Siglfirðingur - 26.03.1965, Side 5

Föstudagur 26. marz 1965 «
SIGLFIRÐINGUR
gjri'T
5
Gangagerðin boðin út
Skilyrði í útboði að verkinu ljúki 1966
öu osiuiyggja lieiur iátió á sér Kræia lijá þeini, sein
teija ser póiitisKan ávnining i þvi, ao iiagsinunamal öigiu-
íjaröarkaupstaöar nái ekki irain aö ganga, aö væntantegur
niourskurour á i'rfimkvæmUalé ljáriaga, inyndi k-oma í
veg lyrir eöa seinka lrekar l'ramkvæmdum viö gangna-
gerð um íjaiiið Stráka. iFramkvæmdate til iþessarar vega-
geröar er ihins vegar útvegað meö sérstakri lántöku, og
oháö greindum niðurskurði.
Sneri blaöið sér til Snaiibjarnar Jónssonar, verkfræðings
hjá Vegamálastjórninni, og leitaði frétta uin framkvæmd
þessa verks. Sagði verkfræöingurinn að verklýsing og út-
hoðslýsing, ásamt jarðfræðilýsingu og öðrum tækni- og
fræðileguin fylgiritum, væri þegar fullgert hjá Vegamála-
stjórninni og væri í fjölritun. Myndi verkið hoðið út inú
um n.k. niánaðamót og væri frestur til að skila verk-
tilboðum 2 mánuðir, eða til 1. júní. Væri við -það miðað,
að verkið hefðist á þessu sumri og áskilið i útboði, að
verktaki skili iþví fullunnu á næsta ári.
Göngin sjálf eru nú tæpir 800 m, sagði verkfræðingur-
inn. Áætluð vinnuafköst væru 3—4 m á sólarhring, og
myndi gangagerðin 'því taka 200—300 vinnudaga.
Verkfræðingurinn sagði, -að f-leiri en einn aðili hefði
spurzt fyrir um verkið. Aðspurður um peningahlið fram-
kvæindanna sagði hann, að hún væri tryggð, að öðrum
kosti myndi vegamálastjórnin ekki hafa séð sér fært að
bjóða verkið út.
Úrræði minnihlutans:
Að endurflytja þegar samþykktar
tillögur meirihlutans
Systurblöðin, Einherji og Mjölnir, gráta í dúett yfir því,
að tilteknar tillögur til áskorunar á ríkisstjórn -og alíþingi
í liagsmunamálum kaupstaðarins, liafi ekki hlotið sam-
þykld í bæjarstjórn.
Tillögur þær, sem hér um ræðir, hafði meirihlutinn ný-
lega flutt, efnislega, fengið samþykktar í bæjarstjórn og
sent ríkisstjórn og alþingi ásamt greinargerð. Minnihlut-
inn átti engin úrræði önnur en endurflytja áður sarnlþ.
og sendar tillögur meirihlutans, og grætur nú rauðum tár-
um yfir því, að bæjarstjórn skuli ekki vilja margsamþ.
sömu tillögurnar og margsenda suður, á meðan stjórn-
völd ihafa málin í athugun og -hafa ekki enn svarað erin-d-
um bæjarstjórnar.
Já, það er mikil synd (!) að minnihlutinn skuli ekki fá
að endurflytja tillögur meirihlutans og fá þær samþykktar
á ný, því í verki vilja þeir líkjast -þeim, sem eiga öll.
þeirra öfundarorð og skrif, þeir rökvísu rnenn.
Vökunótt
Framhald af 1. síðu >
menn geti svo umhverfst í
póliitískri þröngsýni, að iþrátt
fyrir erfiðleika, sem kalla á
einingu, og hagsmunamál,
sem samstaða kynni,að ieiða
Itil sigurs, skuli þeir renna
saman í þröskuld og Þránd
í Götu velferðarmála síns
eigins ibyggðarlags.
