Austurland - 20.10.1983, Qupperneq 5

FIMMTUDAGUR. 20. OKTÓBER 1983.
5
EGILSBÚÐ
S7322 — Neskaupstaö
Fimmtudagur
20. október kl. 2100
„Blóðbönd."
Þýsk úrvalskvikmynd
sem hlaut gullveðlaun
í Feneyjum 1981.
Myndin er byggð á ævi
systranna Guðrúnar og
Christine Ensslin, en
Guðrún var einn helsti
hugmyndafræðingur
Baader-Meinhof
skæruliðasamtakanna
í Vestur-Þýskalandi.
Laugardagur
22. október
Veislukvöld, discotek.
Sunnudagur
23. október kl. 1500
„Trukkar og táningar"
Sunnudagur
23. október kl. 2100
„Ást og alvara."
Ensk, frönsk, amerísk,
ítölsk mynd. Fjórar
bráðsmellnar og harla
óvenjulegar myndir,
hver með sínu bragðí.
Einstakt framtak
fjögurra frægra
leikstjóra, tekin í fjórum
stórborgum.
Kirkja
Barnastundirnar í Norðfjarð-
arkirkju hefjast nk. sunnudag,
23. október kl. 103" f. h.
Allir velkomnir.
Sóknarnefnd.
Haustfundur
Sjálfsbjargar
verður sunnudaginn
23. 10. kl. 14
í Barnaskólanum.
Dagskrá:
1. Venjuleg fundarstörf
2. Önnur mál.
Selt verður kaffi.
Vinsamlega greiðið
árgjaldið.
Mætið vel.
Stjórnin.
ÍÞRÓTTIR
S
„Eg er hættur“
AUSTURLAND fékk leyfí hjá höfundi til að birta
þetta kveðjubréf, sem skrifað er í fréttabréf UÍA
Sigurjón Bjarnason.
Strax þegar ég flutti á Austur-
land árið 1965, vakti athygli
niína fjörugt íþróttalíf. Alls
staðar spörkuðu menn bolta í
djöfulmóð, þótt enginn mætti
eiginlega vera að því fyrir upp-
gripavinnu sem blessuð síldin
skapaði í þá daga. IVIót voru
haldin í ýmsum íþróttagreinum
og fóru sum fram með nokkrum
glæsibrag. Og eftir að hafa litið
til sögunnar frá fyrri hluta aidar
sé ég að Austfirðingar hafa
gjarna haft íþróttaiðkanir í há-
veguin, þó aðstöðu- og sam-
gönguleysi hafi oft hindrað
meiri háttar brölt í þá veru.
Ohætt er að segja að eitthvert
lag komist á þessa hluti 1941,
þegar UIA er stofnað og síðan
hefur verið sótt fram þó lítið hafi
sýnst miða stundum.
Þegar mér var gefinn kostur
á að taka við titlinum „formaður
UÍA" haustið 1974, gerði ég það
með hálfum huga, fannst emb-
ættið veglegt, vissi ekki til að ég
hafði unnið til þess, og var ekki
sérlega trúaður á hæfileika nrína
til að gegna því.
Einhvern veginn lafði ég í
þessu í þrjú ár. og var það mitt
lán að þá hafði í fyrsta sinn verið
ráðinn framkvæmdastjóri yfir
sumarið. Hafði sá háttur gefið
góða raun. og reyndar var þarna
gamall draumur stjórnar UÍA
að rætast.
Þegar í stað var ákveðið að
endurtaka leikinn næsta sumar,
og var þá ráðinn til starfsins
Hermann Nielsson, sem óþarfi
er að kynna frekar fyrir þeim
sem þekkja til mála hjá UIA.
Ég kynntist því framkvæmda-
stjórastarfinu „ofan frá“ og taldi
það í meira lagi áhugavert, enda
fór það svo að ég (ásamt fleir-
um) plataði Hermann til að taka
við formennsku árið 1977, en
fór þá samstundis í fram-
kvæmdastjórastöðuna og í hana
hefi ég ríghaldið síðan.
