Neisti - 25.02.1936, Page 2

2
NEISTI
REYKIÐ
J. GRUNO’S
ágæta hollenzka reyktöbak,
VERÐ:
AROMATISCHER SHAG . . kostar kr. 1,05 i|20 kg.
FEINRIECHENDER SHAG — — 1,15-
Fæst í öllum verzlunum.
Framsóknarflokksins, sem að
Andrési Hafliðasyni undanskyldum,
greiddu atkvæði með bæjarrekstri á
bíó, skyldu greiða atkvæði á móti
því, að bærinn fengi afgreiðslu
Eimskipafélags Islands hér í sínar
hendur, til stórtekna fyrir bæjar-
sjóð,
Álíta þessir menn að afgreiðslan
sé bænum einkis virði sem tekju-
stofn ?
Geta þeir ekki verið mér sam-
mála um, að hér sé jafnvel um
ennþá meiri tekjur að ræða en af
bíórekstrinum ?
Geta þeir haft nokkra frambæri-
lega ástæðu til að vera á móti því,
að fyrirtæki sem nýtur mjög mikils
styrks úr ríkissjóði, og segja má að
borið sé á höndum þjóðarinnar, sé
fremur starfrækt til hagsbóta fyrir
fjöldann en einstaka menn ?
Hversvegna láta þessir menn
hagsmuni bæjarins ráða, þegar um
bíórekstur og kolaverzlun er að
ræða, en taka afstöðu á móti hagS'
munum bæjarins, þegar afgreiðsla
Eimskipafélagsins á í hlut?
Hvernig stendur á því að hags-
munir Hinriks Thorarensen og
Ólafs Ragnars eru ekki jafn frið-
helgir í augum þeirra eins og
hagsmunir Pormóðs Eyólt'ssonar?
Og þó mun það rétt vera, að af
þessu þrennu eigi bærinn mestan
rétt til afgreiðslunnar, að því ó-
gleymdu, að til starfrækstu hennar
þarf ekkert sérstakt fjármagn.
Mér þykir ekki ósennilegt, að
blað Framsóknarmanna, Einherji,
muni reyna að læða því inn í hugi
manna. að tillagan um afgreiðsluna
sé persónuleg árás á Pormóð Ey-
ólfsson. Ef þetta hefði verið eina
tillagan sem flutt var, gat skeð að
einhver hefði trúað því. En hvað
um hinar tvær? Myndu þærþáekki
líka teljast persónulegar áráslr?
Og hvernig var afstaða Framsókn-
armanna til þeirra?
Pessi leið er því alveg ófær.
Pað þarf að finna einhverja aðra
og sennilegri.
Pað verður ekki skilist við þetta
mál án þess að minnast Sjálfstæð-
ismanna að nokkru. Eins og að
framan getur, lýsti einn af fulltrú-
um þeirra yfir því, að nettó gróði
afgreiðslunnar 1934 hafi verið kr.
25 þúsund. Og eg trúi ekki öðru
— fyrr en þeir lýsa því gagnstæða
yfir — en að þeir viðurkenni, að
tekjur þessa fyrirtækis eigi fremur
að fara til almenningsþarfa, en í
vasa einstakra manna.
Petta er svo augljós sannleiki,
sem frekast getur verið-
Pótt jafn sterk rök séu ekki fyrir
hendi utn bæjarrekstur bíós og
kolaverzlunar, þá eiga hagsmunir
bæjarins einnig þar að sitja fyrir.
Og að um hag sé ekki að ræða.
að minnsta kosti hvað bíó við
kemur, verður ekki um deilt.
Sjálfstæðismenn hafa því með
ráðnum hug greitt atkvæði á móti
hagsmunum bæjarfélagsins.
Er það stefnuskrá flokksins sem
mælir svo fyrir?
Eimskipafélag íslands hefir verið
nefnt óskabarn þjóðarinnar. Pað er
reynt af fremsta megni að efla hag
félagsins með því að láta það sitja
fyrir vöruflutningum, og fólksstraum-
urinn með skipum þess er mikill,
þrátt fyrir meiri tímaeyðslu og
minni þægindi en annars staðar.
Kjörorðið: „Allt með Eimskip" er
smám saman að mótast skýrar
í meðvitund þjóðarinnar. En sam-
hliða því rís upp krafan um það,
að hagsmunir fjöldans sitji fyrir
hagsmunum einstaklinganna.
Bæjarfélögin yfirleitt eru í meiri
eða minni greiðsluvandræðum. Svo
alvarlegt er þetta ástand, að síðasta
Alþingi skipaði milliþinganefnd til
þe9s að gera tillögur um tekjustofna
bæjafélaga. Pað ætti ekki að vera
móðgandi fyrirþessa hátivirtu nefnd
þótt henni væri bent á þett þrennt
til athugunar, sem tekjstofna fyrir
bæjafélög:
Eínkarekstur kvikmyndahúsa.
Einkasölu á kolum.
' Og síðast en ekki sízt, að minnsta
kosti hvað Siglufjörð snertir:
Afgreiðslu Eimskipafélags íslands.
J. F. G.
Skjóttu örvum
þínum þangað.
Jón Jóhannesson skrifar í Sigl-
firðing 15. þ. m. um gjaldeyrinn
og áfengið. Greinin er athyglis-
verð. Margt er vel um hana og
og vill Neisti undirstrika hin slá-
andi dæmi, sem greinarhöf. tekur
um þá vitfirringu, er ríkir I þess-
um efnum. Pað er aðein9 eitt atriði,
sem gefur þessu blaði tilefni til at-
hugasemdar.
Höfundurinn beinir allri sinni rétt-
látu gremju að núverandi lands-
stjórn og telur hana eina eiga sök
á því böli, sem af áfengisflóðinu
leiðir. Hann gengur alveg framhjá
þeim sannleika, sem honum sjálf-
um hlýtur að vera mjög Ijós, að
Sjálfstæðisflokkurinn, blöð han9 og
flestir foringjar, bæði í Reykjavík
og úti á landi, börðust allra manna
mest fyrir afnámi bannsins. En til
þess á það ófremdarástand, sem
þjóðin á nú við að búa í áfengis-
málum, rót sína að rekja. Sjálfstæð-
isflokkurinn á flesta þá andbann-