Freyr - 01.06.1939, Blaðsíða 3

Theódór Arnbjörnsson á
— frá Ösi. —
Bólstað
Grúi gesta
hefir griða leitað —
herbe rgja h inurn e g h i.
Verður eigi vitað,
hvort vegabréf
hafa allir haft.
Tók þó tveim höndum
Theódóri
Eilífð, eigi'málg —
herbergjaði hann
og hélt ’ið bezta;
átti þó annríkt mjög.
Hún lét heimila
hestamanni
gæðinga geysivakra:
Grana gunnhvata,
er gegnum loga
Sigurð til Brynhildar bar.
Einnig áttfættan
Óðins léttfeta;
Vegtam, vindfráan jó.
Geta gangvarar
til Gimle runnið
vegleysu víðbláins.
Á enn fleiri
úrvals kosti,
hugsvinnur hestavinur.
Hann má hleypa,
hverjan morgun,
Skinfaxa á skeið.
' Víst er vegsamlegt
vekringum þeysa
Bif rastar bröttu leið.
Sækja í sig
svalan andvara,
gæðingar gullbitlaðir.
Tekst með taumhaldi
teygja vekringa,
einnig aftra þeim.
Freyðir um flaxandi
fax og bóga,
lögur Ijósvaka . . .
Það er gæða gott,
að geta sér
orðstír sem aldrei deyr,
eiga inni
að eilífu,
velgerð ve.itta dýrum.
Engin mun Ósverja
á óvart koma
dásemd, draumum skyld:
Hann sá hermegin,
hvar sem var,
gegnum holt og hæð.
Theódór tök
á tungu og penna
hafði harla góð.
Dáði hinn djúpsæi
drengur, jafnt
hófadyn, hrynjanda Ijóðs.