Ný vikutíðindi - 14.06.1968, Page 7

MY VIKUTIÐINDI
1
,,Heitir hún Conway?“
,,Já, Betty Conway. Af hverju spyrðu?“
,,Engu sérstöku," flýtti Brad sér að segja, „nema
hvað þér getið skrifað reikning á hana fyrir nýjum
rafgeymi. Þessi hefur skemmst, og ég held það sé ekki
hægt að gera við hann.“
Thompson gægðist yfir öxl Brads. „Það er víst rétt
hjá þér. Kannske getum við fengið hana til að kaupa
nýjan. Hún ætlar að fara að gifta sig og peningar hafa
mikla þýðingu fyrir hana.“
„Áreiðanlega,“ sagði Brad.
„Kærasti hennar er myndarpiltur," sagði sá gamli.
„Mel Edgren. Vann einu sinni hjá mér, en hann var á
vélvirkjaskóla á kvöldin. Nú er hann lærlingur hjá vél-
smíðafyrirtækinu Snaveley-Blaloek. Þér hefur aldrei
dottið í hug að fara í kvöldskóla, Manton ?“
„Nei.“
„Það væri ekki slæm hugmynd. Ég veit að þú hefur
litið á mig sem strangan húsbónda ..."
„Thompson . . . . “ byrjaði hann að mótmæla.
„Reyndu ekki að neita því, Manton. Ekki fremur en
ég myndi neita því, að þú ert stundum undarlegur í
háttum.“
Brad svelgdist á. Hann fölnaði. Hann einblíndi fast á
rafgeyminn, en það var eins og andlit gamla mannsins
sveimaði fyrir augum hans. Honum fannst karlinn
ligg.ja þarna blæðandi og barinn til óbóta.
„En við höfum víst öll einhverja einrænishætti, meira
eða minna,“ sagði Thompson. „Og þú ert yfirleitt prúð-
ur og ágætur piltur. Þú ættir að hugsa frekar um þetta
með kvöldskólann."
„Já.“
„Maður gæti hliðrað eitthvað til með vinnutímann “
Karlinn hóstaði og skyrpti. „Ég vil gjarnan sjá menn
koma sér áfram í lífinu. Ég veit að þú hefur tekið þessa
vinnu héma af því að hún er sú bezta, sem þú gazt feng-
ið. Alveg eins og Mel Edgren gerði.“
„Hvernig er hann?“ spurði Brad með áhuganeista í
röddinni.
„Mel? Prýðismaður. Tók sitt próf, fékk atvinnu,
kynntist Betty Conway og varð svo lærlingur hjá Snav-
ely-Blalock. Hann er af stórri fjölskyldu. Faðir hans
vann við jámbrautirnar. Mel er skynsamur og dugleg-
ur. Hann er ekki líklegur til stórræða, en verður sjálf-
sagt verkstjóri þarna með tíð og tíma. Það er annað
með Betty. Faðir hennar var efnaður. Hún er einkabarn.
Þegar hún var uppkomin óku foreldrar hennar í
skemmtiferð um eina helgi niður að ströndinni. Bílstjóri.
sem var að flýta sér, missti stjórn á bíl sínum, slangr-
aði út á öfuga akrein og dran þau bæði í hörðum á-
rekstri. Mel hefur stundum minnst á þetta.“
Bíll ók upp að bensíndælunni. Brad flýtti sér burt
frá masandi karlinum. Hann fyllti bensíngeyminn, at-
hugaði hvort nóg væri af olíu og þurkaði framrúðuna án
þess að sökkva sér niður í starfið. Fyrir innri augum
hans fór mynd að skapast.
Línur hennar voru óskýrar, og andlitið var sviplaust.
En aðalatriðin voru skýr. Brad vissi hvernig Mel Edgr-
en talaði og gekk, rólega en einbeittur, stillilega, en með
þrótti og lífsgleði. Tal og framkoma Mels einkenndist af
sjálfstrausti, sem var afleiðing af öruggri vissu hans á
eigin verðleikum.
Hugsunin um slíka persónu olli róti í sálarlífi Brads.
Hann fann bæði til vanmáttar og reiði, þegar hann hugs
aði um skipulagða og örugga tilveru slíkrar manneskju.
Það var f jandakomið ekki réttlátt, að maður eins og
Edgren skyldi geta runnið auðveldlega lífsskeið sitt,
meðan aðrir áttu í basli. Hvemig myndi snjall maður
eins og Edgren komast af, ef hann lenti sjálfur í basli.
Hann hefði gott. af að prófa það. Hann ætti að kynnast
því.
Þegar Brad bar sitt auma líf saman við Edgrens,
fékk hann sviðatár í augun.
Ethel Manton stóð við slitinn vaskinn í litla, heita
eldhúsinu og vaskaði upp eftir kvöldmatinn. Hún leit á
handahreyfingar sínar í fitugu vatninu. Heitt vatnið
og sápan gerðu húðina hrukkótta og af sömu orsökum
urðu hendur hennar líkastar klóm.
(Framhald í næsta blaði).
Tií í
. '

S A R P A N A
K R t 0 Nl Ó T
E N G I N N
F A A U L A B
Ó S K 1 N R S K E
L 6 U N N A K Æ T L 1
K u N N A R A S Á M
I N N I L A
-Ð LA A s E tA
A R ■O r R y S
F R E K N A
L A F 1 í A D
U T A N G A R Ð s 1 L
T u S L 0 N K R f A
T N N 1 U T 1 N A
K G A T A Ð A R S L Á
S u M A R Ð Æ T I S
£ N U R I ■Ð R / S T

ICaupsýshi-
tíðindi
SlMI 81838
★
★
★
★
★
★
★
★
★
*
★
★
★
★
*
Auglýsið í
Nýjum
Vikutíðindum
¥-
¥■
I
¥•
¥
I
¥