Dagblaðið Vísir - DV - 12.02.2005, Síða 62

62 LAUGARDAGUR 12. FEBRÚAR 2005
Síðast en ekki síst DV
-4
Útgáfufélag:
365 - prentmiðlar
Útgefandi:
Gunnar Smári Egilsson
Ritstjóri:
Mikael Torfason
Fréttastjóri:
Kristján Guy Burgess
DV: Skaftahlíð 24,105 Rvík, sími: 550
5000 Fax: Auglýsingar: 515 7599 -
Ritstjórn: 550 5020 Fréttaskot 550
5090 Ritstjórn: ritstjorn@dv.is
Auglýsingar: auglysingar@dv.is.
Setnlng og umbrot:
365 - prentmiðlar.
Prentvinnsla: ísafoldarprentsmiðja.
Dreifing: Pósthúsið ehf.
dreifing@posthusid.is
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent
efni blaðsins í stafrænu formi og úr
gagnabönkum án endurgjalds.
Karen Kjartansdóttir heima og aö heiman
virðist ekki vera hægt aö kom-
ast hjá því að
minnast öriftiö
á klámvæð-
inguna. Eins
ogallirvita
teygir hún
arma sfna
langt og bera
margir ugg f
brjósti vegna þess. Það
er þó ekki hlaupið aö því að
taka á þeim vanda sem óneitan-
lega fylgir mörgum þáttum vax-
andi klámiðnaðar. Mörgum er f
fersku minni sú útkoma sem
Bush-stjórnin fékk eftir að hafa
sent her manna út af örkinni til
að predika skfriffi meðal ung-
linga en það var til þess að kyn-
Iffsiðkun þeirra stórjókst. Það er
nefnilega þannig að mann-
skepnunni þykir spennandi að
prófa forboðna hluti. Sú hvöt er
til að mynda það fyrsta sem
sagt er frá f Biblfunni og þvf
heföu kirkjunnar menn átt að
Ifta til þess.
ensku eða ekki ensku eða eins
og aðrir vilja segja
fslensku eða
i ekki fslensku.
i Er svo komið
að f dag
w tengjaæði-
Jr margirmál-
vemd viö ensk-
an fótbolta og eins og sagt er
sýnist sitt hverjum. Ég hef ógur-
lega gaman af þessu máli og
vona að það taki engan enda.
Spennan sem þetta mál hefur
hleypt af stað þykir mér miklu
skemmtilegri en allar heimsins
fótaboltakeppnir. Vælið og tuð-
ið um þetta mál, og auðvitað
elskan hún Vala Matt, eru f raun
eina ástæðan fyrir því að ég
nenni að horfa á Skjá einn og
hvet ég þvf yfirmennina þartil
þess að halda umræðunni
gangandi.
ur sriúá alltaf aftur.
teií',
Að minnsta kosti virðist þaö
vera raunin f afþreyingariðn-
aðinum. Nú bfða Iftil
og fullorðin böm ,j‘
um allan heim i
spennt eftir þvf að
sjá hina klassfsku
dúllu Bangsfm-
on snúa
aftur en
þetta er
þriöja
myndin f
rööinni. Hvað svo
sem verður sagt um Disney-
samsteypuna sem og önnur
risafyrirtæki, þá er Bangfsmon
ómótstæðilegur sjarmör sem
vert er að hlakka til að sjá eina
ferðina enn.
Leiðari
Mikael Torfason

