Eyjablaðið - 11.05.1978, Qupperneq 1

EYJABLA
L
Ávarp Fullírúaráðs verkalýösíélag-
anna i Vestmannaeyjum.
Góðir félagar!
Fyrir einu ári, 1. maí 1977, gekk í gildi
yfirvinnubann um allt land. Þetta yfir-
vinnubann var sett á til að knýja at-
vinnurekendur U1 samntaga um bætt
kjör verkalýðshreyfingarinnar, og það
tókst. Þó ekki fyrr en sjö vikum síðar
og eftir að yfir vofðu keðjuverkföll um
land allt, sem ljúka skyldi með alls-
herjai'verkfallí, ótímasettu.
f dag, á alþjóðlegum baráttudegi verka
lýðsins, stöndum við enn í baráttu. Samn
ingamir frá því í fyrra hafa verið brotn-
ir á okkur og þær miklu kjarabætur, er
þeir fólu í sér að engu gerðar með ger-
ræðislegum lagasetningum á Alþingi.
Hver sinasti launamaður hefur verið
sviptur eins og hálfs mánaðar launum
á ári. Og það er ekki allt búið enn. Það
er yfirlýst stefna ríkisstjórnarinnar að
taka vísitöluna úr sambandi, þannig að
stjórnvöld geti að eigia vild ráðskast
msð óbeinar skattaálögur og gert þann.
ig kjarasamninga að ógildum pappírs-
snifsum.
Þið hafið öll fylgst með því, hvernig
atvinnurckendur og rikisvald hafa huns-
að v'lja verkalýðshreyfingarimaar. Hvern
ig atvinnurekendur hafa sksllt sínu blá-
kalda nei-i framan í fulltrúa verkalýðs-
hreyfingarinnar í samningaviðræðum,
misjaíalega innpökkuðu í orðagjálfur
—- við erum akki til viðræðu um að samn
ingarnir, sem v‘ð undirrituðum í fyrra,
gangi í gildi að nýju. Þetta taka þeir
undir, þeir atvínnurekendur sem blíðast
hafa látið i fjölmiðlum og talað um að
svo sa'nnarlega sé vrkalýðurinn ekki 01
sæll af kjönrm sínum.
Þið hafið einnig fylgst með þeim hót-
unum svokallaðra ráðamanna þjóðarinn
ar, að ef verkalýðshreyfingin fengi aftur
í gíidi þami hluta kjaran.ia sem tekinn
var af henni ,þá myndi óhjákvæmilega
leiða af því atvinnuleysi. Þetta er ákaf.
lega áhrifamikil hótun, sérstaklega úti
á landsbyggðinni, þar sem víða er árs.
tíðabundið atvimiuleysi á hverju ári. V‘ð
það er sannarlega skki bætandi, og er
því von, að eínhverjir kunni að skelf.
ast. En við skulum spyrja okkur einn.
ar spurningar og r?yna að svara henni:
Er atvinnuleysi virkilega óhjákvæmi.
legur fylgifiskur bættra kjara?
Þessu hljótum við að svara neitand*.
Það getur hver séð sem vill, að það er
ekki kaup verkafólksins sem er að sliga
atvinnuvegina. Óvíða í hinum siðmennt.
aða heimi er einmitt greitt lægra verð
fyrir vinnuafl verkamannsins á sama
tíma og afurðir þjóðarinnar seljast
hæsta verði erlendis, i þeim mörkuðum,
sem sagðir eru grundvallarforsendan
fyrir efnaragslegu sjálfstæði þjóðarinn.
ar. Við skulum einnig hafa það fast í
huga, að áður en samningárnir á síð-
asta ári voru undirritaðir kom yfirlýs.
ing frá forsætisráðherra þess efnis, að
þeir væru innan þess efnahagslega
rarnrna sem þjóðarbúið leyfði. Þessi
rammi hafur nú stækkað. Þjóðartekj.
urnar hafa aukist meira en gert var
ráð fyrir þegar samningarnir voru und.
irritaðir, Þannig að efnahagslegar for.
sendur þoirra standa ennþá styrkari fót
um sn þegar þeir voru undirritaðir.
Það er svo talandi dæmi um sið-
ferðisvitund auðstéttarinnar, að á sama
tíma og fulltrúar hennar á þingi og
utan þess segja við verkamann, sem
hefur 150 þúsund krónur í mánaðartekj.
ur, að hann verði að afsala sér 222
þúsund krónum á næstu 12 mánuðum,
frá 1. mars sl. að telja, — á sama tíma
koma fulltrúar þessara manna fram í
sjóivarpi og veigra sér ekki við að
deila um hvort þnr hafi nú heldur 800
eða 900 þúsund króna mánaðartek.iur.
