Neisti - 11.05.1940, Blaðsíða 3

»Hallast tekur á hesti
mínum,
ríða verð eg þó«.
Það ber eigi all-sjaldan við, að
forsmáðir menn og fyrirlitnir gangi
í bræðralag. Þeirra göfugasta mark-
mið er þá að jafnaði það, að láta
sem mest og illt af sér leiða.
Ekkert er það til, sem getur
hvatt þá betur til fólskuverka
sinna, en velgengni og vaxandi
fylgi bjartsýnismannanna og láta
þeir þá einskis Ófreistað til þess
að spilla fyrir hinu góða málefni,
með fölskvaríkri tungu sinni og
lævíSri undirferli.
Eins og öllum er kunnugf, er
Þormóður fyrirlitinn og forsmáður
vegna pólitískrar framkomu sinnar
gagnvart Siglufjarðarkaupstað, og
þá um leið gagnvart siglfirzkum
verkamönnum, sem ekki hvað sízt
urðu fyrir barðinu á honum, vegna
afskipta hans af Rauðkumálinu.
Allir vita um velvilja kommún-
ista og þeirra göfuga! tilgangs
i þágu Sovét-skipulagsins, um
friðsamlega úrlausn vandamálanna
(sbr. innrásin í Finnland).
Engum, sem lesið hefir blöð
kommúnista og séð uppivöðslu og
sviksemi óaldarseggja réttlætta og
talda sem sjálfsagða varúðarráð-
stöfun, — dylzt, að þar hefir sann-
leika og sómatilfinningu verið þok-
að burt, sem þó aðeins hrakmenni
af aumustu tegund, leyfa sér.
Þormóður og frú Guðrún kona
hans, með Friðleif tetrið á milli
sín annarsvegar, og kommúnista
hinsvegar, gera nú með sér
bandalag, sem endar með þeim
árangri, að Aðalbjörn er kosinn í
stjórn Kaupfélagsins með 113atkv.,
en Jón Kjartansson til vara með
111 atkv.
Ekkert talar skýrar en þessar
tvær tölur — 113 og 111. —
Engum getur dulist, að sam-
vinna Framsóknar og kommún-
ista hefur verið skipulögð — skipu-
lögð af þeim mönnum i Fram-
sóknar- og Kommúnistaflokknum,
sem verst hafa talað hvor í annars
garð og auðvirðilegastir eru í aug-
um alls almennings.
' Þetta vináttubandalag Fram-
•sóknar og kommúnista, er eins og
skopleikur í tveim þáttum; þarsem
fyrri þátturinn gerist heima hjá'
frúnni, þar sem hin raunverulega
kosning fer fram; en hin síðari á
NEISTI
Kaupfélagsfundinum, þar sem úr-
slitinn voru lesin upp.
Hvern skildi hafa órað fyrir því
að frú Gúðrún skyldi verða til
þess að lyfta kommúnistum á hné
sér og hossa þeim með lipurð og
ástúð inn í trúnaðarstöður, á sama
tíma sem hinn heilagi-faðir Hvís-
ling (þ. e. J.) flytur þingsályktun-
artillögu þess efnis, að svipta alla
kommúnista trúnaðarstörfum hjá
opinberum fyrirtækjum.
Er þetta ekki brot á Jónasar-
guðspjallinu frú mín góð? Jú,
vissulega.
»Siglfirðingur«, blað Sjálfstæðis-
manna, flytur grein þar sem minnst
er á þetta vináttubandalag og slá
þau skrif á viðkvæman streng í
brjósti hinnar æruverðugu frúar,
svo innst í hugskoti sínu heyrir
hún hljóma kafla úr gamalli þulu:
»HaIlast tekur á hesti mínum, ríða
verð eg þó«.
Nú talar hún við hinn heilaga
föður Hvísling, sem skipar henni
afdráttarlaust að kannast aldrei
við vináttusmninginn og neita
opinberlega allri samvinnu við
kommúnista.
»Einherja« i allri sinni andlegu
nekt, er mokað út meðal fólksins,
þar sem Sjálfstæðismönnum er
kennt um »kosningamistökin« og
fullyrt beinlínis að þeir hafi kosið
Aðalbjörn í stjórnina.
Frú Guðrún afneitar þar samvinnu
sinni við kommúnista og Hvísl-
ingur fórnar höndum, blessar og
hrópar:
»Axarsköft þín eru þér fyrirgef-
in, af þínu afkvæmi! skulu allar
ættkvíslir jarðarinnar blessun
hljóta«.
Enginn vafi virðist leika á þvi,
að Hvíslingur hafi lagt blessunyf-
ir gerðir þessarar konu og hennar
manna, og hugsað sem svo, að
þykjast láta framlagið til Skarðs-
vegarins vera í ríflegra lagi, svo
Framsóknarflokkurinn á Siglufirði
gæti að minnsta kosti »slegið sér
upp« á einhverju, eftir alla þá
auðmýkt og tafarlausu hlýðni, sem
forráðamenn hans höfðu sýnt í
hvívetna, sínum æðsta valdamanni.
Þó þessir menn mæli fagurt, þá
hyggja þeir flátt.
Þess ber að minnast að:
1. Enginn hefir ráðistá Kommún-
ista og starfsemi þeirra af jafn-
mikilli ósvífni, eins og Fram-
sóknarmenn hér á Siglufirði.
3
2. Enginn hefir Iítilsvirt Fram-
sóknarflokkinn og forráðamenn
hans jafn auðvirðilega og
kommúnistar hér á Siglufirði.
3. Engir hafa faðmast, vegna and-
legrar frændsemi, af innilegri
ástúð og jafnmikilli nautn eins
ogKommúnistar og Framsókn-
arm. á kaupfélagsfundinum.
Góðir lesendur! Eins og ykkur
hlýtur að vera ljóst, gerðu þessir
tveir útskúfuðu flokkar með sér
kosningabandalag, þó þeir hvor i
sínu lagi skammist sín fyrir að
viðurkenna samvinnuna, og neiti
því opinberlega í blöðum sinum,
þá vita allir, að það sem þar
stendur, kosningabandalagi þessu til
hylmingar, eru ósannindi, — og
að hatrammar árásir forráðamanna
Framsóknarflokksins á hendur
kommúnistum, eru ekkert annað
en blekkingar og yfirskinsvandlæt-
ing á starfsaðferðum kommúnista.
Forráðamenn þessara flQkka
berast á banaspjótum í ræðu og
riti — en í forsælu andstyggilegr-
ar lítilmennsku þrýsta þeir hönd
hvors annars.
Orri.
Englend-
ingar taka
*•
Island her-
skildi.
Samkvæmt fréttum að sunnan
hafa nú Englendingar komið hing-
að með allmikinn her og bar mest
á því í Reykjavik, þar sem her-
mannaflokkar voru fluttir á land
um kl. 3 nóttina 10. maí, komu
nokkur brezk herskip inn á Reykja-
víkurhöfn og gengu hermenn þeg-
ar á land, umkringdu bústað þýzka
ræðism. og tóku hann, starfsfólk
hans og aðra Þjóðverja búsetta i
Reykjavík og fluttu það um borð í
herskipin. Ennfremur tóku þeir
póst, síma og útvarp í sínar hend-
ur. Jafnframt hafa þeir tekið í
vinnu flestar vörubifreiðar í Reykja-
vík, til keyrslu á hernaðartækjuni
o. fl. austur að Sandskeiði, þar