Gestir Þjóðminjasafiisins neyðast til að ganga inn unt aftnr-
endann á hiísinu. Nœr hefði verið að rífa húsið og byggjafal-
legt Þjóðminjasafn sem við gætum öll verið stoltaf.
Fólkið aftur í miðbæinn
Ifyrstu kann að virðast sem það sé eftir-
sjá í þessum 25 húsum sem á að rífa í
miðbæ Reykjavíkur. Margir eiga góðar
minningar frá Kaffi List, Ítalíu, 22, Te og
kaffi, 10 dropum, Hljómalind, Hókus pók-
us, Lífstykkjabúðinni, svo ekki sé minnst á
verslunina Brynju sem staðið hefúr allt af
sér. Þetta eru mörg hús og margar minn-
ingar. Við vitum samt öll að þetta eru kofa-
ræksni sem voru byggð af vanefnum.
Ef gengið er inn í bakgarða þessara húsa
líta þau sum hver út fyrir að vera hættuleg.
Framhliðin nýtur skjóls af skildi verslan-
anna sem þau hýsa. Að öðru leyti eru þetta
hjallar sem löngu tímabært er að rífa,
sama hversu sársaukafullt það kann að
vera.
Við verðum samt að gera kröfu til þess
að borgaryfirvöld tryggi að þetta verði ekki
t klúður.
Yfirvöld stóðu sig vel
hvað varðar nýja hót-
elið á homi Aðalstræt-
is og Túngötu. Það er
frábært dæmi um fag-
lega unna skipulags-
vinnu. Við erum Iíka
að tala um miðbæinn
okkar. Þann stað sem
við viljum ólm bjóða á
gestum okkar frá út-
löndum og ganga um með bömum okkar.
Því þarf að vanda tíl verksins. Og rífa hjaU-
ana.
Við erum aUtof rög við að rffa ljót hús.
Það var tU að mynda glapræði að reyna að
lappa upp á Þjóðminjasafhið. Anddyrið er
andUt hússins og á gamla húsinu var það
mjög ópraktískt. Nú er
það enn verra. Gestir
Þjóðminjasafnsms
neyðast tU að ganga
inn um afturendann á
húsinu. Nær hefði
verið að rífa húsið og
byggja faUegt Þjóð-
minjasafn sem við gæt-
um öU verið stolt af.
Jafnvel staðsetja það
hjá Árbæjarsafninu og
gera lóðina að hluta af háskólasvæðinu.
Reynum að taka framtakssemi verktaka
í miðbænum fagnandi. Það er kominn tími
á nýja sýn á miðbæ ReykjavUcur. Þetta gæU
í raun bjargað honum. Kannski fóikið snúi
aftur í miðbæinn. En hann er ekki miðbær
Reykjavíkur án fólksins.
Kastljós er farið að selja viðtöl í
þætti sínum. Það viðurkenndi Krist-
ján Kristjánsson í DV á dögunum en
hann var keyptur með farseðlum til
að taka viðtal við Placido Domingo.
Fyrst og fremst
Jónas Kristjánsson, pisdahöfundur
hjá okkur á DV og fyrrverandi rit-
stjóri DV, bað um siðareglur varð-
andi rekstur „þessa hóruhúss" sem
rekið er í Efstaleitinu. Við skrifum að
sjálfsögðu upp á það hjá okkar
gamla læriföður. Ríkisútvarpið er
rekið fyrir almannafé. Eða að
skylduáskrifendur fái frádrátt af
afnotagjöldunum vegna mútanna.
Annað er auðvitað bara hreinn og
klár fjár- ___________________________
dráttur.
Kristján Kristjánsson Tilsölul
Kastijósinu en fyrir þá sölu ættu
skylduáskrifendur að fá frádrátt I
Strákarnir
bíípaðir
á Stöð 2
Við hér á DV höfum verið iðin við að
hrósa strákunum í 70 mínútum í gegn-
um tíðina. Þeir eru ferskir og skemmti-
legir. Nú eru þeir hins vegar orðnir
Strákarnir á Stöð 2. Sitt sýnist hverjum og ein-
hverjir vilja meina að það sé ámóta gáfulegt og ef
Jóni Ársæli yrði komið fyrir á Popptíví. Hvað sem
því líður þá mega Strákamir ekki láta fullorðna
fófkið á Stöð 2 valta yfir sig. En það gerðist í fyrrakvöld í innslagi að bíípað
var yfir erlend blótsyrði strákanna. Það gengur ekki. Frekar eiga Strák-
arnir bara að vanda orðavalið. Annars verða þeir ekki langlífir á Stöð 2.
Strákarnir úr 70 mfn-
útum Beittir órétti meö
þeim Ijóta sið Banda-
rikjamanna aö blipa yfír
blótsyrði á borö viö sjitt.
Margfeldisáhrif tannþráðar
Svarthöfði liggur undir feldi.
Hann er að hugsa um lidu hdutina í
hversdagsleikanum sem geta breytt
svo miklu.
Ein ferð til Akureyrar gæti gjör-
breytt lífi hans. Hann gæti látið
lengja sig um allt að 20 sentímetra.
Þetta er ekki aðeins útlitísleg breyt-
ing. Svarthöfða rekur í minni að
með hærri líkama fái menn hærri
laun og hærri stöður. Hækki maður
er maður á uppleið.
Svona getur ein lítil ákvörðun
breytt lífinu. En þær eru fleiri, litlu
hversdagslegu ákvarðanirnar sem
hafa stórfengleg áhrif. Svarthöfði
las á heilsusíðu DV að þeir sem
ákveði að nota tannþráð líti að
meðaltali út fyrir að vera 6,4 árum
yngri en þeir sem nota ekki tann-
þráð. Þetta leiddi vísindaleg rann-
sókn í ljós. Svarthöfði er einn þeirra
sem notar ekki tannþráð. Gæti
hann yngst um 6,4 ár með því einu
að nota tannþráð?
Margir segja að þetta sé rugl og
að tannþráður yngi menn ekki um
6,4 ár. En Svarthöfði er þess fullviss
að þarna sé um svokölluð marg-
feldisáhrif að ræða. Þau eiga til
dæmis við þegar álver kemur til
Reyðarfjarðar og fjöldi fólks fær
vinnu við að þjónusta álverið sjálft,
til viðbótar við þau störf sem mynd-
ast við álverið. Það fólk eyðir pen-
ingi og skapar enn fleiri störf og svo
framvegis.
Sum sé, ef Svarthöfði myndi
byrja að nota tannþráð myndi hann
tileinka sér réttlætinguna á því að

Svarthöfði
hann pússi tennurnar á hverjum
degi - hvert skúmaskot. Honum
mun þykja mikilvægt að passa upp
á heilsuna og útlitið - annars gengi
þetta ekki upp. Ekki það að honum
þyki það ekki nú þegar mikilvægt,
svona huglægt. Heldur skiptir það
meira máli að Svarthöfði er raun-
verulega orðinn maður sem notar
tannþráð og gerir það á hverjum
degi með fullri réttlætingu. Hann
hefur fært sig upp í flokk þeirra ein-
staklinga sem nota tannþráð.
Og fólk sem notar tannþráð er
svona fólk sem hefur allt sitt á
hreinu. Hver vill leggja þetta allt á
sig til að hafa hreinar tennur og
vera sjálfur eins og bestía til fara?
Það gengur bara ekki upp.
Svaithöföi