* FJÁRIIAGS-
ÁÆTLUNIN
1 iþessari síðari umræðu
-um fjárhagsáætlanir bæjar-
sjóðs og stofnana kaupstað-
arins, viðunkenndi Ra-gnar
Jóhannesson, bæjarfulltrúi
Framsóknarfl., að gjaldaliðir
áætl-unarinnar væru raun-
hæft áætlaðir og „sem næst
því, sem -hægt er að gera
ráð fyrir iað þeir reynist.“
Benedikt Sigurðsson, bæjar-
fulltrúi Alþýðubandalagsins,
lét orð falla á þiá leið, efnis-
lega, að niðurstöðultölur á-
ætlunarinnar, gjöld og álög-
ur, væru langtum lægst á-
ætluð í Siglufirði, í hlutfalls-
legum samanburði við aðra
kaupstaði.
í>að hefði því mátt ætla,
að þessir bæjarfulltr. gætu
fallizt á samstöðu nú, vegna
aðstæðna allra, jafnvel þóltt
ágreiningur væri um smærri
atriði, en því var ekki að
iheilsa. iÞað, sem einkum á
milli bar var: meirihlutixm
vildi byggja áætlunina upp á
sama hátt og aðrir kaup-
staðir og á sama hátt og
alltaf hefur verið gert, einn-
ig af Fraimsóknarmönnum
og kommúnisltum, þegar þeir
hafa látt aðild að meiri-hluta,
að talka gjalda rnegin það
eiltit, og það allt,
sem ráðgert væri að
greiða á árinu, en minni-
hlutinn vildi taka inn í áætl-
unina allar skuldir bæjarfé-
lagsins, þ.e. að þær yrðu all-
ar greiddar á einu ári. Þetta
hefði þýtt annað tveggja:
sltórhækkuð útsvör á bæjar-
búa, sem meirihlutinn italdi
óraunhæft í slæmu árferði,
eða/og meiri lialla og liærri
niðurstöðutölur áætlunarinn-
ar, sem ekki höfðu neina já-
Ikvæða þýðinigu eða stoð í
veruleiika, en hefði Skapað
tölulegan möguleika, til
handa niðurrifsmönnum, að
mála Sigluf jörð í þeim
svörtu litum, sem þeir telja
lífsnæringu sína í, pólitískt
séð.
* TÖLULEGAR
NIÐURSTÖÐUR
Niðurstöðultölur fjárhags-
áætlunar ibæjarsjóðs Siglu-
fjarðar fyrir lárið 1965 eru
kr. 17.915.000,00. Gjaldaliðir
eru þessir: Stjórn kaupstað-
arins 1.092.000; skipulags-
mál 159.000; löggæzla 569.
000; brunavarnir 326.000;
framfærsla 960.000; alm.tr.
og lýðhjálp 3.450.000; fé-
lagsmál 568.000; fræðslumál
1.395.000; menningarmál
715.000; heilbrigðismál 730.
000; hreinlætismál 395.000;
viðhald vega 1.370.000; rekst
ur vinnuvéla 100.000 (velta);
landbúnaður 31.000; rekstur
fasteigna 100.000; vextir,
tómstundaheimili, dagheimili
o.fl. 1.065.000; verklegar
f ramkv. 1.595.000; afborg-
anir skulda 201.500; ófyrir-
séð 83.500; ibygging Hvann-
eyrarbrautar 900.000.
Tekjuvegir eru: Útsvör
8.000.000; aðStöðugjöld
1.600.000; fasteignaskattar
800.000; leigutekjur fast-
eigna 100.000; ýmsir skattar
315.000; frá jöfnunarsjóði
2.600.000; ríkissj.fé til vega-
gerðar 900.000; og loks nýir
tekjust. og lán 3.600.000.
* TEKJUSTOFNAR
Útsvör og aðstöðugjöld
eru áætluð mjög lág, enda
brást síldin Siglufirði hrapa-
lega sl. tekjuiár, svo álagn-
ingarskyldar tekjur bæjar-
búa og aðstöðugjaldsskyld
vel-ta söltunarstöðva drógst
mjög verulega saman. Raun-
ar var svo einnig tekjuárið
1963, þó enn verri raun væri
niðurstaðan 1964.
Sem dæmi má nefna, að
tekjuútsvör félaga, álögð
1963, voru 1.142.000, en að-
eins 323.000 árið 1964, eða
rýrnuðu um 818.900. — Að-
stöðugjöld félaga voru kr.
