Neisti - 20.03.1936, Qupperneq 1

*v; \
IV. árg.
Siglufirði, föstudaginn 20. marz 1936
8. tbl.
Útgefandi: Jafnaðarmannafélag Siglufjarðar.
A Iþýðusamband Islands
20 ára.
Hinn 12. dag marzmánaðar 1916,
stofnuð neðanskráð félög Alþýðu-
samband Islands: Verkamannafél.
Dagsbrún, Sjómannafélag Reykja-
víkur. Verkakvennafél. Framsókn,
Sveinafélag bókbindara, Prentara-
félagið, — öll í Reykjavík — og
Verkamannafélagið Hlíf í Hafnar-
firði. Töldu þessi félög þá samtals
um 800 meðlimi.
Síðan eru liðin 20 ár.
Nú eru í Alþýðusamb. íslands
83 félög ýmsra vinnandi stétta
þjóðarinnar, og hafa að baki sér
12.320 meðlimi. Má af þessum töl-
um marka hinn öra vöxt sambands-
ins, sem þó varð mestur 1932,
þegar 31 félag með 3320 meðiimi
gekk í það.
Verkefni Alþýðusambandsins hafa
verið margþætt og flest, sérstaklega
fyrst framan af, torunnin. En gifta
hefir fylgt störfum þess öll þau 20
ár, sem nú liggja að baki. — Þótt
það hefði verið viðeigandi að flytja
ítarlegt mál um starf Alþýðusam-
bandsins og þýðingu þess í þjóð
lífi okkar, verður það eigi gerthér.
Aðalmálgagn sambandsins, Al-
þýðublaðið, birti 12. þ. m. viðtöi við
marga helztu forvígismenn þess víðs-
vegar að af landinu. Má af þeim
viðtölum mikið læra. Einnig flutti
séra Sig. Einarsson snjalla ræðu í
útvarpið um 20 ára starfsemi Al-
þýðussmbandsins. Gat hann þess
réttilega, að þótt mörg störf afmæl-
isbarnsins væru þjóðkunn, þá væru
hin þó sennilega fleiri, sem unnin
hefðu verið í kyrrþey og væru fá-
um kunn.
Pó að Alþýðusambandi íslands
hafi á afmælisdaginn borizt
mergð skeyta, með þakklæti og
árnaðaróskum, er það víst, að þær
sendingar eru svipur einn hjá þeim
mörgu innilegu blessunaróskum, sem
hundruð karla og kvenna um allt
Island hafa sent því í huganum.
Við framtíðargæfu Alþýðusam-
bands íslands eru tengdar bjartar
vonir um betra líf til handa þeim
„Stórveldin
Föstudagsfundnrinn.
Pað er ekki sennilegt, að fund-
urinn í kommúnistahúsinu fÖ9tu-
daginn 6. þ.m. falli strax igleymsk-
unnar haf. Til þess var hann um
of viðburðaríkur. Foringjar komma
vilja sem minnst um fund þennan
tala, enda ekki að ástæðulausu.
Peir hafa eitthvert óljóst hugboð
um það, að eitthvað hlýtur að vera
bogið við forystu þeirra í verka-
lýðsmálum, fyrst verri hluti Fram-
sóknar- og Sjálfstæðismanna hefja
smölun um bæinn, þeim til stuðn-
ings. Stundum hafa kommar látið
svo um mælt, að svívirðingar frá
Sjálfstæðismönnum væru óhrekj-
andi sannanir fyrir því, að þeir
ynnu fyrir verkalýðinn. Vesaling-
arnir! Hvað skyldu þeir segja nú,
einstakling ’m þessarar þjóðar, sem
stynja uridir ofurþunga þeirra erfið-
leika, sem að ótyrirsynju byrgja
þeim sólarsýn. Við Alþýðuflokks-
menn væntum þess, að Alþýðu-
sambandið bregðist ekki þeim von-
um. Og við óskum þess, að hinir
einstöku erfiðismenn og konur út
um dreifðar byggðir Islands, megi
bera gæfu til að rækja skyldur sín-
ar við sambandið.
Pessum línum er lokið í þeirri
trú, að öllu siglfirzku verkafólki
auðnist í náinni framtíð að tengjast
allsherjarsamtökum íslenzks verka-
lýðs, sjálfu sér og börnum sínumtil
blessunar um ókomin ár.
*
eftir að afturhaldið úr Sjálfstæðis-
og Framsóknarflokknum hér hefir
greitt þeim traustsyfirlýsingu og
heitið þeim fullum stuðningi ___
jafnvel í verkfalli. Pað er heldur
ekki „að fara í geitarhús að leita ull-
ar“, að sækjast eftir að fá stuðning
í verkalýðsmálum frá mönnum eins
og ritstjóra Siglfirðings, Páli Stefáns-
syni (sem stundum er kenndur við
Bein), Kristjáni Kjartanssyni og
fleirum af sama sauðahúsi, enda
mun þetta ekki vera í fyrsta skiftið
sem þeir taka upp hanzkann á móti
íhaldsöflum þessa bæjar! og reyna
að sundra verkalýðnum til þess að
gera hann sterkan! Verkamanna-
félagið Próttur vill sameina verka-
lýðinnog hefir þá glæpsamlegu ! trú,
að þannig éigi að gera hann sterk-
an í baráttunni fyrir hættum kjör-