Og hvernig haldið þið nú að
það sé að vera starfsmaður UÍA
í 6 ár samfleytt? Fyrir mig vil ég
svara á þessa leið: „Alveg
óborganlegt".
Ef þú lesandi góður. ett með
félagsmálabakteríu, hefur þörf
fyrir að kynnast sem flestu fólki.
sem þú vilt allt eiga að vinum,
hefur smávit á peningamálum.
nýtur þess að tjá hug þinn í
mæltu og rituöu máli, hefur
gaman af flækingi, jafnvel þó í
tvísýnu sé og hefur auk þessa
gaman af hvers konar íþrótta-
veseni. hikaðu þá ekki við að
taka við slíku starfi ef þér býðst
það.
Mörgum finnst kannske að ég
hafi eytt of löngurn tíma ævi
minnar í þetta. Sannleikurinn er
sá að ég sé ekki eftir einni mín-
útu sem ég hef varið í þágu
íþrótta- og ungmennafélags-
ntála, þær hafa allar borgað sig
margfalt.
Ekki af því að þær hafi verið
eiltfur dans á rósum. heldur af
hinu að þetta starf snýst um mitt
aðaláhugamál, hobbýið var orð-
ið að aðalstarfi.
Einn ágætur maður spurði
mig eitt sinn hvernig stæði á því
að ég nennti að standa í þessu.
Mér vafðist tunga um tönn þá í
svipinn, en svarið kom síðar upp
í hugann: „Þettaerþaðeinasem
ég nenni".
Iþróttahreyfíngin
er afskipt
Nei, starfið er ekki dans á
rósum, stöðugt er verið að sam-
ræma sjónarmið, efna til átaka
við fræðslu, fjáröflun, mótahald
og samkomuhald og allt veltur
á því hvort fólk í félögunum
beitir sér með sambandinu, í
eina átt.
Áflogin um peningamálin eru
sérkapítuli og hefur mér alltaf
sviðið mjög hve íþróttahreyf-
ingin er afskipt í þjóðfélaginu
fjárhagslega og skipulagslega. í
þeim málurn hefur ekki þokast
hænufet síðan ég hóf afksipti af
starfi hreyfingarinnar.
Svo er skrifað og hringt, sam-
ið um auglýsingu frá þessum,
ölmusu frá öðrum og happ-
drættismiði seldur þeint þriðja.
Engum virðist detta í hug að það
borgi sig á nokkurn hátt að
leggja pening í íþróttastarf.
Eftir á að hyggja má ég vera
þakklátur fyrir þær undirtektir
sem ég hefi fengið á peninga-
markaðnum. Eigasveitarstjórn-
ir sérstakar þakkir skildar, þær
hafa komið til móts við óskir
UÍA eftir bestu samvisku, og
óhætt að segja að án stuðnings
þeirra og sýslunefnda væri hér-
aðssambandið ærið veikburða.
Einn þáttur starfs fram-
kvæmdastjóra er unrhirða
íþróttasvæðisins á Eiðum. Þar
hefði ég gjarna viljað eyða
lengri tíma, þar er margt verkið
að vinna, enda hlýtur sá aldin-
garður að verða miðdepillinn í
starfi UÍA um alla framtíð,
enda hafa Eiðar verið lögheimili
þess frá upphafi.
Útgáfustarfið hefur tekið tals-
verðan tíma, enda hef ég mikla
þörf fyrir að blaðra á pappír.
Félagsmálafræðsla var einn af
meginþáttunum fyrst í stað, en
hefur nú látið undan síga í bili.
Hér er átaks þörf, og vonandi
verður eitthvað úr t'ramkvæmd-
um á komandi vetri.
Svo er það sjálft íþróttastarf-
ið, þar þarf söðugt að vera á
verði, gera það sem viðkomandi
sérráð krefjast, og oft er þörf á
vissu frumkvæmði fram-
kvæmdastjórans. Mótin dynja
yfir hvert af öðru og ferðalög
íþróttafólks úr héraði þurfa að
vera vel skipulögð.