2.105.800, álögð 1963, en kr.
1.523.800, álögð 1964, rýrn-
un 580.000. Og auðséð er öll-
um að ekki blæs byrlega um
álagningu á þessu ári. Þótti
því vissara að fara varlega
í áætlunum nú, þó enginn;
géti fyrir sagt, hver niður-
staðan verður.
Hér við bætist, að lang
stærstur hluti veltu og tökna
í atvinnurekstri hér er hjá
ríkisreknum fyrirtækjum,
sem hvorki greiða útsvör né
aðstöðugjöld beint til bæjar-
sjóðs, svo nokikru nemi, svo
aJtvinnurökstur hér ber
hvergi nærri hlutfallslegar
né réttmætar byrðar opin-
berra álaga, iborið saman við
önnur sveitarfélög, sem skap
ar Siglufirði neikvæða og
raunar lítit viðunandi sér-
stöðu, sem íslenzkt löggjafar
vald getur efcki lengur lokað
augum fyrir, og hlýtur ó-
hjákvæmilega að taka til at-
hugunar og leiðrétltingar nú
þegar. Um þetta efni er les-
endum blaðsins visað í nán-
ari umsögn í leiðara blaðs-
ins.
* NÆTURFUNDUR
Maraþonmálflutningur
bæjarfulltrúa þess kærleik-
ans og samrunans fyrirbrigð
is, sem opinberast í minni-
hluta kommúnista og fram-
sóknarmanna, var meiri að
fyrirferð en innihaldi. Jafn-
vel á örlagatímum, þegar að-
stæður og erfiðleikar kalla
á einingu, er pólitiska þröng
sýnin þessum herrum kær-
fcomnari en samstaðan, þá
nægir hvorki dagurinn né
nóttin Itil karps og skamma,
deilt skal deilnanna vegna,
hvað sem málefnunum líður.
Grein Baldurs
Framhald af 4. .víðu.
hlýtur að þurfa að frainkvæma
þær. Það leiðir af eðli málsins.
1 þessu tilfelli, sem ihér um
ræðir, þ.e. kaupin á dieselvél-
arsamstæðunni, ihlýtur rafveitu-
nefndin og rafveitustjóri að
ráða á hvern hátt viðkomandi
samþykkt er framkvæmd. Alveg
eins og bæjarstjóri ræður hvern
ig hann iframkvæmir samþykkt-
ir bæjarstjórnarininar hverju
sinni, nema bein fyrirmæM séu
um framkvæmdaihátt.
Sá liáttur, sem rafveitunefnd-
in hafði á, um framkvæmd
dieselvélarkaupanna, var að
hennar dómi tryggastur og
öruggastur. Hafa aliir kunnáttu-
menn, sem þar um hafa verið
spurðir, taMð rétt að farið. Það
er aðalatriðið. Mun iþað og
koma í ljós, þótt greinarhöf-
undur sé á öðru máli.
Kannske hefur hann langað
til að eiga sjálfan aðild að
sainningum um kaupin?
Hitt fer þó að vonum, að
þessir fulltrúar götuhorna-
karpsins þyki hafa lítinn
sóma sótt í þann Neróisma,
að leika á gítara þröngsýn-
innar, meðan bæjarfélagið
býr við mestu erfiðleilka sögu
sinnar.
Þá verður greinarliöfundi tið-
rætt um áætlaðan ferðakostnað
hjá rafveitunnni á fjárhagsá-
ætluninni 1965.
Það er ekiki hægt að einblína
á ákveðnar tölur og túlka þær
eftir sjón á blaði. Það verður
eirniig að gera sér ljóst, eða
a.m.k. að reyna það, af hverju
þessi tala en ekki önnur er á-
ætluð. Ég vil í þessu sambandi
upplýsa greinanhöifund um það,
að Rafveita Sigluifjarðar rekur
orkuver við Skeiðsfoss i Fljót-
um. Því miður er oft talsvert
kostnaðarsamt að halda uppi
samgöngum við afskekkta staði
eins og Skeiðsfossvinkjun er,
einkum á vetrum. Það er iþví
ekki að furða þótt áætlaður
ferðakostnaður Rafveitu Siglu-
fjarðar sé snöggtum hærri en
ferðakostnaður bæjarstjórans i
Siglufirði.
