Siglfirðingur - 26.03.1965, Blaðsíða 4

4
SIGLFIRÐINGtJR
Föstudagnr 26. marz 196ö
Tryggvi Sigurbjarnarson, rafveitustjóri
SVAR TIL NEISTA
Yfirlýsing frá Rafveðtunefnd
1 blaðinu Neista, sem út kom ihinn 17. marz sl., birtist
á baksíðu grein undir fyrirsögninni: „Rafveitustjóri beitir
sér fyrir stórfelldri hækkun rafmagnsgjalda“.
Vegna birtingar þessarar greinar, óskar rafveitunefnd
að taka eftirfarandi fram:
1. Nefndin harmar, að grein þessi skuli hafa birzt, þar
sem staðreyndum er mjög hallað á þann veg, að verða
kann til skaða fyrir Rafveitu Siglufjarðar, og fram
koma tilhæfulausar árásir á rafveitunefnd og rafveitu-
stjóra.
2. Nefndin lýsir yfir furðu sinni á birtingu slíkrar grein-
ar í siglfirzku blaði, með tilliti til þess, að gjaldskrár-
breyting og fjárhagsáætlun rafveitunnar var samiþykkt
í bæjarstjórn með samihljóða atkvæðum allra uíu bæj-
arfulltrúanna.
Siglufirði, 20. marz 1965.
Baldur Eirlksson, formáSar
Ragnar Jóhannesson
Gunnar Jörgensen.
——---------------------——i
Baldur Eiríksson:
Kokkur orð til Neista
1 síðasta tbl. Neista er
veitzt mjög harkalega að
stjórn Rafveiltu Siglufjarðar,
og sérstaklega að mér per-
sónulega, sem rafveitustjóra.
Greinin er nafnlaus og þar
af leiðandi á ábyrgð ábyrgð-
armanns blaðsins, en skrifuð
1 iþeim tón, að ég á bágt með
að trúa því, að sá hægláti
maður sé höfundurinn, þó
honum hafi orðið á að láta
þetta birtast.
Efnislega eru ásaikanirnar í
fjórum hðum:
1. Hér sé of hátt rafmagns-
verð og hærra en annars
staðar.
2. Rafveitan hafi fjárfest
of mikið.
3. Rafveitunefnd fari á bak
við toæjarstjórn.
4. Unnið sé að því að koma
Skeiðsfoss-stöðinni undir
Rafmagnsveitur ríkisins.,
Á öliu þessu eigi ég rneiri
og minni sök, samkvæmt
greininni, og langar mig því
til að svara þessum áburði
fáum orðum.
+ RAFMAGNSVER®
Hér er ekki hærra raf-
magnsverð en hjá sambæri-
legum rafveitum, sem eiga
sjálfar sín ortouver og eru
sjálfstæðar. Hér er raf-
magnsverð talsvert hærra en
hjá þeim, sem lægst þykjast
geta sellt, álíka hátt og hjá
rafveitum af sambærilegri
stærð, t.d. Rafveoitu Isafjarð
ar, en aftur talsvert lægra
en hjá rafmagnsveitum rík-
isins, t.d. er heimilistaxti
þeirra, sem líka gildir í ná-
grannabæ okkar, Ólafsfirði,
um 14.3% hærri en hér. Það
er að mínum dómi ekki
hættá fólgin í því að halda
rafmagnsverði hóflega toáu.
Hitt getur verið hættulegra,
að hafa það of lágt, og gæti
ég nefnt tvær rafveitur, sem
misstu etoki aðeins ortouver
sín, heldur líka allt hman-
toæjarkerfið, til rafmagns-
veitna ríkisins, af því þær
höfðu um langa hríð haft
allt of lágt rafmagnsverð,
látið orkuverin og toerfið
grotna niður, og gátu svo
ptoki valdið því mikla átaki,
að koma hlutunum í lag,
loksins þegar átti að fram-
kvæma þá.
