Dagblaðið Vísir - DV - 12.02.2005, Qupperneq 24

24 LAUGARDAGUR 12. FEBRÚAR 2005
Helgarblað PV
Þóra Tómasdóttir
á kött sem lenti í
miklu ævintýri.
Þóra sjálf stendur
á krossgötum um
þessar mundir og
hennar býöur ekki
siöra ævintýri. þó
ólíku sé aö jafna.
Þóra með sirkusköttinn Hrapp
Hann tók sér far með ókunnum bíl
alla leið inn í Voga og fyrir röð til-
viljana komst hann afturíhendur
Þórusem varmiðursín afáhyggj-
um og átti að baki andvökunætur.
Þóra Tómasdóttir, einn umsjón-
armanna þáttarins Óp í Sjónvarp-
inu, á kostulegan kött sem heitir
Hrappur og lætur sér fátt fyrir
brjósti brenna. Hann lagði land
undir fót fyrir jólin og var ekkert að
hafa fyrir því að ferðast á sínum
ijórum löppum, heldur tók sér far
með næsta bíl. Og það sem meira
er að hann komst aftur heim
óskaddaður.
„Ég er vön að hleypa Hrappi út
í bakgarð," segir Þóra og rifjar upp
ferðalag kattarins. „Hann er aldrei
lengi úti í senn og kemur oftast inn
þegar ég kalla á hann. Einn daginn
skilaði hann sér hins vegar ekki og
ég varð miður mín af áhyggjum.
Ég var andvaka alla nóttina og
hugsaði stöðugt um Hrapp, hvar
hann væri niður kominn, hvort
honum væri ekki kalt og ótal hugs-
anir um mögulegar dánarorsakir
snerust í kollinum á mér. Hann
kom ekki daginn eftir og áhyggjur
mínar mögnuðust eftir því sem á
daginn leið," segir Þóra. Hún var
orðin úrkula vonar um að Hrappur
væri á lífi þegar hún fékk símtal frá
Kattholti og tilkynningu um van-
skila kött. „Þungu fargi var af mér
létt en Kattholtsfólk sagði mér að
Hrappur væri niður kominn hjá
vingjarnlegri fjölskyldu í Fossvogi.
Ég braut heilann um hvernig í
ósköpunum kattarskömmin hefði
komist alla leið þangað úr mið-
bænum, en var fljót að koma mér
af stað að sækja hann. Þá skýrðist
málið betur," segir Þóra en at-
burðarásin var eitthvað á þessa
leið:
Kastað út úr bíl og sóttur á
sama stað aftur
Kennari við Iðnskólann var á
leið heim úr skólanum einn daginn
rétt fyrir jól. Hann þurfti eitthvað að
útrétta og var staddur í Vogunum
þegar hann heyrði hjáróma mjálm
aftan úr bílnum. í aftursætinu
reyndist þá vera ókunnugur kattar-
ræfill sem maðurinn mundi ekki
eftir að hafa hleypt inn í bflinn.
Undrandi og ringlaður tók hann á
það ráð að láta dýrið út þar sem
hann var staddur, rétt við IKEA í
Holtagörðum. Sjálfur hélt hann
ferðinni áfram. Litíu seinna deilir
hann þessu óvænta atviki með
dóttur sinni í síma. Æf af reiði
skipaði hún föður sínum að sækja
umkomulausa köttinn aftur. Iðn-
skólakennarinn ekur þá á sama stað
og leiðir þeirra skildu en þar beið
Hrappur eftir bjargvætti, einn og yf-
irgefinn. Að þessu sinni var kettin-
um kippt upp í bflinn og honum
ekið á heimili kennarans í Fossvogi
þar sem dóttirin tók hlýlega á móti
honum. Með aðstoð Kattholts vís-
aði eyrnamerking Hrapps feðgin-
unum á réttan eiganda.
