Neisti - 01.07.1936, Blaðsíða 3

NEISTI
3
Kristján Kjartansson enn
í síðasta tölublað „Einherja“ heldur
Kristján Kjartansson áfram vaðli sínum,
sera raunar er ekki svara verður, en
þar sem greinin á að vera svargrein
við eiginhandarvottorðum þeim sem
eg birti í 21. tölubl. „Neista" verður
líklega ekki hjá því komist að eyða
nokkrum línum til Kr. Kjartanssonar.
Kristján segir að eg vilji vera með
í því að níða sig og rógbera, þó
hann hafi ekki á mig ráðist. Pessu
skal svarað því: í fyrsta lagi
neita eg því að hafa nítt eða rógbor-
ið Kr, Kj. á nokkurn hátt. Pví þótt
eg hafi birt sönn vottorð í máli er
snerta Kr. Kj., þá er sökitt (rógburð-
urinti og níðið) hatis sjálfs, en ekki
mín, því ekki gaf eg tilefni til vott-
orðanna. í öðru lagi verður Kristján
Kj, að gera sér það ljóst, að þegar
hann ræðst á forvígismenn Alþýðu-
samtakanna (eins og t. d. Jón }óh.)
út af því einu, að þeir vilja af ein-
lægni sporna við því að verkalýður-
inn hér sundriít meir en orðið er, —
þá ræðst hann um leið á alla verka-
menn, mig jafnt sem aðra.
Kristján Kj. segir að Jón Jóh. hafi
„verið á ferðinni hjá“ Porsteini Magn-
ússyni. Porsteinn M. segir Jón hafa
spurt sig eftir hvort hann hafi skrif-
að undir vottorð Kr. Kj. Og vildi nú
ekki Kr. Kj. reyna að gera sér ljóst
að það er mikill munur þess, að
spyrja menn hvort þeir hafi gjört eitt
eða annað, eða leggja að þeim að
ónýta það, sem þeir hafa áður gjört.
hennar í þágu bindindisins megi
eflast á komandi árum oghún beri
gæfu til að leysa fjötra áfengisins
af mönnum og vernda hina upp-
vaxandi kynslóð gegn því að lenda
í viðjum áfengisnautnarinnar.
En ^þetta mun kosta baráttu og
ef sú barátta er unnin í trú, von og
kærleika, þá mun hún að lokum
veita farsæld og blessunarríkan sigur.
Pá segir Kr. Kj. í 11. tbl. Ein-
herja:
„Hinsvegar hefi eg aldrei
haldið fram, að Jón verkstjóri
hafi gengið á milli allra voltorðs-
gefenda minna, heldur spyr eg,
hvort honum hafi verið vísað frá
af öllum, ber grein mín þette
með sér. Er því vottorð það er
Guðberg hefir látið skrifa undir
um þetta efni algjörlega út í
höft og efni þess hnekkir engu
af því, sem eg hefi sagt . . .“
í 10. tölubl. Einherja segir þessi
sami Kristján Kj.:
„Jón Jóhannsson, verkstjóri,
hefir gengið milli manna þeirra,
er skrifuðu undir vottorð það, er
gerði að engu allan hans blekk-
ingavaðal, og reynt að fá þá til
að ganga frá nöfnum sínum.
Hefir hann verið gerður aftur-
reka með ómjúkum orðum af
öllum vottorðsgefendum nema
Karli Stefánssyni, sem hefir látið
Jón fá sig til að skrifa undir
ósanna yfirfýsingu".
Spurningarmerkið hans Kristjáns Kj.
sem átti að vera á eftir málsgreininni
fyrirfinnst ekki. Vottorðin voru því
og eru f fullu gildi og ekki er það
mín sök að Kr. Kj. fer svo illa með
sinn eigin málstað, sem raun er á.
Pað mun nefnilega vera einsdæmi að
lýsa sjálfan sig fyrirfram ósanninda-
mann.
Þá segir Kr. Kj. í grein sinni að
deilumál hana og okkar Alþýðu-
flokksmanna (sem hann kallar svart-
krata), hafi verið svik okkar Alþýðu-
fokksmanna við Framsáknarmenn,
vinnuúthlutun í Síldarverksmiðjum rík-
isins og stjórn hinna daglegu starfa
Sfldarverksmiðjanna hina sfðustu mán-
uði.
Hér fer Kr. Kjartansson vfsvitandi
með rangt mál. Pað sem um var
deilt, var, hvort rétt væri að stofna
hér félag verksmiðjumanna, svo og
hverjar undirtektir það fékk hjá verka-
mönnum á hinum fr.æga fundi Kr„
Kj. í vetur í Brúarfoss.
Hinsvegar hefir Kristján Kjartans-
son sífellt réynt að draga ný og ný
mál inn í skrif sín, mál, sem hafa
verið alóskyld, og sem Kr. Kj. hefði
betur látið óhreyfð. T. d. svik Al-
þýðuflokksmanna hér við Framsókn-
armenn. Pau svik eru nefnilega hvergi
til nema í höfði Kr, Kjartanssonar og
það er alveg ósatt mál að Alþýðu-
flokksmenn hér hafi svikið gerða
samninga við Framsóknarmenn. Aftur
á móti verður slíkt ekki sagt um suma
Framsóknarmenn hér. Fví árið 1935
gerðu Framsóknarmenn í bæjarutjórn-
inni samning við Alþýðuflokksmenn
til 4 ára út af Vinnumiðlunarskrifstof-
unni, sá samningur var svikinn eftir
eitt ár.
Pormóður Eyjólfsson gerði fyrir
hönd Framsóknarmanna í bæjarstjórn
árið 1935 kosningabandalag við
annan fulltrúa Jafnaðarmanna um
kosningu á stjórnarmanni og endur-
skoðanda í Sparisjóð Siglufjarðar, það
var svikið á sama fundinum.
Eg hefi ekki ástæðu til að hafa
þetta öllu lengra. Pví hvað Síldrr-
verksmiðjum rfkisins viðkemur, sem
K . Kj. er að þvæla um í síðustu
grein sinni, þá er það mér gjörsam-
lega óviðkomandi mál og mun eg
þvf láta þann vaðalinn hans afskifta-
lausann en vildi hinsvegar benda Kr,
Kj. á það, að hann á flokksbróðir í
Rfkisverksmiðjustjórninni, væri ekki
rétti vettvangurinn þar fyrir þau mál,
er Ríkisverksm. snerta ?
Persónulegum skætingi Kristjáns til
míu svara eg ekki, því ef hann getur
aukið á stærð sína með þvf að skrifa
persónulegar skammir um mig, þá
verður hann að eignast þann vafa
sama heiður sem af því hlýzt.
Guðberg KristinsScn.
Stungu- salt- og sements-
S k ófl u r,
.HJ
ennfremur ?íldargafflar hjá
SIG. FANNDAL.