„Skæruhernaður gegn
bæjarstjóm“
Það er alveg rétt, að fundar-
gerðir rafveitunefndar voru á
timabili ekki sendar til bæjar-
stjórnar. Rafveitunefnd varð
sammála um, að meðan fjallað
væri um viðkvæm viðskipta-
mál, eins og jarðakaupin í
Fljótum eru, væri ekki heppi-
legt að senda fundargerðir
nefndarinnar „upp áefri hæð
Hvita hiússins“, enda taldi
starfsmaður bæjarstjórnar, bæj-
arstjórinn, og lögfræðilegur
Sagt er að bæjarfulltrúar
kommúnista séu ekki um of
ánægðir með bæjarstjórnar-
trúlofun sína við maddömu
Framsókn. Telji þeir sig verr
setta með hana í eigin her-
búðum en þó í „féndaflokki“
væri. Væri hún í andstöðu
við þá, væri hún einfær um
eigin ósigur, væri hún hlut-
laus, nægði annar bæjarfull-
trúinn til að halda henni í
skefjum, en í samstöðu færi
allur tími beggja í að verja
hana ágjöf.
Kollegi okkar, „Mjölnir“,
kom frá Akureyri, eftir
nokkurt hlé, tvíefldur, upp á
8 síður. Einn trúaðra sagði,
er hann fékk blaðið sitt: „Nú
er hann tvöfaldur, blessað-
ur“. — „Segðu heldur þre-
faldur,“ sagði viðstaddur,
„fyrir var hann einfaldur og
nú er hann tvöfaldur til við-
bótar.“
ráðunautur nefndarinnar, Ár-
mann Jakoibsson, hdl., þá máls-
meðferð skiljanlega og réttlæt-
anlega.
I vatnalögunum nr. 15/1923,
lögunum um virkjun Fljótaár
nr. 98/1935, og raforkulögunum
nr. 12/1946 og reglugerð um
Rafveitu Siglufjarðar er skýrt
tekið fram, að rafveitan skuli
vera sérstakt fyrirtæki undir
sérstakri stjórn. Það er því ekki
verið að „leita sér skjóls bak
við reglugerðarákvæði“, heldur
er rafveitunefndin að fullnægja
ákvæðum reglugerðarinnar og
laganna, sem hún er byggð á,
með stönfum sinum og aðgerð-
um.
Hins vegar má og taka fram,
að hvorki rafveitunefnd né
meirihluti bæjanfulltrúa voru,
um það er Iauk, tilbúnir að
taka þátt í hættulegu brambolti
með fyrirtækið, og ef það er að
gera rafveituna að „ríki í rík-
inu“, að verja hagsmuni hennar
og framtíð, þá fer að verða
vandlifað hér á kaupstaðarlóð-
inni.
Um síðasta kafla greinarinn-
ar er það að segja, að hann er
i hæsta máta ósmekklegur í
garð rafveitunefndar og raf-
veitustjóra, en hann heifur, að
mínum dómi, staðið vel í stöðu
sinni. Rafveitunefndin getur
ekki, að mínu áliti, sætt sig við
þær ásakanir, að hún og starfs-
maður liennar .rafveitustjórinn,
sitji á svikráðum við fyrirtæk-
ið. Slík ásökun er svo alvarleg,
að fullkomin ástæða er til að
láta dómstólana skera úr um
það atriði.
Það er fullkomið smekkleysi
og ábyrgðarleysi á hæsta stigi,
að málgagn bæjarstjórans í
Siglufirði og flokks lians, skuli
i naflausri grein, rógbera eitt
bæjarfyrirtækið og með því
reyna að veikja traust það, sem
það liefur áunnið sér.
Ég hefði reyndar unnt grein-
arhöfundi betra hlutskiptis en
þess, að ráðast á fjöregg Siglu-
fjarðarkaupstaðar, rafveituna.
En — „eigi má sköpun
renna“.