Elektron - 01.05.1918, Page 8

36
ELEKTRON
því að bæjarsíminn okkar er í því
hörmulega ástandi, að hvergi myndi
látið óátalið. Ég hefi talað um þetta
mál við einn af málsmetandi mönn-
um síinans og spurt hann hvernig á
því standi, að eigi sé hægt að fá tal-
síma hér í Reykjavík, án þess að
ganga með grasið í skónum á eftir
náunganum og biðja hann, annað-
hvort að afsala sér síma sínum, eða
leyfa að setja upp það sem símamenn
nefna »millisamband«. Hvernig á því
standi, að afgreiðslu bæjarsímans hafi
hrakað svo mjög upp á síðkastið.
»Borðin eru orðin ,full‘«, svaraði
hann, »og ekki hægt að koma fleiri
notendum fyrir í þeim. Að afgreiðsl-
unni hefir hrakað stafar af því, að
borðin eru orðin of skipuð og að
hver talsímamær hefir of mikið að
starfa, auk þess er kerfið orðið á eft-
ir tímanum og þyrfti helst að endur-
bæta það hið bráðasta, en nýtt kerfi
mun nú kosta nál. 200 þúsund krón-
ur, og munu það þykja miklir pen-
ingar. Auk þess vantar algjörlega
liúsnæðið, til þessara og annara end-
urbóta«.
Já, húsnæði, Drottinn minn! Éað
eru víst engar ýkjur. Ég fékk að líta
sem snöggvast inn í kompu þá, er
bæjarsímamiðstöðin hefst við i, og
sá þar 7—8 múlbundnar ungmeyjar.
Það fyrsta sem mér flaug í hug var:
»Hvaðan fá þessar stúlkur andrúms-
loft, eða geta þær ef til vill komist
af án þess, eins og svo margs ann-
ars sem þessar verur verða að fara
á mis við. Minna má þó ekki vera,
en að landssjóður sjái fólki sínu fyr-
ir nægilegu andrúmslofti.
En ef þetta er rétt, sem ég efast
ekki um, að þörf sé á nýju bæjar-
símakerfi í Reykjavík og nýju lands-
símahúsi, hversvegna er ekki hvort-
tveggja útvegað? Væntanlega vantar
ekki peninga, en ef svo skyldi vera,
mætti reyna að leita hjálpar hjá sima-
notendum, eða ef tekjur landssím-
ans eru ekki nægilegar til þess að
hægt sé að hafa simakerfið sæmilegt
og óþægindalaust fyrir notendur,
hvers vegna eru símagjöldin þá ekki
hækkuð? Við erum orðnir svo vanir
öllum verðhækkunum, að hækkun
símagjaldanna ætti ekki að þurfa að
verða svo tilfmnanleg.
Vill ekki þing það er nú situr,
taka símann til athugunar og veita
það fé er þarf, til þess að koma síma-
málum okkar í betra horf? annars
er hætt við, að þessi slagæð viðskifta-
lífsins veikist um of, og hvernig fer
þá? Vox populi.
Sumarleyfi.
Víðast hvar, hæði hér á landi og
annarstaðar, er það siður að gefa
mönnum, sem hafa fastan starfa,
sumarleyfi. Þetta hafa vinnuveitendur
séð að borgar sig, því það er nauð-
synlegt hverjum manni að fá ein-
hverntíma hvíld frá starfa sinum, til
að lyfta sér upp, sem kallað er. Þessi
frítími er misjafnlega langur, eftir
því hvaða vinnuveitandi á hlut að
máli. Hér á landi munu flestir versl-
unarmenn fá um hálfsmánaðar sum-
arleyfi; sumir lengur, aðrir skemur.
Hingað til hafa þjónar landssím-
ans oftast fengið 14 daga sumarleyfi.
í öðrum löndum, fá símamenn víð-
asthvar þriggja vikna leyfi, því starf
þeirra er oftast nær mikið erfiðara
og fer ver með menn en önnur inni-
vinna, t. d. skrifstofustörf. Hefir orð-
ið vart við það hér á landssimanum,
að fólk þolir ekki að vinna við sím-
ann til lengdar, og hefir oft orðið að fá
frí um lengri eða skemri tima og jafn-
vel orðið að segja upp stöðu sinni