Ný vikutíðindi - 28.03.1970, Blaðsíða 2

2
NÝ VIKUTlÐINDI
KVENNADALKAR
Hvei*|ii á að svara
}*$' ■
'j ' ■ ’ - ' * ‘
Nýtízku-„hreinskilni” er
jafn skaösamleg og skrök-
saga ömmu um storkinn.
J. D. Ratcliff tekur þetta
mál fgrir á einfaldan og
skgnsamlegan hátt > eftirfar-
andi grein.
þegar börn spyrje
um kvnlííV
NY vekutíðindi
koma út á föstudögum
og kosta kr. 25,00.
Útgefandi og ritstjóri:
Geir Gunnarsson.
Ritstjóm og auglýsingar:
Skipholti 46 (vesturgafl).
Sími 26833.
Prentun: Prentsm. Þjóðviljans
Setning: FélagsprentsmiBjan
Ráðdeildar-
leysi
Flestum ofbýður sú skrif-
stofumennska og hin gífur-
lega yfirbygging, sem orðin
er á öllum sviðum. Kapp er
lagt á að hafa skýrslugerð
alla flókna og umfangs
mikla, en minna lagt upp
úr framleiðslustörfum eða
verldegum framkvæmdum.
Fyrir síðustu jól kom út
sjóferðasaga einhvers merk
asta togaraskipstjóra okkar,
Jóns Otta Jónssonar, skráð
af Jónasi Guðmundssyni,
stýrimanni.
Jón Otti var fengsæll og
happadrjúgur sævíkingur i
45 ár, gætinn og sómakær,
en stjórnsamur húsbóndi. Á
skipi hans var ekkert logn-
mollulýðræði, en heldur eng
in harðstjórn.
Þessi merki aflamaður,
sem er einn af þeim sem
áttu drjúgan þátt í því, að
ísland varð efnahagslega
sjálfstætt, segir m. a. i loka-
orðum sínum i bókinni.
„Þó er mér nokkur uggur
um framtíðina. Ég lield við
sgnum ekki nóga ráðdeild,
höfum of mikla gfirbggg-
ingu á öllum sviðum. . . .
Ég álít að við hefðum
mátt fara varlegar. Hægar
i sakirnar. Við verðum að
leggja meiri áherzlu á við-
reisn höfuðatvinnuveganna
en við gerum nú. . . .
Setjum okkur i spor
gömlu mannanna, sem fgrir
meira en 60 árum létu sig
ekki muna um að komast gf-
ir ng og betri skip, þrátt fgr-
ir landlæga fátækt. Þeir
höfðu kjark, dug og fram-
sgni.
Við erum öll ofurlitið sek.
Sek um að sofa á verðinum.
Við erum hvert og eitt ó-
missandi hluti af litilti þjóð,
sem við ekki einasta eigum
allt undir, hún á lika allt
undir okkur.
Það er mikill misskilning-
ur að okkur vanti samein-
ingartákn, við eigum það.
Island.”
Svona hugsuðu þeir,
gömlu mennirnir, þegar
þeir voru að brjótast úr
aldargömlum fjötrum
eymdar og áþjánar og skapa
sjálfum sér og — ekki síður
— eftirkomendum sínum
lífvænleg kjör.
En er hugsanarhátturinn
eittbvað að breytast?
Fjögurra ára barn spyr:
„Mamma, hvaðan kom ég?”
Þetta er sú fyrsta af
langri röð örðugra spurn-
inga — og fullt eins erfið og
flestar aðrar, sem foreldrar
þurfa að svara. Þær hrófla
við hinni fornu launung,
sem umlykur kynferðismál-
in. Á að koma sér hjá að
svara? Eða á að segja bam-
inu eins og er? Á maður að
fara að dæmi ömmu, og
segj a heilmikla skröksögu
um böggla, sem englarnir
komi með af himnum ofan?
Eða láta sér nægja þessa
hversdagslegu skýringu, að
ljósmóðirin hafi komið með
barnið í töskunni sinni?
Það er ekki vandi að sjá,
hvað myndi ske, ef fólk um-
lyki meltingarstarfsemina
launung og óhreinleilca
þeim, sem nú er haft við
kynferðismálin. Gerum ráð
fyrir, að Nonni litli spyrði,
hvert maturinn færi, þegar
hann kingi, og því væri tek-
ið með lineyksluðu augna-
tilliti og skipun um að halda
sér saman. Og svo væri
hann seinna kallaður afsið-
is til að „skýra” honum frá
meltingunni. Það myndu
verða stöðugar hvíslingar á
salernum skólanna um maga
og meltingarvökva og þess
háttar. Mannkynið myndi
verða að meltingarvesaling-
um áður en varði.
'iEn þetta er einmitt11 ná-i
kvæmlega sama aðferð og
fjöldi foreldra notar, þegar
um er að ræða jafn eðlilegt
málefni og mannleg æxlun.
Eðlileg forvitni barnsins um
kynferðismál er foreldrum
óttaefni. En hvað er eðli-
legra en spurt sé: Hvaðan
kom ég?
Margir foreldrar búa sig
undir að fræða börnin í þess-
ari grein, þau taka saman
erindi um æxlun blóma, kúa
hunda og katta — en forð-
ast að minnast beinlínis á
mömmu og pabba í þessu
sambandi.
Lítil telpa lilustaði með
þolinmæði á einn þessara
fyrirlestra. Hún hlustaði —
að þvi er virtist — með at-
hygli á móður sína. Þegar
fyrirlesturinn hafði haldist
i 15 minútur, greip barnið
fram í: „Mamma, hvers
vegna hreyfist bara neðri
kjálkinn á þér, þegar þú tal-
ar?”
Sannleikurinn er vitan-
lega sá, að kynferðismál eru
ekki eins heillandi fyrir
börn og foreldrum hættir
til að halda. Sem umræðu
efni er það alls ekki sam-
keppnisfært við baunabyss-
ur, brúður, hunda og ketti.
Auk þess er börnunum ekki
gefið að einbeita huganum
að sama efni nema í fáeinar
mínútur í einu. Þau eru engu
færari um að taka á móti
am
£2*
w
jurta
jurta
QlJ
&
juria
HAGSÝN
HÚSMÓÐIR
NOTAR