* FJÁRFESTINGAR
Um f járfestingar má lengi
deila. Mín skoðun er sú, að
nauðsynlegar viðgerðir á
orkuveri og bæjarkerfi beri
að framkvæma áður en illa
fer, en etoki að bíða þess, að
slys verði, þó svo að kosta
þurfi nokkru til. 1 sambandi
við kaup Rafveitunnar á
notaðri dieselvél í Englendi,
kemur greinarhöfundur með
einkennilegan samanburð og
líkir þessum kaupum við
kaup Laxárvirkjunarinnar á
nýrri vél um sama leytL
Þetta er álíka viturlegt og
að bera saman kaup á nýj-
um toíl og noltuðum. Nýjan
bíl er hægt að kaupa óséðan,
en gamlan bíl kaupa mexm
helzt ektoi, þó fyrir hálfvirði
sé, nema líta sem rækilegast
á hann.
ESf greinarhöfimdur hefði
viljað vera sanngjarn í sam-
anburði sínum, gat hann tek-
ið toetra dæmi, einmitt frá
Akureyri. Fyrir fjórum ár-
um keypti nefnilega Laxár-
virkjun tvær gamlar vélar í
Englandi af sörnu stærð og
sömu gerð og Rafveita Siglu
fjarðar nú. Hivernig fóru
Akureyiingar þá að ? Þeir
létu enskt skoðunarfirma
skoða vélarnar, en sendu
síðan tvo menn utan á sín-
um vegum, til að ganga frá
samningum. Reynsla Akur-
eyringa, og þær leiðbeining-
ar, sem þeir góðfúslega hafa
látið Rafveitunni í té í þessu
máli, hafa verið átoaflega
mhdls virði.
Spumingin um það, hvort
festa eigi fé í undirbúningi
framhaldsvirkjunar. við
Skeiðsfoss, er jafnframt
spumingin um framitíð
Siglufjarðar. Eigi Siglu-
fjörður eftir að rísa upp
sem vaxandi toær innan
skamms, svo sem stjóm
Rafveitunnar hefur viljað
gera ráð fyrir, em ráðataf-
anir til undirbúnings nýrri
virkjun alveg vafalaust
hyggilegar, þótt þær kosti
nokkurt fé, 'eða um helming
þess, sem greinarhöfundur
vill vera láta. Haldi hins
vegar sú óheillaþróun áfram,
að fólto fari hér fætokandi,
og orkuþörf jafnvel minnki,
má vera að hér hafi verið
framið fljótræði.
* RÓGBURÐUR
Mér finnst furðulegur sá
rógtourður um rafveitu-
nefndarmenn, sam fram 'kem
ur í greininni, að þeir hafi
látið mig haf a sig til þess að
bregðast skyldum sínum við
bæjarstjóm, sem kosið hafði
þá til þessara starfa. Ég fer
ekki nánar út í þessar ein-
kennilegu fuUyrðingar, leyfi
mér aðeins að mótmæli þeim
harðlega sem hreinni fjar-
stæðu.
* AÐDRÓTTANIR
Þá aðdrðtttm, að ég vinni
að þvi í laumi, með miklum
rafmagnshækkunum o.fl., að
tooma Skeiðsfoss-stöðinni í
eigu rafmagnsveitna ríkis-
ins, tek ég sem ihvem ann-
an dónaskap, og eyði ekki
orðum að því frekar.
Eg hefi í starfi mínu sem
rafveitustjóri, kapptoostað að
halda Rafveitunni utan við
pólitískar deilur maxrna. Þær
tvær rafveitunefndir, sem
ég hef starfað með, hafa
haft sömu stefnu, litoa báðir
fullltrúar Alþýðuflotoksins, út
gefanda Neista. Allar meiri
háttar átovarðanir innan
nefndarinnar hafa verið
teknar með samhljóða at-
kvæðum nefndarmanna og
samstarf þeirra verið mjög
gott og farsælt.
