Eyjablaðið - 29.11.1983, Blaðsíða 1

16. tölublað
Vestmannaeyjum, 29. nóvember 1983
43. árgangur
Jöfnuður, samvinna,
heiðarleiki, drengskapur?
Andrés Sigmundsson skrifar
nokkuö merkilegan leiðara í
síðasta Framsóknarblað. Þar
fer hann mörgum vel völdum
orðum um Framsóknar-
flokkinn og stefnu hans en að
auki gefur hann Sjálfstæði-
flokknum og Alþýðubanda-
laginu einkunnir. Vegna þess-
ara einkunna langar mig að
gera nokkrar athugasemdir.
FRAMSÓKNAR-
FLOKKURINN
Lítum fyrst á Framsóknar-
flokkinn. Um hann segir
Andrés meðal annars: „Fram-
sóknarflokkurinn er flokkur
fólks sem hefur að leiðarljósi
jöfnuð, samvinnu, heiðarleika
og drengskap.” Ekki veit ég
nákvæmlega hvað þessi orð
Andrésar merkja en óneitan-
lega finnst mér þau ekki vera í
samræmi við stefnu Fram-
sóknarflokksins í dag. Eða
skyldi það flokkast undir
jöfnuð og samvinnu að skerða
laun þeirra lægst launuðu og
banna þeim að semja um kaup
og kjör? Felst jöfnuður í því að
gefa forsætisráðherranum
jeppa á sama tíma og al-
menningur þarf að draga fram
lífið af lágum launum sínum?
Nei, í þessari stefnu Fram-
Garðar
Sigurðsson
fimmtugur
Sunnudaginn 20. nóv. s.l.
varð Garðar Sigurðsson
fimmtugur. Eyjablaðið
óskar Garðari hjartanlega
til hamingju með afmælið og
þakkar honum góða sam-
vinnu fyrr og nú.
sóknarflokksins felst hvorki
jöfnuður né samvinna.
í ljósi síðustu atburða í
landsmálum vil ég einnig leyfa
mér að efast um heiðarleikann
og drengskapinn hjá þeim
framsóknarmönnum og varla
geta skrif málgagns flokksins
hér í Vestmannaeyjum flokkast
undir þær dyggðir.
SJÁLFSTÆÐIS-
FLOKKURINN
Um stefnu Sjálfstæðis-
flokksins segir Andrés: „Þeir
ríku verða ríkari og þeir fátæku
fátækari. Það er stefna Sjálf-
stæðisflokksins”. Þarna get ég
verið Andrési fullkomlega
sammála. Sjálfstæðisflokkur-
inn hefur alla tíð barist fyrir
þessari stefnu og ekki síst nú
þegar leiftursóknaröflin eru
komin til valda í flokknum. En
hins ber og að gæta að í dag er
það Framsóknarflokkurinn
sem er í verki að framkvæma
þessa stefnu fyrir Sjálfstæðis-
flokkinn. Það er illt hlutskipti
en engu að síður staðreynd.
ALÞÝÐUBANDALAGIÐ
Hjá Andrési fær Alþýðu-
bandalagið tvær einkunnir. Hin
fyrri er sú að það ásamt með
Sjálfstæðisflokknum skipti
fólki í tvær fylkingar með og
móti hernum. Þetta er laukrétt.
Alþýðubandalagið er á móti er-
lendri hersetu á íslandi. Það er
á móti henni því hún ógnar
sjálfstæði þjóaðrinnar og vegna
þess að hersetan eykur mjög á
líkur á því að Island verði
skotmark í hernaðarátökum
stórveldanna. Þessi atriði
skipta sköpum fyrir íslensku
þjóðina. Víst er að innan Fram-
sóknarflokksins eru margir ein-
lægir herstöðvaandstæðingar
og hef ég alltaf haldið að
Andrés væri einn þeirra. Hins
vegar er það ljóst að flokks-
forysta Framsóknarflokksins
hefur enn og aftur opinberað
undirlægjuhátt sinn við hið er-
lenda vald.
