Austurland - 11.03.1977, Blaðsíða 1

MÁLGAGN ALÞÝÐUBANDALAGSINS Á AUSTURLANDI
27. árgangur. Neskaupstað, 11. mars 1977. 10. tölublað
Blaðabingó
9. skipti
BJ-HJÍ HM-BIO
Geymið númerin.
Hugleiðing um talsímann
Á liðnu ári var mikið rætt um
)>ann gífurlega mismun, sem er á
talsímagjöldum eftir búsetu manna
í landinu. Voru skrifaðar margar
merkar greinar um málið, sem urðu
þess valdandi að einstakir þing-
menn utan af landi rumskuðu og
báru fram bænakvak á hinu háa
Alþingi um einhverjar úrbætur, en
„Á eina leið \>ó allt fór, árangurinn
pvengmjór", eins og segir í þulunni
hans Bjama heitins Ásgeirssonar
um raforkumál Snæfellinga.
Menn hafa að vonum velt f>ví fyr-
ir sér hvers vegna þessi krossferð í
nafni réttlætis til handa dreifbýling-
um vafð svona endaslepp, eins og
reyndar margar fleiri slíkar.
Ég leyfi mér að halda því fram
að það hafi fyrst og fremst verið
vegna þess að máttarvöldum land-
símans hafi ekki verið bent á leiðir
til að finna hinn tölfræðilega grund-
völl til að byggja réttlætið á, eða
er ekki öllum ljóst að embættis-
kerfið er beinlínis nauðbeygt að
prófa allar úrlausnir í tölvu, áður
en endanleg ákvörðun er tekin, þó
ekki væri til annars en að geta
kennt tölvunni um, ef illa tekst til.
Hinn 21. desember 1976 var út-
gefin af Samgöngumálaráðuneytinu
ný gjaldskrá og reglur fyrir síma-
þjónustu og birt landslýð til eftir-
breytni í stjómartíðindum 28. des.
undir númerinu 410, á bls. 777—792
í B-deild.
Fyrir notkun talsíma skal greiða
afnotagjald (fast gjald) og símtala-
gjald, p. e. fyrir svonefnd Ianglínu-
samtöl og verður hér fjallað um
pessi gjöld að Jm er sjálfvirka síma
varðar, en öðrum gjöldum af tal-
síma sleppt, pó þau séu sannarlega
allrar athygli verð.
Afnotagjaldið er kr. 3.900.- á
ársfjórðungi fyrir alla sjálfvirka
einkasíma. Svo virðist sem það hafi
hvarflað að semjendum gjaldskrár-
innar að réttlætið væri ekki full-
komið ef sá símtólshafi, sem tengd-
ur er við t. d. 300 númera sjálfvirka
símstöð er látinn gjalda nákvæm-
lega sama gjald og sá, sem er tengd-
ur við margfalt stærri miðstöð. Til
þess að jafna metin er notendum
skipt í tvo flokka, p. e. pá sem
tengdir eru miðstöð með 20.000
númerum eða færri, og pá sem
tengdir eru stærri miðstöð. Fasta-
gjaldið er að vísu það sama í báð-
um tilvikum, en þeir sem tengdir
eru miðstöðvum, sem hafa 20.000
númer eða færri, njóta þeirra miklu
forréttinda að fá 600 teljaraskref
innifalin í fastagjaldinu á móti 300
hjá hinum. Hvert teljaraskref innan
sömu stöðvar kostar kr. 8,70 og
verður því mismunur á afnotagjöld-
um þessara tveggja hópa kr. 2.610
á ársfjórðungi, hið mesta.
Nú er það svo, að allar sjálfvirk-
ar miðstöðvar í landinu eru með
langt undir 20.000 símnotendur,
nema ein, p. e. stöðin í stór-Reykja-
vík. Að vísu eru þar margar sjálf-
virkar stöðvar, svo sem Hafnafjarð-
arstöð og Kópavogsstöð, auk nokk-
urra í Reykjavík, en af réttlætis-
ástæðum eru þær allar taldar ein
miðstöð. Þetta þýðir að 45.000 not-
endur stór-Reykjavíkurstöðvarinn-
ar geta talað ótímamælt hver við
annan fyrir eitt skrefgjald, kr. 8,70,
þegar frískrefunum hefur verið eytt.
Sama réttar njóta allir notendur
litlu miðstöðvanna utan Reykja-
víkur, annað væri kannski heldur
ekki sanngjarnt? Sá er pó munur á
að notendur litlu stöðvanna geta
aðeins hringt í nokkur hundruð
í sl. mánuði tók til starfa í Nes-
kaupstað rannsóknarstofa í nýju
húsnæði í loðnubræðslu SVN. Stof-
an er útibú frá Rannsóknastofnun
fiskiðnaðarins og er henni ætlað að
þjóna Austfjörðum öllum.
Aðalverkefnið nú er í sambandi
við loðnubræðsluna, bæði við að
fitugreina sýni af loðnu, sem landað
er í Neskaupstað og nágrannabæj-
um og eins við efnagreiningu á af-
urðum loðnubræðslu SVN, en við
það starf vinna 3 starfsmenn á
vöktum allan sólarhringinn.
