Austurland - 02.02.1978, Blaðsíða 4

4
AUSTURLAND
0
Neskaupstað, 2. febrúar 1978.
Frambjóðendur hafa orðið:
Þurfum ríkisstjórn
vinveitta
launþegum
Guöjón Bjöwsson
í vor eru tvennar kosningar, kosn-
ing sveitarstjóma og alþingiskosn-
ingar. Kosningakonfektið verður því
á borð borið næstu vikur af stjóm-
málaflokkunum, misjafnt að gæðum
eins og flokkamir eru margir.
Við höfum sl. 4 ár haft ríkisstjóm
Sjálfstæðisflokks og Framsóknar og
fengið að bragða á f>ví sælgæti sem
þessir flokkar hafa borið á borð
fyrir þjóðina. Fjáraflamenn og
braskarar láta vel af bragðinu, enda
ástæðulaust fyrir pá að kvarta, pcir
vita sem er að þeirra hagsmunum
er óhætt meðan ráðherrastólamir eru
skipaðir eins og raun ber vitni. En
hvað segja launpegar? Eru þeir eins
ánægðir með sitt hlutskipti? Þeir
hafa Jmrft að heyja harða baráttu á
tveim vígstöðum við viðsemjendur
sína, atvinnurekendur og fjandsam-
legt ríkisvald, til að fá nokkra leið-
réttingu á kjörum sínum. Ég segi
fjandsamlegt ríkisvald vegna þess
að Sjálfstæðisflokkurinn sem aug-
ljóslega ræður ferðinni í ríkisstjóm-
inni hefur aldrei stutt launþega í
baráttu sinni að lifa mannsæmandi
lífi. Það var ekki fyrr búið að semja
við verkafólk á síðastliðnu sumri
en verðhækkunarskriðan fór af stað;
og þegar samið var við opinbera
starfsmenn á sl. hausti hleypti ríkis-
stjórnin skriðunni á fulla ferð og
hafði engan hemil par á og gaf pá
skýringu í tíma og ótíma, að vinn-
andi menn hefðu of hátt kaup. Þeir
eru furðu margir. sem enn trúa
slíkri bábilju.
Nú á að vinna markvisst að pví
að taka )>að sem ávannst í samning-
um á sl. ári að áliti þcirra sem ráða
ferðinni. Að dómi ríkisstjómarinnar
hafa verkamenn, sjómenn, bændur
og opinberir starfsmenn alltof hátt
kaup, hjóðarbúið þolir ekki slíkan
lúxus.
Þessari þróun verður að snúa við.
Það ætti að vera hverju mannsbami
ljóst, að ekkert vit verður í efna-
hagsmálunum, fyrr en í landinu sit-
ur ríkisstjóm sem er í nánum tengsl-
um við samtök launafólks. Alþýðu-
bandalagið er verkalýðsflokkur sem
berst fyrir hagsmunum vinnandi
fólks til sjávar og sveita og mun
leggja þunga áherslu á að varðveita
þann ávinning sem samtök launa-
fólks náðu sl. sumar.
Alþýðubandalagið hefur mótað
stefnu í atvinnumálum, íslenska at-
vinnustefnu, sem er alger andstæða
stóriðjudrauma stjórnarsinna og
ættu allir að kynna sér pá stefnu.
Alpýðubandalagið hefur sérstöðu
meðal flokka í herstöðvamálum,
skýra stefnu: Herinn burt, fsland úr
Nató.
Vegna þessa og margs annars
skipa ég sæti á lista Alpýðubanda-
lagsins í Austurlandskjördæmi í
komandi alþingiskosningum.
Guðjón Björnsson.
Kaupstaðarréttindi fyrir Egilsstaðahrepp
Á fundi hreppsnefndar Egilsstaða-
hrepps 17. janúar sl. var samþykkt
eftirfarandi tillaga um kaupstaðar-
réttindi fyrir Egilsstaðahrepp:
TILLAGA:
1. gr.
Hreppsnefnd Egilsstaðahrepps
samþykkir að óska þess við hið háa
Alþingi að Egilsstaðahreppi verði
veitt kaupstaðarréttindi frá og með
sveitarstjórnarkosningum 1978.
2. gr.
Tillögunni skal vísa til almennrar
skoðanakönnunar meðal íbúa Egils-
staðahrepps, sem fari fram eigi síð-
ar en 20. mars 1978.
3. gr.
Atkvæðisrétt í skoðanakönnun
samkvæmt annarri grein hafa allir
íbúar Egilsstaðahrepps 18 ára og
eldri.
4. gr.
Verði tillagan samþykkt með ein-
földum meirihluta gr. atkvæða sam-
kvæmt þriðju grein, verður málinu
vísað af hreppsnefnd til alþingis-
manna Austurlands með ósk um að
þeir flytji frumvarp til laga um
kaupstaðarréttindi til handa Egils-
staðahreppi.
5. gr.
Verði tillagan felld við skoðana-
könnun samkvæmt annarri grein
samþykkir hreppsnefnd að óska eft-
ir við sýslunefnd Suður-Múlasýslu
að fjölga hreppsnefndarmönnum úr
Framh. á 2. síðu
Hvað er í fréttum
Frá Höfn
Austurland hafði samband við
Heimi Þór Gíslason á Höfn og átti
við hann eftirfarandi fréttaviðtal.
— Var ekki miklum fiski landað
á Höfn á sl. ári Heimir?
