Dagblaðið Vísir - DV - 19.12.2005, Page 29

DV Fréttir
MÁNUDAGUR 19. DESEMBER 2005 29
Lesendur
Fyrsta flugvélin flýgur
Nærri Kitty Hawk í Norður-Kar-
ólínu í Bandaiíkjunum flaug maður í
fyrsta sinn véldrifinni flugvél á þessum
degi fyrir 102 árum síðan. Það var Or-
ville Wright sem flaug vél sem hann og
bróðir hans höfðu hannað og smíðað í
12 sekúndur og heila 40 metra. Orvill
og bróðir hans, Wilbur, höfðu ætíð
haft óhemju áhuga á verkfræði og
smíðuðu fjölda nytsamlegra hluta.
Ólíkt bræðrum þeirra fóru þeir ekki í
háskóla en einbeittu sér þess í stað að
nota verkhæfni sfna. Þeir smíðuðu
meðal annars prentvélar og settu á fót
reiðhjólaverkstæði en fóru fljótt að
smíða hjól eftir sinni eigin hönnun.
Þeir höfðu komist á snoðir um til-
raunir þýska verkfræðingsins Ottó Lil-
lenthal á svifflugi og smíðuðu sína
fyrstu svifflugu árið 1900. Það var þó
léleg hönnun svo þeir ákváðu að
byggja vindgöng þar sem þeir prófuðu
sig áfram með um 200 mismunandi
útfærslur af vængjum og stýrum.
Tveimur árum síðar flugu þeir mörg
hundruð flug á svifflugunni sem vél-
knúna vélin var hönnuð eftir. í sam-
starfi við vélsmiðinn Charles Taylor
smíðuðu þeir 12 hestafla hreyfil sem
þeir festu á sviffluguna. Þeir höfðu lagt
jámbraut með einföldu spori sem
flugvélin rann eftir og náði nógu mikl-
um hraða til að takast á loft. Orville
hafði áður reynt við flugið þann 14.
desember en hreyfiUinn stöðvaðist í
flugtaki og flugvélin skemmdist nokk-
uð. Það tók þrjá daga að gera við hana
og gátu bræðumir ekki beðið lengur.
17. desember 1902 skrifuðu þeir sig á
spjöld sögunnar með fyrsta vélfluginu.
Þrjú önnur flug vom farin þennan dag
í dacj
eru liöin 35 ar síðan
hafrannsóknarskipið
Bjarni Sæmundsson
kom til Reykjavíkur.
Það hét eftir einum
helsta fræðimanni þess
tíma, oft kallaður fiski-
fræðingur íslands.
og skiptust bræðumir á að fljúga.
Lengsta flug dagsins var upp á tæpa
mínútu. Flugvélin „Wright Flyer" sem
þeir bræður flugu er til sýnis í National
Air and Space Museum. Frekari upp-
lýsingar er að finna á heimasíðu safas-
ins: www.nasm.si.edu.
Úr bloggheimum
Stclpuslcikir á
djamminu
Jenný var spurð útí
forsíðu DVÍ gær en
þarsésthún kyssa
stelpu á djamminu
(hún er þarna til
hægri við mig og ná-
granna minn, Guðna
Ágústs). Jenný sagði aðþetta
væri ósköp eðlilegt að kyssa stelpu á
djamminu og henni þótti ekkert óeðlilegt
að gera það á meðan hún væri í sam-
bandi með strák. Halló, halló, halló! - er
ég orðinn svona gamall? Hvenær varð
það normal að stelpur kysstust á djamm-
inu? Varð þetta tilþegar að menn fóru að
taka reglulega myndir á skemmtistöðun-
um? Eru stelpur að gera þetta afþví að
þeim finnst þetta vera svona mikið æði,
eða halda þær að þetta sé svona mikið
„turn-on" fyrir okkur karlmenn?
Einar Örn Einarsson
- eoe.is
Allt sama heilastöðin
Ég er einn afþessum
sem pöntuðu sér
ekki tima Ijóla-
klippingu einhvern
tíma í vor. Ég er
bara ekki þannig
gerður. Ég réð mig
hins vegar í vinnu
einmitt á þeim tima sem
ég hefði f raun áttað hefja próflestur. Ég
held að þetta sé allt sama heilastöðin.
