Ný vikutíðindi - 06.09.1968, Síða 3

NY VIKUTIÐIND
3
444-444444444X-44444-4444444444444-44444-4-4-444-4-4-4-4-44-4-'
I ★
* *
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥,,

Dæmisaga um
verzlun og kreppu
Eftirfarandi saga er ekki ný, en frásögnin var á símim
jtíma prentuð í málgagni hugmyndaríkra maima í Hali
Jforníu.
J orðið umhugsunarefni i
í Maður
sögunni felst viss sannleikskjarni, sem gæti
dag.
einn, sem búsettur var við þjóðveginn, hafði
* lífsframfæri sitt af því að selja vegfarendum heitar pyls-
* ur.
>
f Macur þessi var heyrnarsljór og hafði ekki útvarp.
jHann var sjóndapur og gat þess vegna ekki lesið dag
¥ blöðin. En hann seldi góðar heitar pylsur.
í Maðurinn setti upp auglýsingu við þjóðveginn um
Jhinar góðu pylsur sínar. Hann stóð við veginn og hrop-
til vegfarenda: „Kaupið heitar pylsur, herrar mín-
Og fólkið keypti pylsurnar.
¥ Maðurinn stækkaði pantanir sínar á kjöti og baunum,
¥ hann keypti sér stærri eldavél, og verzlun hans óx og
J margfaldaðist.
í Maðurinn tók son sinn úr skólanum til að hjálpa scr,
í en þá skeði breytingin. Sonurinn sagði við föður sinn :
„Pabbi, hefurðu ekki hlustað á útvarpið? Það er kom-
geigvænleg kreppa. Viðskiptaástandið í Evrópu er
+ aði
¥ .
¥ir.
¥
Im
ígeigvænlegt og ástandið í samveldislöndunum er ennþá
*verra.“
★ Er maðurinn heyrði frásögn sonar síns
★sem
svo: Alveg rétt. Sonur minn
hugsaði hann
hefur verið í
^skóla, hann les blöðin og hlustar á útvarpið og honum
*hlýtur að vera kunnugt um, hvað er að ske í heiminum.
*Frásögnum hans er sjálfsagt óhætt að treysta.
★ Maðurinn dró úr kjöt- og baunapöntunum sínum, hann
★ tók niður auglýsingu sína um hinar góðu heitu pylsur
★ og hirti ekki lengur um að standa við veginn og
★pylsur sínar. Pylsusala hans varð að engu.
★
★
★
★
★
selja
Maðurinn sagði, er svo var komið við son sinn: ¥
,,Þú hefur á réttu að standa, sonur sæll, við erum ¥
Járeiðanlega í miðri mikillar viðskiptakreppu. J
★ En svo bætir blaðið við frásögnina: Látið sögu þessa *
★ verða yður víti til varnaðar og gætið þess, að ekki fari *
★ eins með utanríkisverzlun yðar. ¥
★ t
★ *
t *
f********************** *r* + X*» *-*r*±X'&*+X+* + +++ + *+**
Veiztu ÞaS?
1. ílvað er átt við með tara?
2. flvaða kóngur var kallaður Sólkomifigurinn?
3. I hvaða borg eru stærstu sláturshús í heimi ?
4. Ifvað eru margár núlljómr í milljarði?
5. H'.að er átt við með Ænno Dominí?
6. Af hvaða vítamínum er lýsi auðugast?
7. Hvað er átt við með debitor?
8. Hvað heitir brezki forsætisráðherrann?
9. Hvað heitir höfuðborgin í Indlandi?
10. Yið hvaða fljót stcndiur Köln?
(Svör á öðrum stað í blaðinu.)
Gí tarkenn sla
Kenni á gítar, mandólín, banjó, balalaika
og gítarbassa.
Gunnar H. Jónsson
Fraranesvegi 54 — Sími 2 3 8 2 2
m
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
¥
4-44>f4>f44-4-4-4-4-4-4-4-4-4-4-4-4-44444444444444444-4-4-44444-4-4-4-4 ’

