Siglfirðingur - 16.03.1961, Blaðsíða 4

4
FJAULA-EYVINDUR
(framhald aí 5. síðu).
kunnugleika á. En allt um það
dregur enginn í efa, sem til
þekkir, að betri mann til að setja
á svið Fjalla-iEyvind hefði ekki
verið hægt að fá. — Gunnar
Hansen mun manna kunnug-
astur verkum Jóhanns Sigurjóns-
sonar. Og djúp virðing leikstjór-
ans fyrir skáidinu leynir sér ekki.
Hann leggur áherzlu á skýra og
fágaða framsögn, svo spakmæli,
sögur og hinar fögru landslags-
lýsingar njóta sín vel. Búningar
eru litríkir, aillt að vilja og í anda
skáldsins. Tjöldin hefur leikstjór-
inn teiknað en Herbert Sigfússon
málað og eru þau all nýstárleg,
og öðruvísi en Siglf. eiga að
venjast. En eitt vantar og það er
eðlilegra stormhljóð í 4. þætti og
betri fossniður í þeim þriðja. En
allt eru þetta í rauninni smáat-
riði, sem á engan hátt snerta
túlkun og meðferð, en tækniatriði
sem gerðu myndina skýrari.
Það er vitað mál, að mest rækt
hefur verið lögð við þrjú aðal-
hlutverkin þ.e. Höllu, Eára og
Ames. Leikritið stendur og fellur
með 'þessum persónum, og þar
sem þær koma saman í 3. og 4.
þætti hækkar aht og stækkar, og
þar finnst mér leikur þeirra frú
önnu Magnúsdóttur í hlutverki
Höllu, Eiríks Eiríkssonar í hlut-
verki Kára og Júláusar Július-
eonar í (hlutverki Amesar , ná
fullri reisn og vera með ágætum.
Aðrar persónur, svo sem Þór-
arinn Hjáhnarsson í hlutverki
Björns hreppstjóra, Gásli Þor-
steinsson í hiutverki Jóns bónda
og Helgi Vilhjálmsson í hlutverki
Amgrims holdsveika em og með
égætum. Sama má og segja um
hin önnur smærri hlutverk og em
hVergi mistök í ieikmeðferðinni,
og öllum leikendum til stór sóma.
Frumsýning Fjalla-Eyvindar
var föstudaginn 10. marz við hús-
fylli og mikla hrifingu áheyrenda.
iVar það og til hátáðabrigða, að
Sigurjón Sæmundsson, 'bæjarstjóri
stóð upp að lokinni sýningu og
færði Leikfélagi Siglufjarðar árn-
aðaróskir bæjarfélagsins og bæj-
arbúa og færði leikfélaginu að gjöf
firnm þúsimd krónur frá bæjarfé-
iaginu sem iþakklætis og virðingar-
vott fyrir vel unnið starf s.l. 10
ár. Sáðan hylltu leikhúsgestir ieik-
endur, leikstjórann og leikfélagið
með ferföldu húrrahrópi. Stein-
dór Hannesson, fonm. leikfélags-
ins þakkaði ámaðaróskir og gjafir
f.h. félagsins.
öll var þessi sýning minnistæð
og áhrifarík öllum, sem sáu.
Leikfélag Sigluf jarðar stendur
nú ótvlrætt á krossgötum. Eftir
þetta verða þvá engin vettlingatök
leyfð á leiklistarsviðinu. Það hef-
ur sýnt, að það hefur vilja og get
una til afreka, og ekki er að efa
að það haldi áfram að sækja á
SIGURDUR JOHSSOH
Fyrrv. bóndi í Skarðdal.
Hann andaðist að heimiii sánu
hér, á Hverfisgötu 16, 9. jan. sl.,
eftir stutta legu.
Sigurður var fæddur 29. ágúst
1883, að Knappstöðum i Stíflu.
Hann var sonur Jóns Sigurðslson-
ar fyrrv. oddvita Holtshrepps,
bónda að Hlugastöðum á A.-Fijót-
um, og konu hans, Guðfinnu
Gunnlaugsdóttur.