Mér þykir því mjög leitt,
ef gera á stefnu Rafveitunn-
ar að póhtísku bitbeíni. Ég
vU í lengstu lög vona, að
þótt Neisti sé málgagn AI-
þýðuflokfcsins, séu skoðanir
þær, sem fram tooma í grein-
inni, ekki skoðanir flokks-
ins, heldur hafi einstakhngi
tekizt að koma prívatskoð-
unum sínum á framfæri
fyrir einhver mistök.
ATHUGASEMD
Blaðið birtir í dag yfirlýs-
ingu og greinargerð frá raf-
veitunefnd og rafveitustjóra,
enda þótt það sé efcki í öll-
um greinum skoðanalega
samþykkt því, sem þar kem-
ur fram. í því sambandi
skal fram tekið:
1) Blaðið sér enga ástæðu
til að átelja, þó rætt sé
og ritað um málefni bæj-
arstofnana, þar eð skoð-
ana- og ritfrelsi er virt,
né til að viðhafa nokkra
láunung gagnvart eig-
endum þeirra: bæjarbú-
um sjálfum.
2) Rafveitunefnd og síðar
bæjarstjóm, breyttu gjald
skrá rafveitunnar, til
lækkunar rafmagnsverðs
og á aðra lund, frá því
sem rafveitustjóri lagði
tíl í upphafi, svo ljóst er,
að báðir þessir aðilar
vildu þar vægara í sakir
fara en hann.
3) Það er að vísu drengi-
legt af rafveitunefnd, að
skjóta rafveitustjóra und
ir pilsfald sinn, er gefur
á bátiirn, en hvorki hann,
né aðrir forráðamenn
kommúmsta hér í Siglu-
firði, hafa skrifað af
þeirri háttvísi né hóg-
værð um bæjarmal al-
mennt, menn né máiefni,
í blað sitt, Mjölni, að
geta búizt við að vera
„stikkfrí“ hafnir yfir
gagnrýni, fremur en
aðrir.
4) Að öðm leyti tekur blað-
ið ekki að sinni afstöðu
til deilna um málefni raf-
veitunnar, nema frekari
ástæða gefist til, en á-
stæða er til harma, ef
rafveitustjóra tekst að
reka fleyg á milli raf-
veitunefndar og bæjar-
stjómar, aðila, sem eiga
og verða að vinna í bróð-
efni að sameiginlegum
hagsmunamálum bæjarfé-
lagsins, þeim, er undir
báða aðilana heyra.
1 blaðinu Neisti, sem út kom
þann 17. þ.m., er m.a. grein uin
rafveitumál. Tel ég rétt að fara
örfáúm orðum um ýmis atriði
hjá greinarhöfundi.
Gjaldskrárhækkunin
Gjaldskráin var hækkuð á
iniðju sl. ári, sem svaraði hækk-
un á söluskatti o.fl. Rafveitan
og önnur hliðstæð fyrirtæki,
verða að taka tillit til þróunar
í verðlagsmálum, hvort sem það
þykir ljúft eða leitt. Rafveitan
hefur enga sjóði til þess að
leita til, eins og t.d. bæjarsjóð-
ur, sem á vísa aðstoð hjá Jöfn-
unarsjóði sveitarfélaga þegar
tekjur nægja ekki.
Ral'magnsnotendur, viðskipta-
menn rafveitunnar, verða því
að taka á sig þær byrðar. Ég
liefi ætíð álitið það vera hið
mesta hagsmunamál allra fyrir-
tækja að hafa möguleika á að
standa sjálf undir rekstri sín-
um. Rafveitan ekki undantekin.
Ekki hygg ég, að skoðun grein-
arhöfundar sé mjög frábrugðin
þessu áliti mínu.
Hins vegar ber öllum kunn-
ugum saman um, að árum sam-
an hafi gjaldskrá rafveitunnar
verið langt neðan við það sem
fyrirtækið þurfti. Enda var raf-
orkumálastjóri uggandi vegna
þessa og hefur rætt um þetta,
oftar en einu sinni, við stjórn
fyrirtækisins.