ikhúsið - Nauthólsvíkin - Osta- og
Smjörsalan - latir

ÞJÓÐLEIKHÚSIÐ er nú í þann veginn
að hef ja starfsemi sína og eru mörg við-
fangsefni á dagskrá að vanda. Hefur
það gert talsvert af því að bjóða hing-
að erlendum listamönnum og gefa lands-
mönnum þar með kost á að kynnast
mörgu af því bezta, sem gerist í veröld-
inni í hinum ýmsu greinum leiksviðsins.
Nú hófst leikárið á sýningum March-
ell Marceau hins heimskunnna lát-
bragðsleikara. Leikhúsið var smekk-
fullt þau fjögur skipti, sem listamað-
urinn sýndi og ber það vott um áhuga
tslendinga á fögrum listum.
Þjóðleikhúsið á þakkir skilið fyrir
gestaleiki á borð við þennan.
☆
Á ÁRI HERJU flykkjast þúsundir ís-
lendinga til hinna svokölluðu sólar-
landa á baðstrendur suður við Miðjarð-
arliaf. Virðist fólk hafa lítið annað fyr-
ir stafni, en liggja á baðströndum og
verða fallega brúnt.
Við þessu er að sjálfsögðu ekkert að
segja. Hverjum og einum á að vera
sjálfrátt að stunda baðstrandarlíf fyr-
ir eigin peninga, einkum þegar höfð er
í huga sú staðreynd, að fátt er um fína
drætti í þeim efnum hérlendis.
Þó er Nauthólsvíkin harla vinsæll sjó-
baðstaður og hafa Reykvíkingar óspart
notað sér þennan skjólsama strandreit.
En Adam var ekki lengi í Paradís.
Kópavogsbúar þurftu að koma frá sér
saur og soriii, og auðvitað hugkvæmdist
þeim að dæla óþerranum beint í Naut-
hólsvíkina, svo nú er víst útséð með
það, að í sólskininnu við Nauthólsvík
baðar sig ekki í framtíðinni annað en
kúkurinn úr Kópavogsbúum.
☆
Bændur eiga mikið undir því að koma
frá sér framleiðslu sinni og hafa þeir
því eins og að líkum lætur gert talsvert
í því að koma framleiðslunni á markað.
Osta- og smjörsalan var á sínum
tíma stofnuð til að koma mjólkurafurð-
um bænda á markað, og hafist var
handa um framleiðslu á allskonar osta-
tegundum. Eitt mun sameiginlegt með
allri framleiðslunni, sem fyrirtækið hef-
ur á boðstólum, en það er, að vel er aðl
jafnáði farið af stað, en síðan er eins og|
botninn detti úr öllu saman.
Þannig er nærri vonlaust að fá o-1
skemmdan gráðost. Camember-osturinn \
var ágætur til að byrja með, nú er j
hann ekki lengur svipur hjá sjón.
Og að síðustu er ekki úr vegi aðj
minnast á Tilsitter-ost, sem kom á)
markaðinn fyrir um ári og var þá ein-
stakt góðgæti en er nú orðinn svo bragð|
laus að hann er nær óætur. Og það er^
ekki von til þess að óætar mjólkuraf-
urðir gangi út frekar en önnur slík)
matvara.
☆
ÚR ÞVl AÐ MINNST er á bændur, þá{..
kemur manni óneitanlega í hug að þeir .
ætla ekki að gera það endasleppt með.
barlóminn og aumingjavælið. fslenzkaý
bændastéttin er eins og samtök lamaðra{
og fatlaðra, vangefinna, eða blindra ogj
heyrnarlausra. Það linnir ekki hörm "
ungarvælinu, og ekki þarf að spyrja að*
því, að alltaf er verið að ræða um þaðí
að ríkiskassinn verði að greiða meiraj
með þessum atvinnuvegi.
Alþjóð veit, að heyöflun hefur gengið|
betur í sumar en í meðalári, spretta var^
alls staðar gífurleg og heyfengur með]
bezta móti.
Nú heyra menn stanzlaust klifað áí
því, að heyskaparlokin séu tvísýn á suð-j
vesturlandi. Þetta er hreint kjaftæði ogj
til þess gert að blekkja landslýð. Hey-
skapartíð hefur verið ágæt í sumar a.m.
k. í ágúst. Ef bændur hafa ekki komið J
heyjum sínum undir þak, þá er um aðj
kenna landlægri leti og aumingjaskap.
Þess ber að geta, að unglingar innan j
við fermingu vinna flest það, sem unn-
ið er að heyskap á íslenzkmn bænda- |
býlum. Þeim sem farið hafa um suður-í
landsundirlendið seinni hluta sumars íj
ár ber saman um það, að bændur séul
afar tregir til að vinna fullan vinnudag,,
jafnvel þótt um sé að ræða brakandij
þerri.
Það er hætt við að sjávarafurðir yrðuj
eitthvað dýrari en raun ber vitni, ef sjó-]
menn skiluðu sama vinnutíma og bænd-
ur virðast víða gera.
börkur]