Ný vikutíðindi - 03.05.1968, Síða 6

6
NY VIKUTlÐINDl
; t
* t
★
★
★
★
★
★
★
!
¥
\
ROÐULl
Hln vinsæla
HUÓMSVEIT
Magnúsar
Ingimarssonar
☆
★
•k
'k
★
I
★
1
★
I
!
★
★
★
★
★
★
★
★
★
i Söngvarar:
f
| VHLHJALMUR
4 VHLHJAlMSSON
¥
4 og
4 ÞURÍÐTJR
★ SIGURÐARDÓWIR
★
t Simi 15827
fK
£
£
★
★
★
★
+
í
★
!
★
★
Matur framreiddur fráj
, t
•foK-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K
kl 7
!
$
★
t
★
★
★
£
★
★
★
★
★
★
Dansað
öll kvöld
¥
*
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
J(nema á miðvikudögum) .$
★
★
★
★
í
t
★
★
★
; Borðapantanir
$
í í síma 11777.
★
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
i
í
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
Kvöldverður framreiddur*
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
t
i
¥
¥
¥
frákL 19.00.
★
I
!
★
I
i
í
t
Mc-Mt-K* K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-X-K-K-K-k-k-i
GLAUMBÆR
Sími 11777 og 19330.
Spennandi og athurðarík framhaldssaga:
eftir LEDRU BAKER jr.
„Ertu þyrstur, Manny?“ spurði ég.
„Já, ægilega.“
„Það getur ekki gengið. Þú skalt fá svolítið vatn, og
svo röbbum við saman í bróðerni. Ég þarf að spyrja
þig um svo margt.“
Ég lét hann fá vatnsglas, og þegar hann hafði tæmt
það, settist ég við stólinn hjá rúminu.
„Nú skaltu segja mér, hvernig Mardi kemur inn í
myndina.“
Hann bliknaði.
„Ekki meira,“ sagði hann bænarrómi. „Ég hef sagt
þér allt sem þú vildir vita.“
„Nei, bara part af því. Það er ekki á hverjum degi,
sem kvenmaður leikur á mig. Hvar er hún núna?“
„Ég get ekki sagt þér meira. Þeir drepa mig þá.“
„Það er betra að deyja eins og maður en að ganga á
fund djöfuulsins eins og bláber bjálfi. Ég er ekki einu
sinni byrjaður að taka hart á þér.“
„Ég hélt að þú værir manneskja, Jack.“
„Ég var það! En hver heldur þú að hafi breytt mér
í dýr? Eruð það ekki þið þrjú? Já, þetta minnir mig á
vin þinn Grebeí. Hvað hagnast hann á þessu? Það hlýt-
ur að vera meira en mútur eingöngu.“
„Hann fær prósentur af öllum viðskiptunum í Los
Angeles, af því að hann er milliliður við lögregluna.“
„Og Mardi — var hún á eftir auðævum Moss?“
Manny hikaði, og ég lyfti hendinni.
„Hún er gift Grebel!"
„Hún gift honum? Hvenær gerðist það?“
„Fyrir fimm — sex árum.
„En Moss hefur víst ekki vitað . . . Nei, það þarf ég
ekki að spyrja um. Vissi hún að þú ætlaðir að kála
Moss ?“
„Já.“
„En af hverju gerðirðu það? Varstu búinn að snuða
hann, eða stóð hann 1 vegi fyrir þér á einhvern hátt?“
„Já, hann gekk feti of langt gagnvart okkur. Hann
stakk megninu af gróðanum í eigin vasa, og það leit út
fyrir að hann myndi lifa von úr viti. Ég reiknaði með
að taka við af honum og það stóð heima.“
Stoltið glampaði 1 litlum augum hans. Stór maður,
sem lá reyrður á skítugri dýnu.
„Osr þið myrtuð hann svo og komuð því þannig fyrir
að mér yrði kennt um og ég yrði talinn morðinginn.
Hver átti hugmyndina?"
„Mardi og Grebel.“
„Og nú ætlið þið fýrir alvöru að láta til skara skríða.
En það upplifir þú ekki, Manny minn. Nú er um þig eða
mig að ræða, svo að ég get ekki sleppt þér lifandi héð-
an.“
„Þú mátt ekki drepa mig, Jack! Ég skal láta þig fá
helminginn af tekjum mínum, — já, allar.“
„En ég á ekki á öðru völ. Viltu helzt vera skotinn?“
Hann svaraði þessu ekki, og ég hélt helst að það
hefði liðið yfir hann. Ég lagði höndina á ennið á hon-
um og það var kalt og þvalt.