Þama verður einnig unnið fyrir
frystihúsin á Austfjörðum, m. a. við
ferskleikamælingu á fiski og gerla-
prófanir. Ennfremur verður unnið
við ýmis hagnýt rannsóknarverk-
efni í samvinnu við fiskvinnslufyrir-
tæki á Austfjörðum, svo sem nýt-
ingu ýmissa fisktegunda.
Helgi Þórhallsson efnaverkfræð-
ingur hefur séð um að koma stof-
númer, flestir hverjir, með þessum
kostakjörum.
Til að vinna upp það sem á
skortir að afnotagjaldið standi und-
ir kostnaði við talsímann kemur til
skjalanna áðurnefnt símtalagjald.
Símtöl milli einstakra miðstöðva
eru tímamæld og hver sekúnda verð-
lögð í beinu hlutfalli við fjarlægð-
ina milli stöðvanna, pó með undan-
tekningum, því að annað getur vart
talist sanngjarnt.
Dæmi: Skv. vegakorti er fjar-
lægðin frá Hafnarfirði að Brúar-
landi í Mosfellssveit 27 km. Sím-
Eins og kunnugt er af fréttum
undanfarið stórskemmdi gríska
flutningaskipið Aliakom Progress
hafnarmannvirki á Reyðarfirði, er
það sigldi tvisvar á hafnargarðinn
þegar gerðar voru tilraunir til að
leggjast upp að honum þann 1. og
2. mars sl. Skip þetta, sem er 12.000
lestir, var komið til Reyðarfjarðar
til þess að sækja loðnumjöl og hafði
skipstjóri skipsins aldrei áður lagt
unni upp og stjórnaði henni í byrj-
un, en nú um mánaðamótin tók við
forstöðu hennar Þórhallur Jónasson
efnaverkfræðingur. Reikna má með
a. m. k. einum aðstoðarmanni allt
árið -— og þrem að auki meðan
brætt er á vöktum í bræðslunni.
Starfsemi Rannsóknastofnunar
fiskiðnaðarins er fyrst og fremst
bein þjónusta við fiskiðnaðinn í
landinu og því mikilvægt að hafa
útibú í öllum landshlutum og auk
útibússins í Neskaupstað hefur þeg-
ar verið komið á fót útibúum á
ísafirði og í Vestmannaeyjum.
Væntanlega getur orðið samstarf
m'illi þessara útibúa og einnig úti-
búa Hafrannsóknastofnunarinnar,
sem sett hafa verið upp á ísafirði,
Húsavík og Höfn. Gæti slíkt sam-
starf orðið mikilvægt framlag til
þróunar fiskiðnaðarins.
— Krjóh.
talagjald milli þessarra staða er skv.
gjaldaflokki A, kr. 8,70 á mínútu.
Skv. sama korti er vegalengdin
milli Egilsstaða og Seyðisfjarðar
27 km. Símtalagjald milli þeirra
staða er í 1. flokki, kr. 21,75 á
mínútu, eða réttum 150% hærra en
í fyrra tilvikinu.
Þótt undarlegt megi virðast er
símatalagjald milli Reykjavíkur og
Egilsstaða það sama og milli Egils-
staða og Reykjavíkur, kr. 87 fyrir
hverja mínútu.
Framhald á 3 c’ð'i
skipinu að hafnargarði, því dráttar-
bátar munu sjá um slíkt í erlendum
höfnum, þegar um er að ræða skip
af þessari stærð.
Hafnarmannvirki skemmdust
mikið við árekstra skipsins. Stál-
þilið beyglaðist og brotnaði, járn-
varinn og steyptur viðlegukantur-
inn brotnaði og undir sjávarmáli
komu tvö göt á stálþilið með þeim
afleiðingum að 150—200 tonn af
uppfyllingarefni rann í sjóinn.
Gríska skipið skemmdist einnig
mikið og gekk hluti af stefni skips-
ins undir sjólínu þcss um 4 metra
inn og má nokkuð af því marka hve
árekstrarnir hafa verið harðir.
Nú hefur verið unnið að bráða-
birgðaviðgerð á hafnarmannvirkj-
unum og skipinu. Tíðindamaður
blaðsins á Reyðarfirði, Björn Jóns-
son, sagði að þegar væru komnir
verkfræðingar og kafari frá hafn-
armálastjórn til að meta skemmd-
irnar á hafnarmannvirkjunum. Ekki
höfðu pó enn verið gefnar upp nein-
ar tölur um fjárhagslegt tjón.
Sl. þriðjudag var allt tilbúið til
að skipa um borð í skipið 1700—
2000 tonnum af lóðnumjöli.
Að lokum má geta þess að nú fyrr
í vikunni kom annar grískur skip-
stjóri til Reyðarfjarðar til þess að
taka við skipinu. Kannski er sá sér-
fræðingur þeirra grísku í því að
leggjast upp að og því ástæða fyrir
hafnaryfirvöld, í þeim höfnum ís-
lenskum sem von eiga á Aliakom
Progress, að anda léttar. — S. G.
Únbu jrd rannsóhfldstojnun fishiónaðaríns
Grísht ship stórshemmdi hafnarmannvirhi ó Reyðarfirði