— Jú, hér var landað um 35.000
lestum af fiski á árinu 1977. Til
samanburðar má geta þess að á ár-
inu 1976 var landað hér um 22.000
lestum af fiski. Það er aðallega
aukin loðnulöndun, sem hefur þessi
áhrif til aukningar. Bolfiskafli, sem
hér kom á land á árinu 1977, var
heldur minni en árið áður og er
ástæða þess fyrst og fremst sú að
skuttogarinn Skinney var seldur.
— Hvað er að frétta af vertíðinni?
— Helstu fréttimar eru af línu-
veiðunum. Á þessari vertíð róa 8
bátar með línu og hafa þeir fiskað
mjög vel. Fyrir áramót fengu þeir
7—8 tonn að jafnaði í róðri, en nú
eftir áramótin hafa þeir fengið um
það bil 6 tonn að jafnaði. Hafa línu-
bátarnir farið 50—60 róðra á vertíð-
inni.
Svo vikið sé að annars konar veið-
um, pá hafa rjúpnaveiðar gengið hér
heldur treglega eins og annars stað-
ar á landinu. Þó veit ég til þess að
rjúpnaskytta hafi komið með 32
rjúpur úr einni veiðiferð.
—- Er eitthvað nýtt að frétta af
öðrum sviðum atvinnulífsins?
— Já, hér hefur að undanfömu
alvarlega verið rætt um uppsetn-
ingu prjónastofu á staðnum. Ýmsir
aðilar hafa tekið þátt í þessum um-
ræðum m. a. Kaupfélagið, hreppur-
inn, Kvenfélagið og Búnaðarfélagið.
— Fyrir nokkru var tekin í notkun
ný verbúð á Höfn, er það ekki rétt?
— Jú, það var tekin hér í notkun
ný verbúð um áramótin. f henni er
rúm fyrir um 60 í tveggja til þriggja
manna herbergjum. Einnig er lítil
húsvarðaríbúð í verbúðinni.
Kaupfélagið á stærstan hlut í
þessari nýju verbúð, en aðrir at-
vinnurekendur eiga í henni líka.
— Hafið þið orðið mikið fyrir
barðinu á rafmagnsbilunum í vetur,
eins og sumir nágranna ykkar?
— Hér var skömmtun í vikutíma
fyrir nokkru og var hún vegna bil-
unar í stærstu dieselvélinni í raf-
stöðinni hér. Annars hefur ástandið
í rafmagnsmálum verið gott í vetur.
Það sama er ekki hægt að segja um
sjónvarpið hins vegar. Það er hér
mjög algengt að myndin detti út
oftar en tíu sinnum á kvöldi. Það
mun oftast vera endurvarpstöðin á
Háafelli í Mýrdal sem gerir Hom-
firðingum þennan óleik.
— S. G.
Bréfkorn aö sunnan
Síðasta dag í mörsugi 1978
Enn einu sinni er bankakerfið
okkar efst á baugi í tali manna á
meðal. Verður ekki betur séð en
það hafi tekið að sér að leggja til
eina stórbombu á ári, fjölmiðlum
til næringar^ hrekklausu fólki til
undrunar og Andskotanum til at-
hlægis; Alþýðubankinn, ávísana-
hringurinn og nú sú síðasta og feit-
asta, eins og þriðja frilla Danakóngs
í íslandsklukkunni, Landsbanka-
blaðran stóra, sem sprakk rétt fyrir
jóliií eins og allir muna. Vonandi
er pó, að „allt sé pá þrennt er,“ eins
og góður maður tók til orða fyrir
austan um árið. Og pó . . . Hver
þorir í rauninni að vona það?
Bankakerfið okkar virðist vera,
svo undrum sætir, þrautseigt að
ganga með ýmiskonar kvilla án þess
að kenna sér meins. Allt í einu kem-
ur svo í ljós, fyrir tilverknað utan-
aðkomandi aðila, að ein af deildum
Landsbanka fslands hefur árum
saman stundað ekkert smáræðis
lauslæti með þeim afleiðingum, að
bankinn er orðinn kasóléttur fyrir
löngu. Forstöðumaður þessarar
deildar hefur gert sér lítið fyrir og
starfrækt heilan banka innan í
Landsbankanum, eins og eitt dag-
blaðið komst að orði hér á dögun-
um. Stjórnendur bankans hafa setið
með sælubros á vör í sínum mjúku
stólum og hvorki heyrt hósta né
stunu, hvað pá fundið titring frá allri
þessari athafnasemi.
Það var semsé engin venjuleg
blaðra, sem sprakk í bankakerfinu
okkar fyrir jólin, heldur líknarbelg-
ur utan af einhverju því undarleg-
asta fóstri, sem vaxið hefur með
þessari þjóð, svo menn viti. Enginn
virðist enn vita hversu stórt þetta
bankafóstur er( en ýmsa grunar að
það muni enginn óburður verða í
fyllingu tímans.
Sérfræðingar hafa verið kallaðir
á vettvang að hjálpa þessum synd-
arinnar ávexti í heiminn, en þrátt
fyrir allharðar hríðir virðist fæð-
ingin ætla að dragast á langinn, eins
og oft vill verða þegar fóstrið er
orðið fullstórt, eða óeðlilega lengi
hefur verið með það gengið.
Að vonum bíða margir þess óþol-
inmóðir að fá barið afkvæmi þetta
augum. Við skulum því vona, að
hagur Landsbankans greiðist fyrr en
síðar.
Ekki get ég neitað því, að und-
anfarnar vikur hefur mér oftar en
áður dottið í hug snilldarsaga, sem
bóndi nokkur á Austurlandi sagði
eitt sinn að vorlagi til marks um,
hversu stórum lömbum ærnar hans
bæru:
Framh. á 2. siðu.