Siglfirðingur - 30.11.1950, Blaðsíða 4

Vegur norður fyrir , Slráka ‘
Þrautalendingin
(Framhald af 1. síðu).
eiga kommúnistar 2, Alþýðu-
flokkmenn 2 og Sjálfstæðismenn
1 fulitrúa. Kosning formanns fer
fram árlega og veltur á miklu
fyrir afkomu fyrirtækisins að í
þá stöðu sé kjörinn hæfur maður.
Þessi kosning mun hafa farið
fram síðast í febrúarmánuði. —
Sjálfstæðismaðurinn skilaði auðu
en formannsefni kommúnista og
Alþýðuflokksins fengu hver um
sig 2 atkvæði og varð því að
kjósa aftur. Hlutkesti hefði orðið,
ef atkvæði hefðu fallið eins, en
viti menn: Nú skeður það, að
forrnannsí'ulltrúi kommúniaéa fær
ékki nema eitt atkvæði, og skilað
er tveimur auðum seðlum.
Hvernig ber að skilja þessa at-
kvæðagreiðslu?
Hversvegna þorðu ekki komm-
únistar að láta hluteksti ráða
um það, hvort þeir tækju að sér
forménnsku Rauðkustjórnar?
Annað mál er svo það, að ekki
hefði af veitt, að starfsemi þessa
fyrirtækis, Rauðku, hefði verið
umfangsmeiri á þessu ári en raun
ber vitni.
Til samanburðar má geta þess,
að Akureyrarbær á gamla og lé-
lega verksmiðju, sem kennd er
við Krossanes. Akureyrarbær er
einnig stærsti hluthafi í útgerðar
félagi er starfrækir tvo togara.
Allt síðastliðið sumar er þessi
verksmiðja starfrækt til blessunar
bæjarbúum þar og öllum landslýð.
Svalbakur, Kaldbakur og Jörund-
ur ganga á karfaveiðar og færa
drjúga björg í bú.
Sigluf jarðarbær á líka togarann
Elliða. Hann lá bundinn við
bryggju í allt sumar. Ef hann
hefði getað aflað karfa á við einn
Akureyrartogarann, og lagt hann
upp hjá Rauðku, hefði það stór-
lega bætt afkomu þessa fyrirtæk-
is. Hversvegna var þetta ekki
reynt? Hver vill reikna út tap
bæjarbúa vegna hlédrægni komm
únista í stjóm Rauðku?
Er ekki tími teil kominn, að
fulltrúar kommúnista sýni bæjar-
bútim, svörtu á hvítu, hvemig
þeim ferst úr hendi stjóm þeirra
atvinnufyrirtækja, sem þeir lát-
laust krefjast að aðrir stjómi, á
sama tíma sem þeir krjúpa inn
í sellufylgsni sín í hvert sinn,
sean þeim gefst tækifæri til að
sýna almenningi dugnað sinn.
Kommúnistar em stærsti flokk-
urinn innan bæjarstjómar og eru
nú — illi heilli — í samvinnu
við tvo aðra flokka innan bæjar-
stjómar. Hitt er svo að verða
deginum ljósara, að í stað þess
að taka virkan og ábyrgann þátt
í þeim störfum bæjarstjómar, sem
að því beinast að ráða bót á því
hörmungarástandi sem skapast
hefur, setja þeir sig yfirleitt ékki
úr færi að vinna sln alkunnu
skemmdarverk á atvinnulifi lands
manna þegar færi gefst.
Sch.
Góðkunnur borgari kom að
máli við blaðið á dögunum, og
mæltist til, að enn á ný yrði vak-
in athygli hér í blaðinu á nauðsyn
vegarlagningar norður fyrir
„Stráka.“ Hér í blaðinu hefur á
undanfömum árum oftsinnis ver-
ið bent á, að Skarðsvegurinn sé
Siglfirðingum enganveginn nægi-
legur, tékið tillit til þess hve lít-
inn hluta ársins hann sé fær. —
Enda var það mál margra, þótt
því væri ekki sinnt, að stórum
heppilegra væri að tengja bæinn
við þjóðvegakerfið með vegar-
lagningu norður fyrir „Stráka“.