Seinni einkunnin sem
Andrés gefur Alþýðubanda-
laginu er sú að það vilji við-
halda ófriði og ósáttum meðal
landsmanna. Ég býst við að
Andrés eigi hér við stefnu Al-
þýðubandalagsins í launa-
málum. Ef svo er verður hann
auðvitað að gera það upp við
sig og meta með sjálfum sér
hvort það er að viðhalda ófriði
og ósáttum að styðja launafólk í
baráttu sinni fyrir bættum
kjörum. Ekki er ég viss um að
launafólk sé honum sammála.
Ég vil að endingu taka undir
inngangsorðin í leiðara
Andrésar þar sem hann segir:
„Það er ekki of mikið sagt að
Framsóknarflokkurinn í Vest-
mannaeyjum standi á tíma-
mótum.” Ég vil hins vegar
heimfæra þessi orð upp á Fram-
sóknarflokkinn á landsvísu í
stað Vestmannaeyja einna. Á
þessum tímamótum verður
Framsóknarflokkurinn að gera
upp við sig hvort hann hyggst
endanlega ganga til liðs við
leiftursóknaröflin í landinu eða
verða flokkur samvinnu og
framsóknar eins og til stóð við
stofnun hans. Því miður bendir
allt til þess að fyrri kosturinn
hafi þegar verið valinn. R.Ó.
Oryggismál
sjómanna
Því miður er það svo, að
öryggismál sjómanna eru
lítið á dagskrá að öllum
jafnaði; það er helst þegar
hörmuleg slys verða, að
menn taka við sér og spyrja:
Hvers vegna?
Sannleikurinn er hins
vegar sá, að sífellt þarf að
hafa í huga aðgát, varfærni
og fyrirhyggju um hvaðeina,
sem lýtur að búnaði skips,
siglingu þess og annarri
meðferð.
Sjómennska er erfitt og
hættulegt starf, vinnuslys
um borð í skipum eru oft
meiriháttar og alvarleg, og
til þess að draga úr þeim,
þarf stöðugt að gæta þess að
öll þau tæki og tól, sem
notuð eru á nútíma veiði-
skipum, séu í sem bestu
ásigkomulagi. Slysin gera
ekki boð á undan sér.
Það er auðvitað svo sjálf-
sagt mál, að varla þarf um
að tala, að björgunar-
búnaður þarf að vera í full-
komnu lagi og eins aðgengi-
legur og vel búinn, sem
kostur er. Því miður er víða
pottur brotinn í þeim
efnum. Lög og reglugerðir í
tengslum við öryggisbúnað
duga ekki einar sér, því
hvort tveggja er, að þeim er
ekki nægilega sinnt og
heldur ekki fylgt eftir af
þeirri kostgæfni og þeirri
festu, sem hlutaðeigandi
aðilum ber skylda til að
gera.
Undanþágur og undan-
sláttur eru orð, sem ekki má
vera hægt að nota varðandi
öryggismál sjómanna.
Auðvitað væri það best,
að aldrei þyrfti að grípa til
björgunartækjanna, en
stóru slysin gera heldur ekki
boð á undan sér. —G.S.
Mikilsverður árangur
Fyrir hvern?
Haustdagur.
—Ljósm.: EYJABLAÐIÐ
Sigurgeir Kristjánsson lýsir
hug sínum til efnahagsaðgerða
ríkisstjórnarinnar í síðasta
Framsóknarblaði. Eins og við
er að búast er hann afar
ánægður með framgöngu
Framsóknarflokksins síns
undir forystu Steingríms,
mannsins sem er að kveða
niður dýrtíðardrauginn þjóð-
inni til farsældar. En Sigurgeir
fær ekki staðist að gleðjast yfir
því að Alþýðubandalagið er nú
utan stjórnar, en í huga hans er
Alþýðubandalagið sá flokkur
sem ber ábyrgð á dýrtíð síðustu
ára og þeim ógöngum sem
þjóðarbúskapurinn nú er í.
