Safnaðarblaðið Geisli - 28.05.1950, Blaðsíða 5

OEISLI
47
MAÍ 1950
Y N G S T U LLSENDURMIR.
H V í T A S U E H A 195 0.
Komið bið blessuð og sæl.
Hvítssunnan er komin. Við getum
s?gt,að hún sé vorhétíð. Hún er bað
tvennum skilningi. Hun minnir okkur
bað,að ba er talið,að kirkja Krists
I—---sfD'fnuð hér é jörð. Um þann dasamlega
athurð getið bið lesið í Rostulasögunni,2.kapítula,1.
í
/
a
sé
er
4.versi.Þar
sagt fra því,þegar heilsgur andi kom yfir postula^Jesú Krists.Þið hafið
sjalfsagt öll Nyja testamenti,svo að bið getið sjélf lesið um þetta eoa
fengið einhvern til að lesa það^fyrir ykkur.^Þer getið bið séð hvernig
heilagur andi gerir méttarverk é þeim,sern^trúa í anda og sannleika. -
Hvítasunnan er einnig vorhétíð úti í néttúrunni. Það mé bví segja,að hún
sé bæði hétíð efnis og anda. Én umfram allt skulum við minnast hennar
sem hétíðar andans. Eiðjum- Jesúm,nú é þessari désamlegu hétíð,að senda
heilagan anda í hjörtu okkar,svo að hann taki þaðan allt,sem er é móti
hans heilaga vilja,- "hreinsi það fré allri villu' og synd".
Guð gefi vkkkr gleðilega og heilaga hatíð.
jón Kr. ísfeld.
SELKÓF U R I U K.
(A síðast liðnu sumri néðist lifandi selkóour í Selérdal,Arnerfirði. Hér
koma brír stílar,sem gerðir voru um þetta. hú eigið þið,lesendurnir, að
dæma um það,hver stíllinn sé heztur. Sendið GLISLA atkvæði ykkar. Sam-
kvæmt þeim verða veitt lo króna verðla.un fyrir hezta stílinn. Það er é
ykkar valdi,hver hlýtur verðlaunin. Nöfn höfundanna verða tilkynnt um
leið og sagt verður fré úrslitunum. Atkvæðin þurfa að vera komin fyrir
lok júlíménaðar.)
I.
Eitt sinn fóru tveir drengir niður í fjöru.Þeir hétu Agnar og Sverri r. Þej. r
fundu lítinn selkóp. Hann lé fyrir utan Krókshausinn é hlein og var sjór í '
kring,og fyrir framan eru flúðir. Svo var farið með hann upp é sand og tek-
in mynd af honum. Því næst var farið með hann urp a tún. Svo étti að fare
að gefa honum mjólk úr pela og rauðmaga,en hann vildi það ekki.Þé var hann
létinn inn í hlöðu og þar í stíu.Þegar étti að fara að haða henn,ýldi hann
og skreið upp úr.Honum var gefinn þorskur og kræklingur.Það þótti honum
gott.Þarna var henn alinn rúman hélfan ménuð.Hann var vigteður einu sinni
og vóg 1? kg.Mergt fólk kom til að sjé kohha litla.Það þótti svo nýstér-
legt að selu.r skyldi vera alinn inni.Einu sinni í sólskini fór maður.sem
heitir Ragnar,með ha-nn niður að sjó.Kohhi vildi ekki fyrst fara í sjóinn.
Pa var hann létinn upp a send aftur,en var alltaf að færa sig neðar og neð-
ar,þar til henn kom í sjóinn. Þa synfii hann fré landi. Ragnar elti hanr. é
skektu,en néði honum ekki. KohTi kom ekki eftir það.
II.
Einu sinni voru. tveir strékar,sem hétu Sverrir og Agnar. Þeir fóru einu
sinni út a.ð svokölluðu.m Krókshaus til að leike sér. Þar er lón og hlein
fyrir fremen. Það var farið að falla að og hnédjúpt.Þegar þeir komu að lón-
inu,séu þeir lítinn selkóp é hleininni. Þa fór Sverrir úr sokkunum og óð
fram. Selkópurinn va.rð illur og ætleði að híta hann. Hann fór bé é lend
aftur og har svo Agnar frem. En selkópurinn ætlaði að bíta þé,og þeir þorðu
varla að snerte hann. EÓru þeir þé heim að hænum Skeiði.Þaðan kom.u svo með
þeim úteftir bræðurnir Sveinn,Gunnar og Bergsveinn, Þeir óðu út é hleinine.
og komu með kohha é lend,en þé var hann ekkert illur.Hann hafði skriðið út