Höldum fengnum hlut
Mörgum þykir sem útþenslu-
stefna hafi verið rekin af UÍA
síðustu árin. Vel kann það að
vera, og á sviði hreinna keppn-
isíþrótta tel ég að ætti að athuga
sinn gang áður en lengra er hald-
ið. Austfirðingar verja geypifé
árlega í þágu knattspyrnuliða og
frjálsíþróttastarfs.
Ég er ekki að telja kjark úr
neinum, en tel erfitt að ná
lengra á þessum sviðunr, nema
það komi niður á öðru starfi. í
þessu efni ber að stefna að því
að halda fengnum hlut og ríflega
það.
Þrennt tel ég hins vegar að
beri að leggja stóraukna áherslu
á:
í fyrsta lagi íþróttaiðkun al-
mennings sem ekki hefur
keppni eða hámarksárangur að
leiðarljósi. Þarna er fyrst og
fremst þörf skipulagningar og
áróðurs. Sundlaugar fjórðungs-
ins þurfa að vera opnar sem
lengstan tíma úr árinu og á
veturna taka skíðin við.
Merkasta framkvæmd UÍA á
þessu sviði er án efa gönguleiða-
kortaútgáfan 1976, og þarf að
verða framhald á henni hið
bráðasta.
í öðru lagi ber að efla hvers
konar æskulýðsstarf í félögun-
um, tryggja þar með framtíð
hreyfingarinnar og leggja upp-
eldisstarfi þjóðar lið. Þetta er t
raun megintilgangur hreyfingar-
innar og þarna má hún í engu
bregðast.
í þriðja lagi þurfa félög og
samband að huga betur að al-
liliða félags- og menningarstarf-
seini. I fámennari byggðarlög-
um er þetta sérstaklega brýnt,
og ég bendi fólki í þéttbýli ein-
dregið á þá möguleika senr fel-
ast í því að efna til nýbreytni í
starfi viðkomandi félaga.
Nú þegar eiga forystumenn
félaga annríkt. Ef bæta á við
starf þeirra þarf að breikka
þessa forystusveit og skipu-
leggja hana betur. Þetta er verið
að gera í mörgum félögum nreð
góðurn árangri. Innan félaganna
er fólk farið að starfa í vaxandi
mæli í hópum, sent hver hefur
sitt markmið og sinn sjálfstæða
fjárhag, en lýtur þó skipulagi
aðalstjórnar og kenrur fram senr
ein heild út á við þegar það á
við. I deildaskiptingunni er
vaxtarbroddur vegna möguleik-
anna á aukinni fjölbreytni í
starfi.
Já, ég er hættur að svara í
símann á skrifstofu UÍA og
geng þaðan út glaður í sinni.
Ég vil ljúka minni langloku á
því að þakka öllu því austfirska
prýðisfólki, sem ég hefi kynnst
á starfstímanum fyrir afburða-
gott samstarf. Svo sannarlega
vona ég að vináttutengslin hald-
ist sem iengst.
Sérstaklega þakka ég gjöf þá
er samstarfsfólk mitt í stjórn
UÍA skenkti mér á síðasta
þingi. Hugurinn sem þar liggur
að baki styður enn þá sannfær-
ingu mína að sá tími sem ég
varði til þessara starfa varð síst
of langur.
Þá ætla ég í lokin að leyfa mér
„fyrir mína hönd og annarra
vandamanna" að bjóða nýbak-
aðan framkvæmdastjóra, Skúla
Oddsson velkominn til starfa.
Ég vænti þess að honum verði
vel tekið í starfi og veit að hann
mun gegna því af trúmennsku.
Vonast til að sjá ykkur sem
oftast í framtíðinni.
„Yðar einlægur"
Sigurjón Bjarnason.
IÞROTTIR
IÞROTTIR