FRAMSÓKNAR-
ÁRATUGURINN
Ég hélt satt að segja að fram-
sóknarmenn hugsuðu sig
tvisvar um að minnsta kosti
áður en þeir færu að kenna
öðrum um í þessu sambandi.
Eða veit Sigurgeir ekki að
Framsóknarflokkurinn hefur
átt aðild að ríkisstjórn allan
síðasta áratug og á enn, lengur
en nokkur annar íslenskur
stjórnmálaflokkur. Fram-
sóknarflokkurinn hefur þannig
borið meiri ábyrgð á efna-
hagsmálum þjóðarinnar en
aðrir flokkar enda er um-
ræddur áratugur jafnan nefnd-
ur Framsóknaráratugurinn,
hvorki meira né minna. Það er
að sjálfsögðu óþarfi fyrir Sigur-
geir að loka augunum fyrir
þessum staðreyndum.
VÍSITALAN HEILÖG KÝR
Annað atriði í grein Sigur-
geirs þykir mér nokkuð merki-
legt en það er fullyrðing hans
um að vísitalan sé heilög kýr í
augum okkar Alþýðubanda-
lagsmanna. Þarna fer Sigurgeir
vísvitandi með rangt mál. Al-
þýðubandalagið hefur marg-
sinnis lýst því yfir að vísitalan sé
langt frá því að vera heilög kýr.
Það sem mestu máli skipti sé
hins vegar að launafólki, og þá
einkum þeim sem við lökust
kjör búa, séu tryggð viðunandi
lífskjör. Þetta er kjarninn í
stefnu Alþýðubandalagsins í
launamálum þótt hjáróma
framsóknarraddir vilji meina
eitthvað annað.
AÐ HYGLA
HÁLAUNAMÖNNUM
Það sem mér virðist há-
punktur greinar Sigurgeirs er
sú skoðun hans að Alþýðu-
bandalagið vilji hygla há-
launamönnum og bæta kjör
þeirra á kostnað þeirra lægst
launuðu. Svona nokkuð hélt ég
að framsóknarmaður tæki sér
ekki í munn, einkum eftir at-
burði Iíðandi hausts. Það
gerðist nefnilega að sjálfur for-
sætisráðherrann leyfði sér að
láta ríkissjóð gefa sér jeppa á
sama tíma og hann heimtaði að
kjör almennings væru skert og
samningsréttur numinn úr
gildi. Heitir þetta ekki einmitt
að hygla þeim sem hæst hafa
launin? Og sýnir þetta dæmi
ekki einmitt hvað Framsóknar-
flokkurinn vill gera fyrir hina
hæst launuðu á kostnað þeirra
sem lakar eru settir í þjóð-
félaginu? Mér er spurn.
Ég get verið Sigurgeiri sam-
mála um að verðból^an er vá-
gestur hinn versti. Eg vil hins
vegar benda honum á að lág-
launafólk á íslandi ber ekki
ábyrgð á verðbólgunni nú
fremur en áður. Það álítur
Framsóknarflokkurinn hins
vegar og þess vegna hefur hann
ráðist á lífskjörin. Sigurgeir
getur kallað þetta mikilsverðan
árangur ef honum sýnist svo en
eitt er víst að sá árangur er ekki
mikilsverður fyrir láglaunafólk.
—R.Ó.
— VEISTU —
— að áróðursbæklingur ríkisstjórnarinnar og fundahöld
Steingríms Hermannssonar til að skýra fyrir fólki hvað
ríkisstjórnin hefur gert því kostaði ríkissjóð 403.000,-.
— að ríkisstjórnin hefur nú yfír að ráða fjórum mál-
gögnum, þ.e. Morgunblaðinu, Tímanum, DV og Lög-
birtingarblaðinu, en það blað birtir hina raunverulegu
stefnu ríkisstjórnarinnar.