Sjómannablaðið Nútíðin - 01.05.1936, Qupperneq 1

„Það sem eg segi yður, það segi eg ðllum, VAKIÐ!” Jesás.
Opinbert málgagn hins Kristilega sjómannaféiags Nútíðin.
5. biað
Stofnandi: Boye Holm.
Akureyri, maí 1936,
Aðalstöð: Hamarstr. 102
III. árg.
BANNIÐ.
Áfengismáíin á Iandi hér,
hljóta að vera öllum hugsandi
mönnurn áhyggjuefni, enda er
allmikið um þau rætt manna
á milli, og þó að skoðanir séu
skiftar að því er ýms aukaatriði
snertir, eru flestir ef ekki allir
á einu máli um það, að ástandið
sé óviðunandi.
Vínnautn og siðleysi samfara
henni á næstliðnu ári, keyrði
svo úr hófi að jafnvel þeir sem
mest hafa lofað áfengið íáta
nú Iítið á sér bera, standa
hljóðir hjá og horfa á gamla
og unga háa og lága, ríka og
fátæka rífast og slást i ölæði á
opinberum stöðum skemmtisam-
komum og jafnvel á stöðum
sem ættu að vera hverjum ís-
lending svo helgur að sIíkí kæmi
ekki Tyrir.
En andbanningar sögðu, áður
en innflutningur sterkra drykkja
var leyfður á síðasta ári, að
ástandið sem þá var, væri óvið-
unandi, og eina ráðið til um-
bóta væri afnám þess sem eftir
var af banninu. Hvort þeir hafa
í raun og veru trúað þessu
sjálfir skal látið ósagt, en
hafi svo verið, þá hefir þeim
áreiðanlega ekki orðið að
þeirri trú sinni, því var nú
miður.
Peir góðu menn lofuðu þá
bindindisstarfsemina í landinu
og hétu bindindismönnum styrk
°g fylg'> en efndirnar á þeim
fögru loforðum hafa enn sem
komið er, að mestu orðið svik
þjóðin eyðir miljónum króna í
áfengi á einu ári, það er sá
sýnilegi árangur afnáms að-
fluttningsbannsins.
Parf nú meiri og verri reynslu
en þegar er fengin til þess að
allir bindindisvinir og þeir sem
lofuðu fylgi sínu, hefji nýja
sókn í áfengismálunum og vinni
einhuga að því að leysa þjóðina
úr þeim fjötrum menningar leysis
og örbyrgðar sem nú ógna.
Enginn má sitja hjá, hver sem
ekki er með er á móti. Hver
sem ekki er með tekur á sig
ábyrgðina í því að áfengið flæði
óhindrað yfir landið, og enn-
fremur þú sem óhjákvæmilega
fylgir áfengisnautninni.
Enginn er sá sem fær er um
að bera þá ábyrgð; og til þess
að losná við hana er eina ráðið
að vera bindindismaður og
vinna að eflingu bindindis í
landinu.
Litla hetjan.
Flugdreki Tómasar haföi dregið
snúruna úr hendi hans og flogið langt
í burtu, svo Tómas misti sjónar á
honum.
Tómas stóð litla stund kyr og horfði
upp í loftið, svo sneri hann sér við og
gekk blístrandi heim og var hinn
kátasti.
Hvað Tómas, sagði eg, þú ert
ekkert leiður yfir því, að hafa mist
drekann þinn. Jú, en til hvers er
það; drekinn kemur ekki aftur fyrir
það, eg bý mér til annan.
Þannig bar hann sig líka að, þeg-
ar hann nokkru seinna fótbrotnaði.
Aumingja Tómas, sagði systir hans,
nú getur þú ef til vill aldrei leikið
þér úti framar,
Eg er enginn aumingi sagði hann,
vertu ekki að gráta yfir mér, eg
græt ekki sjálfur. Nú fæ eg því
betri tíma til að lesa og læra, og
þegar eg verð frískur aftur, skal eg
vera betur að mér í margföldunar-
artöflunni en nokkur hinna drengj-
anna því eg les hana aftur og aftur
þegar eg get ekki sofið fyrir verlc
f fætinum.
Á. J.