Stígur Helgason
- mrhelgason.blogspot.com
Þungur hnifur
Éin stelpa f bekknum mínum sagðist hafa
horft á kvikmyndina Hrafninn flýgur f
gærkvöldi, Langflestir svíar
held ég að hafi séð
hana.Allaveganna er
það ekki ósjaldan
að þeir luma á lín-
unni:„Þungur hníf-
ud'.Mérfannst
reyndar dálitið fynd-
ið að kærasti
stelpunnar hafði komið
með þessa mynd heim af bókasafninu og
þau horfðu á hana saman. Voða kósý. Ég
sagði henni að þessi mynd væri ekki talin
til meistaraverka íslenskrar kvikmynda-
gerðar. Það ernú svolítið fyndið að þessi
mynd sé einhverskonar frontur fyrir is-
land. Éinn helsti áhrifavaldur á íslenska
þjóðarlmynd á norðurlöndum kannski?
Nei, samt ekki.
Grétar Halldór Gunnarsson
- blog.central.is/gretarh
Lesendur DV eru hvattir tii að senda okkur tölvupóst á netfangið ritstjorn@dv.is og láta í Ijós skoðanir sínar á málefnum líðandi stundar.
Ahoplendur plataöir
íslenskir þættir eru allflestir tekn-
ir upp mörgum mánuðum áður en
þeir em sýndir í sjónvarpi. Ég hafði
vissan gmn um þetta en las sann-
leikann um það í DV. Þar kom fram
að það sem átti að vera „bein út-
sending frá Nasa þar sem keppend-
ur í Idol sungu“ var búið að taka
upp, eflaust löngu búið að taka upp.
Þetta er hrikalega pirrandi og nánast
móðgun við áhorfendur stöðvarinn-
ar. Afhverju segja þeir að þetta sé í
beinni þegar þetta er ekki í beinni?
Þeir ljúga. Það eina sem er í beinni
útsendingu er kosningin sem kynnt
er eftir á.
Ég fattaði líka að íslenski pipar-
sveinninn var löngu búinn að kjósa
stúlkuna sína. Vitiði afhveiju ég held
það? Vegna þess að enginn heilvita
maður hefði kosið stelpuna sem hef-
ur verið á forsíðu DV síðustu daga,
það er að minnsta kosti mitt álit.
Það vantar raunveruleikaþætti
sem gerast nokkrum dögum, degi
eða klukkutíma áður en hann er
sýndur í sjónvarpinu. f Bandaríkjun-
um geta framleiðendur svona sjón-
varpsþátta ekki leyft sér að taka
þetta efni upp mörgum mánuðum
fyrirfram. Fjölmiðlarnir og áhorf-
endurnir í landinu leyfa það ekki.
Skólabúningar í alla skóla
Áslandsskóli Lesandinn vill skólabúninga í alla grunnskóla svipað og gert er íÁslandsskóla.
Guðbjörg sendi bréf:
Áslandsskóli í Hafnarfirði er til
fyrirmyndar. Þar hafa foreldrar tekið
höndum saman ásamt forsvars-
mönnum skólans og klætt öll börn í
skólabúninga sem samanstanda af
buxum, bol og flíspeysu.
Sjálf á ég þrjú börn á grunnskóla-
aldri og þarf, eins og gefur að skilja,
að kaupa föt á þau öll. Kostnaðurinn
við þetta er gífurlegur á ári hverju.
Lesendur
Ég veit að fyrir foreldra er þetta far-
sæl lausn á ákveðnu vandamáli sem
snýr að fjárhag heimilisins; því að
kaupa skólaföt á bömin sem þau
klæðast alla daga í skólanum. Kostn-
aðurinn myndi lækka gífurlega og
nánast útiloka einelti sem oftar en
ekki skýtur upp kollinum í skólan-
um. Eineltið er stór partur af öllu
þessu. Sum börn eiga ríka foreldra
og önnur eiga fátæka foreldra. Tísk-
an er komin í grunnskólanna og nú
skiptir máli hvort þú klæðist Adidas
eða óþekktri merkjavöru. Með
skólabúningum útrýmum við einelti
sem snýr að fatnaði.
Ég óska þess að fleiri grunnskólar
á íslandi taki upp þá hefð að nem-
endur klæðist skólabúningum. Það
er frábært fyrir fjárhag heimflisins,
það dregur úr einelti og útilokar
tímafrek smávandamál eins og
hverju barnið á að klæðast í dag.
Svava Sigbertsdóttir
elskar ffflalega ís-
lendinga í London.