Sumir kuhna að vera vantrúað-
ir á að slík vegahlagnmg sé mögu-
leg, en með tilliti til nýlega vígðs
vegar milli ísafjarðar og Bolung-
arvíkur, þar sem m.a. þurfti að
sprengja veginn gegnum bjarg í
fjallshlíð, má fastlega igera ráð
fyrir, að vegurinn norður fyrir
„Stráka“ sé það sem koma skal.
Kunnugir telja, að sá vegur, ef
Frá bókamarkaðinum
(Framhald af 3. síðu)
;Cronin, höfxmd „Borgarvirkis“ og
fleiri vinsælla skáldsagna. Mikils-
metið amerískt tímarit telur þetta
beztu sögu Cronins.
1 skáldsagnafloikknum Gulu
skáldsögumar koma út tvær bæk-
ur í ár, Skógardísin, eftir Sigge
Stark, höfund „Kaupakonunnar í
Hlíð,“ og Ég er ástfangin, eftir
vinsæla ameríska skáldkonu,
Maysie Greig.
Barnabækur.
Þrjár bamabækur gefa forlög-
in út í:
Reykjavíkurböm, eftir Gunnar
M. Magnúss, rithöfund. Þetta eru
sannar frásagnir, endurminningar
frá þeim árum, er höfundur stund
aði kennslu í Reykjavík.
Margt er sér til gamans gert.
1 bók þessari er safnað saman
íslenzkum gátum, leikjum, þraut-
um o. fl. Tilgangurinn með henni
er sá að reyna að vekja áhuga
yngstu kynslóðarinnar fyrir göml-
um og þjóðlegum skemmtunum,
sem löngum hafa vakið fölfskva-
lausa gleði á íslandi.
Ævintýraeyjan. — Bók þessi
er fyrsta bókin í flokki bama-
bóka, sem farið hefur mikla sigur
för erlendis, enda em bækur þess
ar hinar skemmtlegustu og
prýddar ágætum mynduum. —
Höfundur þeirrar er enska skáld-
konan Enid Blyton.
lagður yrði, myndi fær mestan
hluta ársins, eða a.m.k. þann tíma
sem bílfært er milli Norður- og
Suðurlands.
Það er full ástæða fyrir Sigl-
firðinga að halda þessu máli vajc
andi, og fá það athugað af sér-
fræðingum, hvort umrædd vegar-
lagning sé möguleg eða ekki. —
Það er ekki svo lítið hagsmuna-
mál bæjarbúa og þeirra, sem sam
göngur þurfa að hafa við Siglu-
fjörð, að mál þetta fái verðuga
athugun og framkvæmd.
Færi vel á því að þessi vegar-
lagning yrði á ný tekin upp sem
áhugamál bæjarbúa, sameiginlegt
áhugamál, án tillits til stjórnmála
skoðana og deilumála.
„Guðinn sem brást“
(Framhald af 1. síðu)
únistaleiðtogans Togliatti.. Sér-
staka athygli ber að vekja á
þeirri lýsingu Silone er fjallar um
fund íframkvæmdanefnd Alþjóða
sambands kómmúnista, þegar
bannfæra átti ritgerð eftir
Trotzky, sem fundarmenn fengu
ekki að sjá! Franski rithöfundur-
inn André Gide lýsir för sinni til
Rússlands, veizlum og óhófi hinn-
ar nýju yfirstéttar og þeim mis-
mun, sem er á kjörum embættis-
mannanna og almúgans. Banda-
ríski blaðamaðurinn Louis Fisher,
sem lengi dvaldi í Rússlandi og
var átrúnaðargoð kommúnista um
langt skeið, lýsir á athyglisverðan
hátt hinni risavöxmu stjórnmála-
og efnahagseinokun, sem einkenn
ir stjómarfar Rússlands. Grein
brezka skáldsins Stephan Spender
fjallar um á hvem hátt komm-
únistar notfæra sér hrekklausa
hugsjónamenn og flettir einnig
á skemmtilegan hátt ofan af
hræsni ýmissa nafntogaðra vís-
indamanna, sem kommúnistar
státa mjög af og hafa sem fylgis-
menn.
