Ný vikutíðindi - 14.06.1968, Qupperneq 4

4
NY VIKUTIÐINDI
- Háir skattar
Framhald af bls. 1.
ið hefur undanfarin ár; og
þótt innheimtunni kunni að
verða framfylgt með aukinni
hörku, þá skapar slíkt ekki
árangur, nema að vissu
marki. — Og þegar til þess
kæmi, að almennt yrði farið
að selja eignir manna til
lúkningar skatta og gjalda,
þá blasir sá vandi við, að
bæjarfélögin verða að taka á
herðar sér f jölda fólks og sjá
því farboða með húsaskjól,
og ekki myndi slíkt auka f jár
ráð þeirra og framkvæmda-
getu.
—O—
- Málaferli
FramhaJd af bls. 8.
riks Jörgensens, en lánað svo
fyrirtækjum þessinn nýtt
starfsfé til áframhaldandi
reksturs.
Óskiljanlegast í þessu sam
bandi er helþögn allra flokks
blaða stjórnmálaflokkanna
um mál Friðriks Jörgensens.
- Búrfells-
virkjunin
Framhald af bls. 1.
Aðrir útlendingar, sem við
þessar framkvæmdir starfa,
eru amerískir eftirlitsmenn,
sem eru fulltrúar Alþjóða-
bankans og annarra lána-
drottna, Japanir, sem vinna
að því að fóðra neðanjarðar-
göngin.
’ Einhverra hluta vegna virð
ast Svíarnir við Búrfell vera
hvað atkvæðamestir, en yfir-
maður allra framkvæmdanna
er háaldraður sænskur verk-
fræðingur.
Þá eru flestir verkstjór-
amir við framkvæmdirnar
sænskir og segja gárungarn-
ir, að verkstjórarnir séu
fleiri en þeir, sem verkin
eiga að vinna.
Þótt hér sé ef til vill um
ýkjur að ræða, er sjálfsagt
að taka til athugunar, hve
mikið af „ónýtu“ vinnuafli er
starfandi við Búrfell.
Allur vinnufatnaður til
Búrfells er fluttur til lands-
ins tollfrjálst (hér er vafa-
laust inn stuðning ríkis-
stjórnarinnar við íslenzkan
iðnað að ræða). Þá eru alls
kyns vélar og tæki einnig
flutt til landsins með þessum
hætti. Þannig er stór
byrgðaskáli fullur af toll-
frjálsiun varningi á staðnum
og spyrja menn að vonum,
hvort hugsanlegt sé að eitt-
hvað af hinum tollfrjálsa
varningi „leki“ út úr skemmu
þessari án vitundar tollyfir-
valdanna.
Það, að kostnaður við Búr
fellsframkvæmdirnar er kom.
inn langt fram úr áætlun, er
kennt hörðum vetri og nátt-
úruhamförum. Vonandi er
það rangt, sem er að verða
altalað hérlendis, að alls
kyns handvömm sé daglegur
viðburður við þessar fram-
kvæmdir og kunnáttu og
þekkingarleysi ýmissa til-
kvaddra sérfræðinga hafi
þegar kostað stórfé.
Þá er sú gróusaga á kreiki
að einhver fyrirtæki hafi lok
að fyrir lánsviðskipti v:ð
Fosskraft af einhverjum á-
stæðum, en vonandi hefur ;:á
söguburður ekki við l'Ó'k Q-0
styðjast.
- Állsherjar
uppgjör
Pramhald af bls. 1
verði sem mest og bezt. Er
næsti áfanginn í þeim efnum
að stuðla að auknum fiski-
veiðum á öllum fiskitegund-
um og koma í veg fyrir að
landbúnaðurinn verði of
harkalega leikinn vegna óhag
stæðrar veðráttu, hafíslaga
og öllum þeim tilkostnaði er
slíkt hefir í för með sér.
Hin gamla setning Ey-
steins Jónssonar frá gömlu
kreppuárumun, er hann
sagði: — það á ekki að
skipta um fólk í sveitunum
— á enn við, og hið sama á
við í sjávarútveginum í stór-
um dráttum, en vel kemur til
mála að færa útgerðarrekst-.
ur og landbúnað til nýtízku-
legra horfs en nú er. En for- !>
gangan um slíkt á að koma
frá fólkinu til sjávar og
sveita með réttmætum stuðn-
ingi ríkisvaldsins og f jármála
stofnana.
Islendingar þurfa á næstu
árum að láta sér verða meira
úr afrakstri lands og sjávar
en verið hefir hin síðari árin,
enda þarf vart að óttast að
hinn nýríkra háttur virðist
ekki fljótlega af þjóðinni og
að þjóðinni sem heild skiljist
farsæld hins sígilda lögmáls:
í sveita þíns andlits skaltu
brauðs þíns neyta.
En mikilsvert og aðkall-
andi viðfangsefni er að finna
breytt en þjóðnýt verkefni
fyrir hinar ónotuðu og hálf-
byggðu síldarverksmiðjur og
nýtt skipulag á síldarvinnsl-
unni, sem sé við það miðað
að nýta síldaraflann sem mest
og bezt, en þó í sem fæstum
verksmiðjum og síldarverkun
arstöðvum og auka vöruvönd
Þegar sólin er hæst á lofti og skín dag eftir dag eftir
kaldan vetur, nýtur fólk þess að vera klæðalítið eða
uakið í vorþey og sólaryl.
unina á öllum vörum bæði til
lands og sjávar, bæði innan-
landsneyzlu og útflutnings.
Það er þegar tímabært fyr-
ir ríkisvaldið að láta fram-
kvæma athugun á því, hvar
eru ónotaðar síldarverksmiðj-
ur og fiskverkunarstöðvar,
eða lítt nytjaðar, og hvar við
á að sameina slíkan rekstui',
og þá samhliða að fram-
kvæma athugun á því
til hverra nota slíkar
byggingar henta sem verk-
efni skortir fyrir.
Nú er það staðreynd, sem
of lítið er rædd, að Islend-
ingar standast illa samkeppni
um hreinlætishætti í fram-
leiðslu matvæla til útflutn-
ings og að sívaxandi kröfur
eru gerðar erlendis í þessum
efnum.
Þannig er statt hjá land-
búnaðinum, að það eru til-
tölulega fá sláturhús, sem
uppfylla þær kröfur, sem
gerðar eru erlendis í sam-s
bandi við slátrun búfjár. Á
þessu sviði er þörf skjótra úr
bóta og virðist þá koma til
greina athugun á því, hvort
hægt væri að breyta einhver j
um af verkefnalausum bygg-
ingum sjávarútvegsins til
slíkra nota. Nú, þegar fjár-
rekstrar eru að leggjast nið-
ur í sínu gamla formi og féð
er í vaxandi mæli flutt á bíl-
um, þá skiptir sjálf staðsetn-
ing t.d. sláturhúsa ekki öllu
máli, séu þau í góðri hafnar-
aðstöðu.
Þá gæti komið til greina að
í vissum tilvikum væri hægt
að breyta byggingum, sem
nú nytjast ekki samkvæmt
upphaflegum tilgangi, 1 skóla
hús, hótel og ýmislegt fleira,
sem hér verður ekki talið
upp. En höfuðnauðsyn er að
gera fjármagn það, sem
bundið er í slíkum bygging-
um, arðbært og láta það
þjóna þjóðarhag.