Branað í
ballettbúning
Balletkennarinn minn var veikur
um daginn. Skólastjórinn hljóp í
skarðið. Og af því að hann er svo
heillaður af snjó lætur hann mig sýna
hvernig á að skíða.
„Áður en við byijum á fyrstu æf-
ingunni ætlar Svava að sýna okkur
hvað þau gera sér tfl dundurs fyrir
norðan."
Úti á miðju gólfi, í balletbúning og
táskóm þarf ég að taka svigið og sér-
staklega brunið. Ef ég gleymi bruninu
og geng að stönginni heyrist:
„Abbabbab... Hvað með brunið?"
Og ég fer aftur út á mitt gólf, beygi
hnén og þykist bruna niður brekku.
Aldrei hlustar neinn á að ég kann
ekkert að skíða. Nú þegar jólin em á
næsta leiti er ég látin taka fjárans
brunið í öflum tímum. Blessuð jólin.
Stökk eftir ballet niður á Oxford-
stræti til að kaupa jólagjöf handa
dóttur minni. Tók mig tíu mínútur að
komast að dyrunum á Hamleys. Imú
þurfti ég að taka tvo hringi á fyrstu
hæð áður en ég komst að rúllustigan-
um.
Þrátt fyrir þetta kemst maður auð-
veldlega í jólaskap. Ljósadýrð, kór-
arnir syngja og fólk er með pakka.
Það skemmtilegasta af öllu em samt
íslendingamir. Bara af því að þeir em
í útlöndum halda þeir að enginn skilji
þá og þeir geti látið eins og þeir vilja.
Hjón em jafnvel sitt hvorum megin
við götuna æpandi: „Djöfull ertu
búinn að vera lengi inní þessari bé-
vítans Disney-búð!" og „Æ, látm ekki
svona. Hættu þessu nöldri og fáðu
þér bjór. Ég fer I Selfridges." Elska
það. Þetta er það besta við desember,
minnir mig svo mikið á heima. Hald-
ið endilega áfr am að láta eins og fífl.
Gleðilegjól.
Allt gekk eins og í sögu
Hægri umferð var tekin upp á
íslandi sunnudaginn 26. maí
1968. Mikill undirbúningur skil-
aði sér í sfysalausum H-degi, eins
og dagur umbreytinganna var
kallaður.
Breytingarnarnar höfðu átt
nokkurn aðdraganda og sitt
sýndist hverjum. í leiðara Vísis
þann 25. maí sagði:
„Skoðanir hafa verið skiptar
um nauðsyn þessarar breytingar
og margir talið því fé, sem til
hennar fer, betur varið til ann-
arra aðkallandi framkvæmda,
e.d. endurbóta á vegakerfinu. En
um þetta tjóir ekki að sakast
lengur."
Síðan er rætt um mikilvægi
þess að allir taki sig til og leggist
á eitt að gera breytingarnar
áfallalausar. „Verði allir einhuga
um að fara gætilega og virða sett-
ar reglur, mætti svo fara, að um-
ferðarbreytingin yrði til þess að
bæta umferðarmenninguna. Þá
væri hún vissulega ekki til einskis
gerð."
Ekki er ljóst hvort breyting-
arnar hafi framkallað bættari
hegðun manna í umferðinni, en
dagurinn gekk eins og í sögu.
Sunnudagurinn var nokkurs
konar æfingardagur fyrir fólk í
umferðinni, en fyrst reyndi veru-
lega á þegar fólk ók til vinnu að
morgni mánudagsins.
„Lögreglan varar þó við of
mikilli bjartsýni - menn ættu
ekki að treysta sér um of. í engu
verður þó slakað á með eftirlit í
umferðinni," sagði Óskar Óla-
son, yfirlögregluþjónn í samtali
við blaðamann Vísis. „Vegfar-
endur mega ekki
halda, að allt sé
um garð gengið
bara eftir daginn í
gær. Það tekur
menn lengri tíma
að venjast
þessu."
mótmælagangThafnI
M HJÁ LÖGREGLUNNI
" ** ,11,
“esíte

Forsíða Vísis 27.
mai 1968 Hægrium-
ferð var tekin upp á Is-
landi deginúm áður. ^ ^«.
Margréf Dana-
prfruatsa
algnaAist ton
> omrkvöldi
„Ekki er Ijóst
hvort breyting-
arnar hafi fram-
kallað bættari
hegðunmanna
í umferðinni"