Þessar fáu línur em enginn rit-
dómur um þessa merku og tíma-
bæru bók. Hér er aðeins vakin
athygli á fróðlegu og skemmti-
legu efni, sem allir, bæði sósíalist-
ar og aðrir, þurfa að kynna sér,
ef þeir vilja kynnast hlutunum
frá öllum hliðum, og læra af
reynslu heimsþekktra andans
manna, sem festust í neti komm-
únismans, og í þessari bók miðla
öðrum af þeim lærdómi, sem þeir
hafa öðlast í sinu viðburðarríka
lífi. Þetta er bókin, sem vekur
hvað mesta athygli á bókamark-
aðinum nú. Þetta er bókin, sem
brýnast á erindið til hugsandi
manna um þessar mundir.
1. desember-skemmt-
ihi „Vísis“
Blaðið vill vékja athygli lesenda
sinna á fjölbreyttri skemmtim
Karlakórsins „Vísis“ í Nýja-Bíó,
1. desember. Skemmtiatriðin eru
sem hér segir: 1. Skemmtunin
sett: Egill Stefánsson; Karla-
kórinn Vísir syngur; 3. Ávarp:
Guðbr. Magnússon, kennari; 4.
Einsöngur: Aage Schiöth; 5. Gam
anvísur: Þórður Kristinsson; 6.
Vísir syngur; 7. Kvikmynd.
Um kvöldið verður svo dans-
leikur í Nýja-Bíó. Allur ágóðinn
rennur til Tónlistarskóla kórsins.
Blaðið hvetur bæjarbúa til að
sækja skemmtunin þessa.
Kínverjar liaitla uppi
barátunni gegn S|j
Það er nú einkenmndi fyrir bar
áttuna í Kóreu, að kínverskur
kommúnistaher heldur uppi bar-
áttimni gegn hersveitum- Suður-
Kóreumanna og Sameinuðu þjóð-
anna. Verður vart lengur fram
hjá þeirri staðreynd gengið, að
Kínverjar eru nú virkir þátttaik-
endur í Kóreu-ófriðnúm, þótt þeir
liafi ekki lýst yfir styrjöld við
Sameinuðu þjóðimar. Erlend blöð
gizka á ,að um 60—100 þúsund
manna kínverskur her sé nú meg-
inuppistaðan í her kommúnista.
Vetrarveðrátta er nú á víg-
stöðvunum og háir mjög hemað-
araðgerðum Sameinuðu þjóðanna.
Hinsvegar mun kínverski herinn
sérlega til þess þjálfaður að ganga
til orustu undir þeim kringumstæð
um, sem baráttan er nú háð við.
Engu verður spáð um hverjar
afleiðingar verða af þátttöku kín
verzka kommúnista í Kóreustyrj-
öldinni, en engum dylst þó, að
ófriðarhættan í heiminum hefur
aukizt til mima við innrás Kín-
verjanna, og að hún sé sigur fyrir
þá viðleitni Sovétríkjanna, að ota
Kína og Bandaríkjunum í ófrið,
þ.e. gera Kína sér enn háðara og
lama mátt Bandarikjanna á þess
kostnað.
Erjur í útvarpinu
Helgi Hjörvar, skrifstofustjóri
útvarpsráðs, hefur í blaðagrein-
um og bækling er hann gaf út,
borið Jónas Þorbergsson, útvarps
stjóra, stórum sökum og þungum.
Hefur útvarpsstjórinn óskað eftir
rannsókn, sökum ásakana Hjörv-
arse og hafa báðir þessir forustu
menn útvarpsins verið leystir frá
störfum meðan málið er í rann-
sókn.
Mál þetta hefur, af eðlilegum
ástæðum, vakið óhemju athygli,
en verður að sjállfsögðu ekki rakið
eða rætt, fyrr en að lokinni rann-
sókn, sem leiðir hið rétta í ljós.