Siglfirðingur - 07.03.1924, Blaðsíða 1

\
SIGLFIRÐIN
I. árg.
Siglufirði 7. marz 1924.
15. blað
Stjórnarskifti.
Frjett* frá Reykjavík í morgun
segir, að Sig. Eggerz forsætisráð-
herra, hafi í þinginu í gær Iýst yfir
því, að hann væri búinn að senda
konungi lausnarbeiðni fyrir sig og
Kiemens, en að þeir myndu gegna
starfinu þar til aðrir yrðu útnefndir.
Skoraði hann á þingmenn að vera
fljóta að koma sjer saman um nýja
stjórn, og er gert ráð fyrir að í dag
muni takast að gera út um það.
Telja kunnugir víst, að það muni
verða Jón Magnússon, sem mestu
fylgi muni ná.
Spánarvínin,
Nú eru liðin hartnær 2 ár síðan
undanþágan sæla gekk í gildi, sem
leiddi inn yfir land vort hinn lengi
þráða svaladrykk andbanninga,
spönsku ólyfjanina. Er þannig feng-
in nokkur reynsla fyrir árangri þess-
arar frelsissölu þjóðarinnar og má
óhætt fullyrða, að henni hafi^gjör-
samlega brugðist vonir sínar í
þeim efnum, nema þeim fáu mönn-
um sem aldrei meintu annað en
að fá vínið inn í landið.
Fiskverð hefir lækkað að mun
síðan og markaður fyrir hann verið
svo tregur á Spáni, að .framboð
hafa farið langt fram úr eftirspurn.
Kostirnir virðast því vera þeir einir,
að nú þarf minna að hafa fyrir því
en áður, að drekka frá sjer vit og
velmegun, og að nú er árlega
höggið vænt skarð í andvirði út-
fluttra afurða, til þess að greiða
með þessi vín, sem annars hefði
mátt nota til bjargarkaupa haqda
þjóðinni.
Peir munu eigi hafa verið allfáir,
sem hugðu gott til þessara spönsku
veiga í fyrstu og þótt þau gómsæt,
en sem. betur fer mun þeim óðum
fara fækkandi, því margir munu
hafa fengið sig fullsadda á afleið-
ingunum af notkun þeirra, og því
snúið við þeim bakinu. Má því
telja víst, að með ótrauðri bindind-
isstaifsemi muni ekki líða á löngu,
þar til þjóðin hryndir þessum ó-
fagnaði af herðum sjer. Og eitt
virðingarvert spor í þá átt má telja
það, að nú með »Esju« senda
siglfirskir alþingiskjósendur hinu
háa alþingi svohljóðandi
Áskorun:
»Vjer undirritaðir alþingiskjós-
endur í Siglufjarðarkaupstað skor-
um hjermeð á hið háa Alþingi, er
nú situr á rökstólum í Reykjavík,
að hlutast til um að útsölustaður
áfengisverslunar ríkisins hjerá Siglu-
firði, verði lagður niður fyrirl.maí
n.k. og vínbirgðir þær er þá kunna
að liggja hjer, verði fluttar burtu.
Pessi áskorun vor byggist á eft-
irfarandi:
1. Að óþarfi virðist að hafa tvo
útsölustaði Spánarvína í norð-
lendingafjórðungi, frekar en í
vesttir og austur fjórðungunum.
Vjer lítum því þannig á að oss
norðlendingum sjeir**' gjörðar
ranglátlega þungar búsyfjar með
þessu.
2. Vjer lítum þannig á og höfum
þegar fengið reynshi fyrir því,
að utan Reykjavíkur, er útsölu-
staður vína þjóðinni hvergi eins
hættulegur og hjer á Siglufirði.
Að sumrinu ti) hópast hingaö
fólk í þúsundatali, er sækir
hingað atvinnu — máske aóal-
ársatvinnu sína. — Að réka vín-
verslun á slíkum stað, brsakar
þá skerðingu á tekjum fjölda
manna, að hætta stafar af fyrir
þjóðina, enda eru þau dæmin
mörg frá s.l. sumri, að áfengis-
útsalan hjer hafi hirt sorglega
stóran hluta af sumarkaupi
áfengishneigðra manna.
3. Pann stutta tíma sem áfengis-
verslunin hefir verið rekin hjer,
hefir reynslan sýnt, að tollsmygl-
un vína, launsala og bannlaga-
brot hafa þrifist svo vel í skjóli
hennar, að nauðsynlegt reyndist
að bannvinir hefðu hjer sjerstak-
an mann s.l. sumar, til hjálpar
yfirvöldum staðarins að koma
upp bannlagabrotum. Var heill
hópur manna látinn sektum
sæta, en þó má óhætt fullyrða,
að fleiri hafi sloppið. Pessi
ófagnaður gerir alla löggæslu
bæjarins margfalt erfiðari en ella
mundi, eykur lítilsvirðingu fyrir
lögum landsins og spillir rjett-
armeðvitund þjóðarinnar.
4. í fjórða lagi viljum vjer taka
það fram, og undirstrika það,
að síðan áfengisútsalan var sett
hjer niður, er daglegum friði
vor Siglfirðinga spilt svo — að
minsta kosti að sumrinu til —
að óviðunandi er framvegis.
Hávaði og friðarspjöll ölvaðra
manna hafa keyrt svo úr hófi
fram, að sóma bæjarins og vel-
ferð borgaranna er teflt á fremsta
hlunn. Vjer, sem unnum sóma
Siglufjarðar heima fyrir og út í
frá, hljótum að gera þá kröfu
til æðstu stjórnenda þjóðarinn-
ar, að vjer sjeum ekki beittir
því valdi frá þeirra ha'lfu, sem
gerir oss ókleyft að varðveita
heill og heiður bæjarins, einsog
vjer viljum, og vinnum að.
5. Að þar sem engar kröfur liggja
fyrir frá samningsaðila íslands
— Spáni — um útsölustaði
Spánarvíná hjer á landi, og þar
sem engar óskir hafa verið send-
ar hjeðan um að hafa hjer út-
sölu vínanna, þá teljum vjer
rjetti vorum um stjórn hjeraðs-
mála, vera misboðið herfilega
með því að neyða upp á oss