Þegar ég heyrði fótatak utan við hurðina, slökkti ég
og læddist að dyrunum.
„Flossie ?“
„Já, það er ég. Opnaðu!“
Ég opnaði hurðina ,en stóð í gættinni.
„Það er ekki vert að hann sjái þig, því þá væri líf
þitt ekki túskildingsvirði ,ef hann kynni að sleppa."
Við settumst í tröppurnar og töluðum saman í lágum
hljóðum.
„En hvernig nærðu í Doris?“ spurði hún. „Ég sé
ekki annað en það sé alveg ógerningur."
„Það er mér ljóst, og þess vegna verð ég að hanka
annan — annað hvort Grebel eða konuna hans. Hvar
býr hann ?“
„Adams Avenue 3192. En þú leikur ekki oftar á
Grebel. Nú veit hann að þú hefur rænt Manny og er á
verði.“
„Við sjáum hvað setur.“
„Spenntu bogann ekki of hátt, Jack. Ég fer að óttast
að heppnin hafi stigið þér til höfuðs.“
„Ég hitti Grebel sjálfsagt ekki heima, en ég þori að
veðja um að Mardi er þar. Þau eru gift.“
„Eru þau?“
Ég sagði henni hjónabandssögu Mari, og Flossie
hristi höfuðið.
„Maður fær velgju af þessu.“
„Já, það er ekki fallegt. Ég reikna með því að hún sé
heima á þessum hættutíma, svo að ég keyri þangað og
góma hana, eftir að hafa látið Grebel hlaupa.“
„En hað á ég að gera á meðan?“
„Þegar þú hefur komið vini þínum fyrir hjá Manny,
þá skaltu gera annað herbergi í stand. Ég vona að þú
hafir það laust."
„Já, það sé ég alltaf um. Nú geturðu notað það, sem
-KK-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K-K
skrVtlur
EINÞYKKNI
Handleggs - og fótbrot-
inn maður er borinn inn í
Slysavarðstofuna.
Kandídatinn: „Jæja, hvern
ig vildi þetta nú til?“
Sá tvíbrotni: „Alveg í því
ég var að fara út úr íbúðinni,
kallaði frúin á eftir mér:
„Farðu nú gætilega í stigan-
um.“ En ég er nú ekki van-
ur að láta kvenfólkið st jórna
mér.“
GRATLEGT
Lítill drengur sat á hús-
tröppum og grét beizklega.
Gömul kona, sem átti leið
framhjá vorkenndi drengn-
um, og spurði, hvað að hon-
um gengi.
— Pabbi drekkti kettinum
mínum.
— Það var ljótt af honum.
— Já, hann var búinn að
lofa því, að ég mætti gera
það sjálfur, snökkti strákur.‘
SIÐLEYSI
„Mér finnst hann Kalli al-
veg gersamlega siðlaus.
Fyrst segist hann elska mig,
og svo tekur hann upp á því
að fara að eignast barn með
konunni sinpi!“
ÞJÓNUSTUBRÖGÐ
Það fór illa fyrir skrifstofu
manni nokkrum hér í borg-
inni kvöid eitt, enda mætti
hann með glóðarauga í vinn-
una daginn eftir.
Þegar samstarfsmaður
hans spurði, hvernig á þess-
um áverka stæði, svaraði
maðurinn:
— Konan mín var ekki
heima, þegar ég ætlaði út í
gærkvöldi. Þegar ég hafði
buxnaskipti, losnaði tala af
buxnaklaufinni minni, og af
því að ég hef tíu þumal-
fingra ,þegar um saumaskap
er að ræða, skrapp ég yfir í
næstu íbúð og bað nágranna-
konu mína um að festa töl-
una. Hún settist óðara á
hækjur sínar fyrir framan
mig með nál og enda, meðan
ég stóð fyrir framan hana.
Hún var einmitt að Ijúka við
að festa töluna og var að
bíta sundur tvinnann, þeg-
ar maðurinn hennar spássér-
aði inn.
Anægjulegt
Hún: „Ég er bara alls ekki
ég sjálf í kvöld.“
Hann: „Jæja, guði sé lof.
Þá ættum við einu sinni að
geta átt ánægjulegt kvöld
saman.“