Jón var þingeyingur að ætt, ná-
skyldur Jakobi Háifdánarsyni
kaupfélagsfrömuði, fluttist ungur
í Fljótin með séra Páii á Knapp-
stöðum og var fósturisonur prest-
hjónanna.
Guðfinna var Ólafsfirðingur að
ætt, alsystir Jóns fyrrum bónda
á Mjóafeili, og fleiri voru þau
systkini þó eigi séu (þau hér taiin.
Guðfinna og Jón voru mestu
myndarhjón. Var Jóni faJin ýmis
trúnaðarstörf í sveitinni. Þótti
hann traustur maður. Guðfinna
var, sem ættmenni hennar, bú-
kona góð og með afbrigðum dug-
ieg.
Sigurður ólst upp á heimili for-
eldra sinna ásamt systkinum
sinum til fullorðins ára.
Árið 1906 gefck Sigurður að
eiga heitmey sána, Bjömóníu Hall-
grímsdóttur, Bjömssonar frá 'Vák
i Héðinsfirði, mestu ágætis- og
myndarkonu. Þau hófu búskap að
Hólum í A.-Fljótum og bjuggu
þar í 4 ár. Þá keyptu þau Bjam-
argil í sömusveit, fluttust þangað
og bjuggu þar í 11 ár. Svo sem
menn muna, urðu árin eftir fyrri
heimsstyrjöld mörgum bóndanum
all erfið. Sífelldar verðsveiflur á
brattann, svo fremi sem bæjar-
búar sýna þvi ekki tómlæti. Er
það þvá einlæg ósk undirritaðs,
að bæjarbúar haldi áfram að troð-
fylla leikhúsið þær sýningar, sem
eftir eru. En í lok næstu viku
fer svo leikfélagið ieikför til
Akureyrar og hyggst sýna
þar a.m.k. þrisvar sinnum, og er
beðið þar eftir þvá með mikilli
eftirvæntingu, svo góðan orðstír
gat það sér á höfuðstað Norður-
lands um árið, er það sýndi þar
Lénharð fógeta. Siglufjörður vill
heita menningarbær, það væri því
ekki vanzalaust fyrir íbúa þess,
ef viðurkenning á því, sem vel er
gert á menningarsviðinu kæmi frá
utanbæjarfóM. Bezta afmælis-
gjöfin til hins unga félags er þvá
sú, að bæjarbúar troðfylli leikhús-
ið á þær sýningar, sem eftir em.
Það er viðurkenning á því, sem vel
hefur verið gert og hvatning til
áframhaldandi starfs á hærra
þroskastig leiklistarinnar og
menningarláfi byggðarlags okkar
til sóma. P. E.
— Nokkur minningarorð
framleiðsluvörum bóndans, sem
urðu þess valdandi að skuldir
söfnuðust á búin. Sigurður fór
ekki varhluta af þessu ástandi, en
með því hann kunni illa við að
eiga miklar skuldir yfir höfði sér,
seldi hann Bjamargil og losaði
sig frá öllum skuldakröfum.
Fluttust þau þá að Lambanes-
Reykjum og ibjuggu þar í 4 ár.
Árið 1927 flytja þau að Skarðdal,
en fóm þaðan að Sauðanesi á
Ujpsaströnd og dvöldu þar hjá
Gesti og Hallgrími í 3 ár, en
fluttu aftur hingað 1944 og hafa
verið hér isíðan.
Þau Sigurður og Björnónía
eignuðust 8 börn, 7 drengi og eina
stúlku. Em þau böm öll sérlega
myndarleg og mannvænleg og
dugnaðarfólk hið mesta, eins og
þau eiga kyn til.
Það þarf ekki að fara í neinar
grafgötur um það, að kostað
hefur mikil umsvif og oft hefur
verið annríkt hjá húsfreyju að
koma þessum barnahópi upp. Efn-
in vom aldrei mikil, en samhent
voru þessi heiðurshjón og bjuggu
vel og ánægð að sínu.
