meiri
skepnurnar. Svoleiðis menn
þekktust ekki I Landeyjum I
mínu ungdæmi".
„Ja, þú ættir nú að þekkja
þó", sagði eg. „var ekki alveg
voðalegt að verc þarna I flokkn-
um hjó þeim?"
„Oh, minnstu ekki ó það ó-
grótandi", sagði Halli, „það
var allt saman alveg hroðalega
austrænt og du'larfullt, sérstak-
lega þegar þeir fóru I línudans-
inn, maður, þó var eg oft hrædd-
ur um minn innri mann. Þar
enduðu allar setningar ó
Moskva. Þetta segi eg alveg dag-
satt, þar finnst enginn heiðar-
legur maður, þeir eru verkfæri
Rússa og þjóðníðingar, Laxness
er það líka. Lóttu mig um það
eg hefi lesið margar bækur
laxi."
Svo laut Halli niður að mér
og hvíslaði: ,,Þig mun ekki
iðra þess að hafa skipt um
skoðun, það er svo þægilegt að
vera laus við að lóta kalla sig
komma, og svo líta allir upp til
manns." Jó, það var dósamlegt
að vera kominn I þetta samfélag
þvl hér voru allir svo hreinir
og beinir.
„Heyrðu", sagði eg við Guð-
varð, „eg man ekki betur en
þú værir hringavitlaus I haust
út af togarasölunni, eg bjóst
ekki við að sjó þig I okkar hópi.
„Ja, það er nú einkennið ó
okkur I þjóðvörn, að við kjósum
þó I vetur, sem við fyrirlitum I
haust, það er eitt af okkar fóu
kjörorðum." Og sem von var
þótti mér mikið til koma........
„Þegar eg var fyrir austan,
sagði nú Hrólfur „var þar kerl-
ing ein forgömul sem spóði þvi
fyrir mér að eg yrði herforingi,
maður tók nú ekki mark ó slíku
í þó daga, en sjóðu bara til,
Þjóðvarnarforingi og herforingi,
það getur passað, svo kella hef-
ur vitað lengra nefi sínu".
(Lófaklapp). „Jú, jú, sagði Óli
Gránz, „þegar ég var í Leik-
félaginu, var maður að spila
sig listamann, en nú er maður
orðinn listamaður í alvöru.
Mikið held ég að fólkið hlakki
til að kjósa okkur". Eg ætlaði
að fara að segja eitthvað þessu
til staðfestingar, en þó sé eg
hvar koma tveir heiðursmenn og
voru bóðir með hund í bandi.
Þetta voru þeir Pétur Þríhross
og Póll Oddgeirsson.
„Eg óska þér til hamingju
| Hrólfsi minn, því hver hefur
i elskað þessa Eyju og þessa þjóð
j meira en eg, og vil eg nú ganga
í þennan flokk sannra íslend-
inga", svo mælti Póll og hneigði
sig virðulega. En Pétur Þríhross
tók út úr sér fölsku tennurnar,
hellti í þær vænum slurk af tó-
baki og stakk upp í sig, sagði
svo: „Jeg er sgú fanin gale mæ
enginn Islandsmann, en í tín
flokkur skal eg vera Rólfur
minn.." Ætlaði nú Hrólfur að
fara að halda þakkarræðu til
þessara tveggja heiðursmanna,
en þó tóku hundarnir að gelta
ókaflega en við það vaknaði eg.
Bið eg nú einhvern spakan
mann að róða þennan undar-
lega draum.
Óspakur.
' j- *£• «.i-» $ £? S i J í t ií iS 51 u 'i . i k *<.» .1 -
Ihaldiö rekur upp
ramakvein.
Sósíalistaflokkurinn liefuv nú
opnað skriftstofu sína á Skóla-
veg 2.
Þykir íhaldinu það auðvitað
hinn versti fyrirboði, því ein-
mitt þarna hafði flokkurinn
skrifstofu síria 1942, þegar hann
vann einn af sínum stærstu
kosningasigrum.
En það sem kvelur frelsis-
hetjurnar í þeim flokki átak-
anlegast er þó það, að nú er
þeim Ijóst, að þeir hafa til
einskis keypt upp húsnæði það
sðn þeir hafa haldið allt frá
síðasta vori í þeirri von, að
sósíalistar fengju hvergi inni
um kosningar.
Fasteignagjalda til bœjarsjóðs Vest-
mannaeyja var 15. janúar s l..
BÆJARGJALDKERl
nr. 4 /1954.
fré Innflutningsskrifstofunni um umsóknir um
ný fjárfestingarleyfi.
l>eir aðilar, sem ætla að sækja um' ný fjárfeStingarleyfi á
þessu ári, þurfa að senda Innflutningsskrifstofunni urnsókn fyrir
10. febrúar eða póstleggja utnsókn í síðasta lagi þann dag.
Eyðublöð undir nýjar umsóknir fást hjá innflutningsskrif-
stofunni í Reykjavík og haí'a verið send oddvitum og byggingar-
nefndum utan Reykjavíkur.
Ekki þárf að sækjá um fjárfestingafeyfi vegna framkvæmda,
sem frjálsar eru samkvæmt lögum unr, skipan innflutnings- og
gjaldeyrismála, fjárfestingarmála o. 11. frá 24. des. 1953, en það
cru í EYRSTA LAGI íbúðarhús, þar sem hver íbúð, ásamt til-
heyrandi geymslu, þvottahúsi og þess háttar, er allt að 520 rúm-
metrar, í ÖÐRU LAGI peningshús og heyhlöður, í ÞRIÐJA
LAGI verbúðir og veiðarfærageymslur og í FJÓRÐA LAGI þær
framkvæmdir, sem fullgerðar kosta í efni og vinnu allt að 40
þúsund krónur, Reykjavík, 15. janúar 1954.
INFLUTNIN GSSKRIFSTOFAN
Skólavörðustíg 12.
TILKYNNING
FRÁ SKATTSTOFUNNI.
Skattstofan veitir aðstoð við að telja fram til skatts á tím-
anum kl. 10—12 árdegis og 1—3 og 4—7 síðdegis alla virka daga
og auk þess á sama tíma sunnudaginn 31. janúar n. k.
Athygli skal vakin á því, að aðstoð er því aðeins hægt að
veita, að gjaldandi hafi við hendina fullnægjandi upplýsingar um
tekjur og eignir, og að ekki er veitt aðstoð við að semja reksturs-
reikning, sundurliðun og efnahagsreikning.
Athugið að framtalsfreslur rennur út á miðnætti 31. janúar
n. k. og er hægt að skila framtölum í bréfakassa skattstofunnar
til þess tírna.
Frestir verða ekki veittir nema þeim, sem hafa umfangsmikinn
rekstur.
SKATTSTJÓRI.