Framhald á 2. slðu.
Nir þora, viljo 09 geta jert illt íyrir ekkert
Hvað sem segja rr.á um íhald-
ið í Vestmannaeyjum, þá verð-
ur ekki annað sagt um blað
þeirra en að það er mjög líf-
legt í útliti, vel og skemmti.
lega upp sett, myndskreytt og
fjallar enn vel um aflafréttir
og annað af því tagi; var raun-
ar útilokað annað hvað það síð-
asta áhrærir eins vel og Björn
Guðmundsson hafði haldið á
þeim þætti seanum ári.i.
Nú í kosningatíð hafa þeir
haft svo mikið að segja um
Laugardaginn 6. maí s. 1.
var Tónlistarskóla Vestmanna.
eyja slitið í Félagsheimilinu. —
Eins og venja hefur verið nokk
ur undanfarin ár voru nem-
endatónleikar skólans haldnir
víð það tækifæri.
Efnisskrá tónleikanna var
mjög fjölbreytt eða allt frá
góðkunnum bamalögum eins og
„Það er leikur að læra”, o. s.
frv. til verka eftir þá Mozart
og Beethoven.
Um 50 ungir tónlistarmenn
komu fram á tónleikunum og
er greinilegt, að í þeim hópi
eru margir upprennandi hæfi-
það hvað þeir „þora” að gera,
komist þeir til valda, og meira
að segja „vilja”, að þeim hef.
ur ekki dugað eitt blað viku.
lega, heldur þurftu þeir að gefa
út sérstakt kosningaloforða-
blað, þar sem ekkert var skor-
ið við nögl; þar var því auð-
vitað líka haldið fram að þeir
sögðust „geta” þetta allt sam.
an — meira að segja allt að
þvi í einum hvelli.
Ekkert væri nú þetta, ef þess
ir herramenn hefðu tilkynnt í
leikame.in, sem ef til vill koma
til með að halda uppi öflugu
tónlistarlífi hér í Eyjum í fram
tíðinni. Nú hefur verið stofnað.
ur hornaflokkur unglinga, en
langt er síðan unglingalúðra-
sveit hefur starfað hér í bæ.
Það er ánægjulegt til þess að
vita að „músíkín” sem oft hef.
ur verið ’.iefnd ljúfust lista
skuli eiga marga aðdáendur
hér í Eyjum. Um það vitnuðu
tönleikarnir s. 1. laugardag.
Nemendur og kennarar Tón.
hstarskólans eiga þakkir skil-
ið fyrir framlag sitt til tónlist.
arlífs í Vestmannaeyjum. R. ö.
leiðinni, að fundist hefði gull.
náma undir ungverjahúsinu —
það mál vafðist nefnilega ekk.
ert fyrir sigurvegurunum í
prófkjörinu, hvemig átti að
fjármagna allt saman, það átti
að gera með þvi að draga veru-
lega úr óvinsælli skattheimtu á
bæjarbúa. Skyldi ekki hafa far-
ið um einhvern þeirra sjálf.
stæðismanna í bæ ium, sem
komnir eru úr stuttbuxunum
og búnir að læra á peninga?
Það er synd að þessir menn
skuli ekki hafa verið fengnir
fyrir löngu til að kenna þeim
flokksbræðrum sínum Gunnari
og Geir, þá hefðu þeir líklega
ekki þurft i?<ð tvöfalda alla
skatta og bæta við nýjum á
hverju ári, sem þeir hafa ver.
ið að paufast við völd, án þess
að þora, geta eða vilja.
nAið samband.
Eitt af því, sem hinir nýju
frambjóðendur sjálfstæðis.
manna ásamt með Sigurði úr
núverandi „vinstri” meirihlutan.
um, vilja gera endilega í fram.
t ið i'.mi er að „þreyta”. Þeir
vilja taka fyrir fá verkefni í
einu, en ekki að böðlast um á
öllum sviðum, eins cg gert hef.
ur verið undanfarin ár — þeir
vilja kannski segja okkur
hvernig hefði átt að rcisa allt
úr rústum, af svo má að orði
komast, eftir gosið án þoss að
berjast á svo mörgum vigstöðv
uvn samtímis eins og raunin
hefur orðið á við hi.iar sér.
stöku aðstæður. Það þarf eng-
inn að vera undrandi á, þótt
ýmislegt hafi farið með nokkr-
um öðrum hætti en æskilegast
liefði verið, eins og á stóð —
byggja á fáum árum upp svip.
að og gert var í venjulegum
byggðarlögum á áratugum. Eg
er ekki í nokkrum vafa um, að
í framtíðinni mu.i það þykja
með ólikinrinm. hversu ótrú.
Framhald á 2. síðu.
N emendat ónleikar