Bæði vom þau greiðvikin og
hjálpsöm, og munu margir, sem
komu illa haldnir af Sigluf jarðar-
skarði minnast gestrisni þeirra
og góðrar aðhlynningar meðan
þau réðu húsum í Skarðdal.
Sigurður var að jafnaði hæg-
látur maður, yfirlætislaus og
prúður í framkomu. Góðmenni
var hann, óáleitinn, en ef á hann
var ieitað, var hann þybbinn fyrir.
Hann var mjög vandaður maður,
traustur og áreiðanlegur og naut
hylh allra, sem kynntust honum.
NYKOMIÐ!
BLÓÐ-APPELSlNUR
JAFFA-APPELSÍNUR
DELECIOUS-EPLI
DÖÐLUR I PÖKKUM
FRUIT-BAR KEX
EMMESS-ÍS
KRISTMAR ÓLAFSSON
Við fyrstu kynni var Sigurður
frekar fár, eins og hann með var-
kárni vildi kynnast manni, sem
ávarpaði hann, en við frekari
kynni breyttist hann og var þá
skemmtinn og skrafhreifinn.
Sigurður var vel meðalmaður á
vöxt, þrekinn og jafnvaxinn. Hann
var hraustleika maður og fylginn
sér verkmaður ágætur og verk-
laginn. Mun hann ungur hafa
vanist störfmn, bæði til sjós og
lands, því títt var á ungdómsár-
um hans, að ungir meim voru
látnir fara í hákarlalegur. Þótti
hans rúm við þessi störf vel
skipað. Heilsuhraustur var hann
fram á síðustu ár, en þá bar á
veilu fyrir brjósti, sem mun hafa
stafað af ilangri umgengni í heyj-
um. Slíkt virtist vera nokkuð al-
gengt. Þessi brjóstveila varð þess
valdandi, að hann þpldi ekki
líkamlega áreynslu. En hann var
andlega hress fram til hinztu
stundar. Nú er hann genginn,
þessi góði drengur og eftir lifir
kona hans, sem var honum traust-
ur lífsförunautur. Það er margs
að minnast eftir 55 ára samstarf
og farsælt hjónaband. Það vakti
eftirtekt, að sjá þennan myndar-
lega og mannvænlega barnahóp,
ásamt móður sinni, fylgja föður
sínum til hinztu hvíldar. Sótti
það mjög á hug manns, hvílíku
dagsverki þessi heiðurshjón hafa
skilað þjóð sinni með því að koma
þessum bömum upp sem góðum
þj óðfélagsþegnum.
Þó við verðum að játa, að Sig-
urður hafi verið kvaddur héðan á
honum hentugri stimd, ríkir þó
söknuður í huga eiginkonu og
barna og þeirra samferðamanna,
sem kynntust honum, en slíkt
mýkir og mildar sorg, að eiga
ljúfar minningar um þennan
trausta og góða mann.
Blessuð sé minning hans.
Andlátsfregnir
Hinn 9. jan. sl„ lézt Kristmnndur
Einarsson.
Hinn 4. febr. sl., lézt Steinþóra
Barðadóttir.
Hinn 18. febr. lézt Sigurður Helgi
Sævar Óskarsson.
Hinn 28. febr. sl., lézt Jón Gunn-
laugsson, rafvirkjameistari.
Hinn 28. febr. sl., lézt frú Pórunn
Jörgensen.
Hinn 10 marz sl., lézt Jón Björns-
son, trésmiðameistari.
ÞAKKARÁVARP
Hugheilar hjartans þakkir sendi ég ykkur öllum, nær og f jær,
sem glöddu mig með heimsóknum, gjöfum og skeytum á sjö-
tugsafmæh mínu, 19. febr. 1961. iSérstaklega þakka ég starfs-
bræðrum mínum og systrum hjá Pósti og Síma veglega gjöf.
Sömuleiðis félögum mínum í Kvæðamanna- og Hagyrðingafé-
laginu Braga. — Guð blessi ykkur öll.
Guðlaugur Sigurðsson.