„Hömlulausar fjárfestingar“
Á fundi í rafveitunefnd, hinn
11. 5. 1963, var eftirfarandi til-
laga samþykkt meö atkvæðum
allra rafveitunefndarmanna:
„Rafveitunefnd samþykkir að
fá nú þegar heimild bæjarstjórn
ar Siglufjarðarkaupstaðar til
þess að undirbúa og vinna að
framkvæmdum við fullnaðar-
virkjun Fljótár, þannig að
tryggt verði:
A. Að orkuþörf í Siglufirði
verði fullnægt um næstu ár.
B. Að öll væntanleg mannvirki
verði í eigu Rafveitu Siglu-
fjarðar.“
Þessi tillaga rafveitundfndar
var samþykkt í bæjarstjórn, 27.
5. 1963. Það er því ineð fullu
samþykki bæjarstjórnar, að unn
ið hefur verið að undirbúningi
að fullnægjandi orkuþörf Siglu-
fjarðar um næstu ár, m.a. með
þvi að láta'fara fram undirbún-
ingsrannsóknir og kaupa jarðir
í Fljótum, sem liggja að Fljótaá.
Ég fullyrði, að aHir þeir
samningar, sem um jarðakaup
hafa verið gerðir, eru hagstæðir
rafveitunni.
Þá hefur rafveitan keypt 1000'
lcw dieselvélasamstæðu til þess
að gera rekstur rafveitunnar
öruggari í lélegurn vatnsárum
og tryggja nægilega raforku hér
í bæ.
Fullyrðingar greinarhöfund-
ar, um óðelilegan kostnað vegna
dieselvélarkaupanina, eru alger-
lega út í hött.
Ég get sagt greinanhöifundi,
að allar áætlanir um dieselvél-
arkaupin voru lagðar fyrir sér-
fræðinga raforkumálaráðuneyt-
isins, raforkumálastjóra, við-
komandi bankastjóra og Efna-
hagsmálastofnunina, auk þing-
manna. AÍlir voru á einu máli
um, að þarna byðist sérlega hag
stætt tækifæri og væri sjálfsagt
að setja allt í gang til þess að
koma málinu fram, enda tókst
það. Rafveitan stendur í mikillí
þakkarskuld við þessa aðila, og
má þar nefna: ngólf Jónsson,
raforkumálaráðli., Jakob Gísla-
son, raforkumálastjóra, Einar
Ingiraundarson og Jón Þor-
steinsson, alþingismenn, og
Stefán Friðbjarnarson, bæjar-
ritara, en hann gegndi störfum
bæjarstjóra, þegar þetta mál var
afgreitt.
Þá get ég upplýst hér, að
rafveitan hefur á árinu 1963
gefið eftir af skuld Siglufjarðar-
kaupstaðar og stofnana hans
við rafveituna á sjöunda hundr-
að þúsund krónur. Þá vsr og
fyrir nokkru síðau gefin eftir
rafmagnsskuld sundlaugarinnar,
frá 1. 9. til 31. 12. 1964, að upþ-
hæð rúmar 36.700,00 kr., «n
eins og allir vita var sundlaag
in ekki starfrækt á þessu táma-
bili. Þessi rafmagnseyðsla
myndaðist Vegna einhvers ó-
skiljanlegs stjórnleysis, þvi eng-
inn virtist hafa eftirlil þar út-
frá eða bera ábyrgð á ntinu,
sem þar gerðist.
Ef margar slíkar fjárfestingar
þurfa að gerast á nokkurra ára
fresti, má kalla þær „höníln-
lausar“. Vonandi þarf Siglu-
fjarðarkaupstaður og staínanir
hans ekki á slíku að halda
„Ólíkt hafast þeír að“
Þegar bæjarstjónn hefur veitt
heimild til ákveðinna aðgerða,
Framhald á 5. síðu