Neisti - 25.02.1936, Qupperneq 3

NEISTI
3
rað er aðeins eitt
íslenzkt
líftryggingarfélag,
LíftryÉgingardeild. og það býður betri kjör en nokkuð
annað líftryggingarfélag starfandi hér
á landi.
Líftryggingardeild
Sjóvátryggingarfél. Islands h.f.
Umboð á Siglufirði hefir
Pormóður Eyólfsson, konsúll.
inga og drykkjurúta, sem opinber-
lega beittu sér fyrir sigri Bakkusar
1. febrúar 1935.
Pað skal játað, að sök ríkisstjórn-
arinnar er nokkur. Hún er sú, að
hafa ekki virt að vettugi þann veika
og vafasama þjóðarvilja, sem flokks-
bræður hins góða bindindismanns
Jóns Jóhannessonar framkölluðu
í bannmálinu. En hvers vegn» eru
þeir bornir undan þnnga verka
sinna, og reynt að koma honum á
annara bök ? Hvað væri rétt að
kalla það?
Neista þykir mjög Hklegt, að
stjórnin geti, með tilliti til áfengis-
málanna, sagt einsog Páll forðum :
„Það góða sem eg vil, gjöri eg
ekki“. En Sjálfstæðisflokkurinn ætti
að segja: Hið illa sem eg vil,
það gjöri eg. Pað er í samræmi
við stefnu hans í áfengis- og bann-
málum fyrr og síðar. Sá er mun-
urinn'
Annars hlýtur það að vera leið-
inlegt fyrir mann eins og Jón Jó-
hannesson að eiga svo ákveðna
pólitíska samleið með andbanninga-
flokki, að virðingarverður áhugi
fyrir banni og bindindi lúti þar í
lægra baldi.
*
Aðalfundur
Skíðafélags Siglufjarðar var haldinn
að Hótel Siglufjörður 7. þ. m.
í stjórn voru kosnir:
Vilhjálmur Hjartarson, form.
Sveinn Hjartarson, gjaldkeri.
Sig. Ounnlaugsson, ritari.
Meðstjórnendur:
Björn Jónsson og
Guðlaugur Gottskálksson.
Endurskoðendur voru kosnir:
Ólafur Vilhjálmsson og
Sophus Árnason.
í fjársöfnunarnefnd voru skipaðir:
Jón Stefánsson,
Sophns Árnason,
Guðlaugur Gottskálksson.
Óskar Sveinsson,
Kristján Porkellsson.
Er nefnd þessari ætlað að safna,
rneðal annars, í slysatryggingasjóð fé-
lagsins. Úr sjóði þessum á svo að
veit3 til fátækra félagsmanna, er verða
fyrir því að meiða sig við skíðaiðk-
anir eða brjóta skfði sín.
Samþykkt var á fundinum, að hafa
skíðamót í vetur fyrir Siglfirðinga og
veila verðlaun fyrir beztu afrekin. Á
félagið skíðabikar, sem keppa á um
í skíðastökki og göngu samanlögðu
og fylgir honum nafnbótin „Skíða-
kappi Siglufjarðar".
í sambandi við þetta er rétt að
benda mönnum á, að nú er ágætt
skíðafæri til æfinga, og er þess fast-
lega vænst, að allir þeir, sem hyggja
á að taka þátt í fyrirhuguðu móti,
leggi kapp á að æfa sig, svo að góð-
ur árangur nái«st á mót nu.
Pá hafði félagið á síðastliðnusumr
komið sér upp myndarlegum skiða-
skála fyrir fórnfýsi góðra lélagsmanna.
Stendur skálinn framarlega á Saur-
bæjarásnum í mynni Skútudals, og er
ljómandi fallegt útsýni frá skálanum
í allar áttir. — Ber skálinn nafnið
»SkíðafelU,
Hefir það þegar sýnt sig, að ungt
fólk og áhugasamt metur að verðleik-
um fórnfýsi þeirra manna, sem stóðu
að þvf að skálinn var byggður, því
að fjölmennt hefir verið að „Skíða-
felli“ þegar færi og áslæður aðrar
hafa leyft.
Bitlinga-afstaða
íhaldsins.
Allt frá 1928 og fram til þessa
dags, að undanskilinni stjórnartíð
Ásgeirs, Briems og fhaldsins, hafa
blöð hins svokallaða Sjálfstæðisflokks
boið sig illa á margan hátt.
Sú nýbreytni, að spyrja hvorki um
ætt né auð, þegar valið er í stðður,
virðist þó sækja tíðast og verst á hin
sáru kaun. Sneplar „sjálfstæðismanna"
víðsvegar um land, hafa talið sér
skylt að hlíta forustu Morgunblaðsins
og taka undir hræsnisfullt afbrýðis-
væl þess um bita og bitlinga.
Nú skal fúslega játað að gífurlegar
bitlingahítir hafa verið aldar. Aðeins
tvö dæmi af mýmérgum tilheyrandi
sjálfstæðisflokknum, skulu tilfærð: Ja-
kob Möller fékk 160.463,97 kr. af
almanna fé í 10 ár, fyrir verra en
ekki nokkurn skapaðan hlut. Annar
sjálfstæðismaður, Pétur Magnússon,
hefir haft yfir 35 þús. krónur á ári
fyrir fjögur störf. Eitt þeirra kostaði
25 þúsund krónur. Petta er auðvitað
langt frá þvf að vera líðaadi. En eru
það svona bitlingar, sem íhaldið í
landinu hefir á hornum sér? Nei,
því fer mjög fjarri. Svoleiðis risabita
minnist það ekki á. Það er þegar
fátækir alþýðumenn komast að föstu