Neisti - 04.09.1936, Blaðsíða 2

2
NEISTI
le£t er að þá langi til að gleyma
um stund, öllu sínu andstreymi en
svo vakna þeir aftur til sömu ernð-
leikanna og því miður endurtekur
þetta sig alltof oft og heilbrigð hugs-
un kemst ekki að, en þeir serní
drekka í heimahúsum en sjaldan
sjást undir áhrifum víns á manna-
mótum eru líka afar margir, en
erfitt er og oft ómögulegt að vita
hverjir neyta víns á þann hátt. Pað
sem reynandi væri til að draga
menn út úr þessu hugsunar og
menningarleysi er að skapa þeim
aðstöðu til að eyða frístundum sín-
um á hagkvæmari hátt, þá helst
með lesstofum í svipuðum stíl og
Nnrðmenn hafa hér.
Pað munu allir þeir sem dvalið
hafa hér nokkur ár að drykkjuskap-
ur meðal Norðmanna var mikill
hér fyrir fáum árum, en nú sjást
þeir sjaldan undir áhrifum víns og
vil eg að miklu leyti þakka það
starfsemi norska sjómannaheimilis-
ins hér.
Petta getum við reynt en til þess
þarf töluvert fé og forgöngu góðra
manna. Leiðandi menn pólitískra
flokka og allra annara félaga eru
sjálfsagðir til að taka þetta mál til
rækilegrar athugunar, og ríkisstjórn-
inni og bæjarfélaginu ber skylda til
að styrkja alla þá viðleitni sem
miðar að því að stemma stigu fyrir
menningarleysi því, sem skapast af
óhóflegri neyzlu áfengis og væri
ekki illa varið tekjum Afengisversl-
ar ríkisins ef þær væru notaðar til
að bæta fyrir ómenningu þá er sú
stofnun leiðir yfir land og lýð, en
æskilegast væri þó að sú stofnun
væri lögð niður að öllu leyti a.m.k.
hér í þessum bæ, en ekki hefir
þýtt að fara þess á leit til þessa
tíma.
Kostnaður við starfrækslu lesstofu
hér, yrði aðeins lítið brot af fjár-
munum þeim sem-eytt er hér í á-
fengi árlega. Oll blöð og tímarit
sem gefin eru út hér á landi myndu
fást ókeypis og eg tel víst að mikið
gæfist af bókum. Umsjónarmanni
þyrfti áð greiða og til þess starfa
þyrfti að velja góðan mann. Hús-
næði yrði dýrast og viðhald þess,
en mér er kunnugt um, að oft eru
gefnar háar upphæðir til slíkra
fyrirtækja, og myndi svo verða hér,
ef reynt yrði að framkvæma þessa
hugmynd. Auglýsingar myndu
kosta mikið, því endilega þyrfti að
nota útvarpið til þeinar starfsemi,
allflest skip hafa móttökutæki og
einnig þeir sem í landi dvelja, og
allvíða er aðgangur að fréttum og
auglýsingar útvarpsir.s mikið not-
aðar. Par þyrfti ninnig að birta
skýrslu um áfengiskaup, áfengisaf-
brot og aðsókn að lesstofunni, og
gera yfirleitt allt sem hægt væri til
þess að draga úr áfengiskaupunum
og efla menningu og siðgæði meðal
almennings.
A síðastliðnu hausti voru skip-
aðar áfengisvarnarnefndir um allt
land og þótti sem þær ættu og
gætu mikið gert, en reynslan er að
sýna, að þessar nefndir geta lítið
gert. Tillögur þessara nefnda eru
að íitlu eða engu hafðar, störf
þeirra mega helst ekkert kosta og
drykkjumannahælið, sem reisa átti,
er enn ekki til og enginn staður til
þar sem hægt er að koma drykkju-
mönnum til dvalar, nema ef vera
kynni á Litla-Hrauni, innan um
glæpamenn þjóðarinnar og virðist
það ekki geta komið til mála.
Verður því útkoman sú, að nefnd-
ir þessar geta ekkert aðhafst og
vandræðamennirnir eru látnir af-
skiftalausir að mestu leyti, nema
hvað Templarar reyna að ná þeim
í félagsskap sinn, og tekst þeim
oft að bjarga þeim úr viðjum ó-
reglunnar um lengri eða skemmri
tíma, en það sýnir sig, að ef vel
á að fara, þá þurfa fleiri en Templ-
arar að hjálpa til, að bjarga því
sem aflaga er farið.
Heilu bæjarfélögin og heilu sveit-
irnar þurfa og eiga að rísa sem
einn maður á móti áfengisböliriu
og gera herferð á hendur launsala
og bruggara og láta almennings-
álitið dæma þá sínum þyngsta dómi,
því lítið gagnar þótt slík ómenni
séu dæmd eftir landslögum, enda
eiga þau engin refsiákvæði sem
hæfa slíku fólki.
Eg hefi nú rætt þessi mál á víð
og dreif og það er ósk mín og
von að ekki verði jafnhljótt um
þan héreftir og hingað til. því nú
er annatíminn að mestu liðinn hjá
í þetta sinn, og hafa menn því
góðan tíma til að hugsa ráð
sitt og búa sig sem best undir
framtíðina.
Eg skal í sambandi við framan-
ritað geta þess, að stúkan Framsókn
nr. 187 hér, á til byggingarlóð á
hentugum stað og uppdrátt af húsi,
sem myndi fullnægja þeim kröf-
um. sem gera þyrfti til slíkra húsa-
kynna, og nauðsynl. væru til reksturs
lesstofu og hælis fyrir aðkomu- og
heimafólk hér, en féleysi og fá-
menni srúkunnar veldur því, að
ekkert er hægt að aðhafast. En
það þykist eg mega fullyrða fyrir
hönd Templara hér, að þeir eru
fúsir eftir getu að ljá þessu máli
liðsinni sitt á hverjum tíma.
27. ágúst 1936.
P.
Knattspyrnukeppni Síldarverk-
smiðja ríkisins,
sem getið var hér f líðasta blaði,
lauk ».l. miðvikudag með þvf að SRN
vann SR’30 með 4 gegn 2 mörkum.
Úrslit keppninnar urðu því þau, að
SRN fékk 4 stig, SR’30 2 ogSRPO.
Knattspyrnuflokkur SRN vann þ«r
raeð bikarinn, sem um var keppt og
hlaut til viðbótar nafnbótina „Bezti
knattipyrnufiokkur Síldarverkimiðja rfk-
isins“.
Leikurinn milii SRN og SR’30 var
á köflura harður og akemmtilegur, þð
varð þafl tii þesi að skemma þennan
úrslitaleik, að þegar 13 mínútur voru
liðnar af síðari háltleik eprakk knött-
urinn og enginn var til vara. Var
þar um að kenna óforsjálni og traíia-
mennsku knattspyrnunefndar og má
slíkt aldrei koma fyrir aftur. í þetta
sinn var knöttur sóttur niður í bæ.
en kalsaveður var og nærri óverjandi
að Uta knattipyrnumennina bíða heita
og rennblauta á meðan, enda fóru
tveir úr liði SR’30 heim og apilaði
það lið með 9 mftnnum, það sem
eftir var af síðari hálfleik. Sá hluti
leikiins var þó beztur, skerpan, sam-
spilið og „upphlaupin" meit og á-
kveðnust. Pafl verður seanilega dóm-
ur fieitra, aem á leikana horfðu, að
lið SR’30 sé jafnleikaait og bizt,
Frh. á 4. síðu.