Lærði að húkka sér ekki far
með ókunnum
Þóra segir að enn ein tilviljunin
hafi komið í ljós þegar hún drap að
dyrum í Fossvoginum. „Birtist ekki
æskuvinkona mín í gættinni með
kattardýrið undir hendinni. Það
urðu með okkur fagnaðarfundir því
við höfðum ekki sést mjög lengi,“
segir hún og bætir við að í raun hafi
það verið ótrúleg heppni að heimta
Hrapp aftur heim. Enn ótrúlegra er
að hann hafi ekki hlaupið af stað í
Holtagörðum og að vinkona mín
hafi átt þátt í að bjarga honum úr
því ókunna hverfi. Kötturinn lærði
að minnsta kosti að húkka sér ekki
far með ókunnugum framar og
hefur haldið sig heima síðan þetta
gerðist. Mér til mikillar ánægju,"
segir Þóra og hlær. Þóra hyggur á
flutninga á næstu dögum og sirkus-
kötturinn Hrappur flytur vitaskuld
með. Hún ætíar að halda honum
inni fýrstu dagana svo hann villist
nú ekki aftur. „Ég óttast mest að
hann verði ómögulegur og eirðar-
laus af inniverunni en hann verður
að láta það yfir sig ganga. Ekki vil ég
missa hann frá mér aftur," segir
hún.
Útvarp heillar
Ópið hennar Þóru gengur vel.
Hún segir samvinnu þáttarstjórn-
endanna ganga vel, eins ólík og
þau öll þrjú eru. „Ég finn að áhorf-
ið er að aukast eftir því sem tíminn
líður og þátturinn er að festa sig í
sessi. Það er æ einfaldara að fá
góða viðmælendur og þeir sem við
leitum til eru meðvitaðir um tilvist
þáttarins. Það tekur alltaf tíma fyr-
ir svona þátt að vinna sig upp en ég
get ekki verið annað en ánægð
með hvernig til hefur tekist þó
alltaf megi bæta sig," segir hún
ánægð.
Hvað sfðan tekur við þegar vora
fer er hún ekki viss um en næsta víst
er að Þóra heldur sig við fjölmiðl-
ana. „Þar liggur minn áhugi og ég
veit ekki hvort ég fer í blaða-
mennsktma eins og áður eða reyni
fyrir mér annars staðar. Útvarp
heillar og hver veit nema ég reyni
fyrir mér á slflcum miðli," segir hún
og bætir við að kvikmyndir séu eigi
að síður það sem hún vildi helst af
öllu vinna við. Eins og hún mennt-
aði sig til. „Ég lærði heimildar-
myndagerð í Osló en það er meira
en að segja það að gera þá grein að
sínu lifibrauði. Það er svo mikið
puð. Ég hef unnið að heimildar-
mynd í mörg ár sem ég get lfldega
ekki klárað fýrr en ég vinn í lottó. En
maður veit aldrei. Kannski að mér
takist einhvem tíma að fjármagna
hana," segir hún bjartsýn á lífið og
framtíðina.
Stjúpan Þóra
Þóra er að helja eiginlegan bú-
skap með kærasta sínum Þórarni
Þórarinssyni blaðamanni á Frétta-
blaðinu sem hún kynntist þar í
fyrrasumar. „Það eru ógurlega
spennandi tímar framundan og
mikil breyting sem ég get ekki
annað en verið ánægð með," segir
Þóra og bætir við að Hrappur
sirkusköttur sé þeirra uppeldis-
sonur en hjá þeim hafi einnig að-
setur börn Þórarins. „Ég hlakka til
að ráðast í þetta nútímafjöl-
skyldulíf, hrærigraut af alls kyns
börnum og köttum. Ég hefði seint
trúað að ég ætti eftir að bera titil-
inn „stjúpa"," segir hún og skelli-
hlær.
bergljot@dv.is
Pistasiu hringur
fylltur með marsipan pistasiu,
og hjúpaður með karmellu
borðist varlega. Kr. 490,-
Litlu seinna deilir hann þessu óvænta atviki með dóttur sinni ísíma.
Æfafreiði skipaði hún föður sínum að sækja umkomulausa köttinn
aftur. Iðnskólakennarinn ekurþá á sama stað og leiðirþeirra skildu
en þar beið Hrappur eftir bjargvætti, einn og yfirgefinn.