Safnaðarblaðið Geisli - 01.09.1954, Blaðsíða 8

C- E I S L I
IX,ÁRGAJ\TGUR.
U /-—
var eriaíjtí hætte e Því,- - *• ,
.. Strs «ró.es kom fljótlegs,en Þe hafðí
Gríimi:: nÁÖ að festa hlund. Frestur "bexð
Þess róle-gur að hann veknpði,en talaði
á meðan huggandi orðum til Geiru gömlu,
- .. Svo vstoaði Grímur, Þrautalitill
i svipinn og með rettu raði.Prestur hof
'hina heilögu athöfn með hæn.Hann hað
heitt og innilega fyrir Þeim,hjönunum,
sem nú yrðu, að Þ’ví er 'virti3t,að skllja
um stundarsahir. Hann heð um styrk
hfenda henni til að hera skilnáðarsorg-
ina,og um hugrekki honum til^handa Tið
aðkomu dauðans, Hann heð Jesúm að koma
til Þeirra heggja i sekramentinu,sem
þau ætluðu nú að neyta sameiginlege i
síðasta skiptið hór í heimi,að öllum
llkindum. Svo fór hin heilega athofn
fram. Stundin var hæði^hjört og fogur.
Yfir Grími var mikil ró og truarhirta.
Hann Þekks.ði sere Jónssi innilege fyr-
ir alla hans góðsemi í sinn garð,fyrr
og síðar,og konu sína minnti henn s,
að gleyms nú ekki neinu}en hafa Þeð
allt, eins og Þau höfðu _ talað um0 "Og
komdu svo fljótt til min, sem Guð — -.
I4gira skyidist ekki sf þvi,sem hsnn var
að segjs. Helfronni ver lokið . í’janing—
amar hsru hann ofurliði,- - Krempa-
teygjur,- - Jsrðlífinu vsr lokið,-
Sera JÓnas stóð hægt upp, lagði hond
elna a höfuð hins andsðs og mælti i
klökkum rómi og með tervotum sugumí
"Góðl,trúlyndl Þ.1ónn; Gakk inn til
fagneðar herra Þins", Slðsn signdi hsnn
likiö og”hjóst tii’brottgöngu,
Öeira gamla greip hond prests og
brýsti grstandi heitum kossi a hana.
___Enga hönd hefðl hún fremur koslð
til að signa Grímsa sinn," að undan-
tekinni hond FRELSAR/HTS sjslfs,- - -
0,jsmm og jæjs."Allra dega komu
kvöld",
(Hér lýkur fresögn Heðins frs.
Svelharði,eð hessu sinni.En 1
hrefi,sem nýlega harst fra honum,
' gefur hann vocrir um fremhead. Þessi
þjóðkunni rithöf.,sera skrifar hér
undir dulnefni,é m@rgt 1 förum sin-
um, sem ge.gn og gsmsn er að lese.Og
hinn sérkennilegi stíll hsns er
þannig,að hann grípur lesandsnn föst-
um tökum. - Við híðum og vonum,hinir
þakklstu leBendur þínir.-)
---000O000——--
Árni Jönsson stórkiaupm. :
----------------n?rh.ar'"Els.l22).
við höfum notið hér tvo slðustu
daga.
Mér er óhætt að fullyrða,að eg
mæli fyrir hönd allra,sem með skipinU
komu,að minningaf þær, sem við förum
með héðan,verða okkur svo minnisstæð-
er, að faein þakkarorð duga ekki til að
lýsa þeim hugsunum,sem við sendum
BÍlddælingum á þessari skilnaðarstund,
í>að er eins og ósýnilegar hendur
hafi séð svo um að senda okkur dssam-
legt veður. Sólin skein i heiði og
staðfesti þann samhug og^yl,sem jafn-
an kemur fra þessu kauptúni og ihuum
þess.
BÍldudalur hefir mikið aðdrattar-
afljsem þeir þekkla hezt,sem eru
fæddir hér og uppáldir.Þetta sýnir
og sannar hezt hinn stóri hópur,sem
notar hvert tækifæri sem gefst til að
heimsækja æskustöðvamar, 1 þeim til-
gangi að treysta enn fastar þau hönd,
sem tengja alla BÍlddælinga. saman,
hvort sem þeir eru húeettir hér eða
annarstaðar0 Við skulum hslda a.fram
gð treysta þessi hönd,halda fast sam-
pi og vinna að því marki að gera
BÍldudal frægan aftur,eins og hann
var á sínu hlómaskeiði, Við sem erum
hér i heimsókn,viljum hjálpa ykkur
til að ná þessu marki og er mer o-
hætt að fullyrða,að við gleðjumst
engu minna en þið yfir hverju þvi,sem
er Þessu keuptúni til upphyggingar
og frama.
Ég vil svo að lokum,fyrir hönd
okkar allraPÞakka Bílddælingum fyrir
einstaklega innilegar móttökur og__
fyrir þenn samhug,sem þið sýnið göml-
um BÍlddælingum. Við förum héðan full
af þakklæti og með þá^einu ósk að geta
komið aftur og endumýjað vináttu
oIcIcbx1
*Við hrópum ferfalt húrra fyrir
BÍldudal og Bílddælíngum.
(Þessurn hlýju kveðjuorðum og húrraj
hrópumr sTaxaði Jon Kr.ísfeld með fá-
einum orðum,þar sem hann óskaði ferða-
fólkinu góðrer ferða.r og heimkomu,en
mannfjöldinn á hryggjunni þakkaði að-
komufolkinu fyrir komuna og undir-
’strikuðu ámaðaróskiraar með fer-
földu húrrahrópi :
"Og skipið la.gðl landl frá").
—--00O00-----