Ný vikutíðindi - 05.07.1974, Blaðsíða 7

NY VIKUTIÐINDI
7
® Skuldirnar
við Riíssa
Framhald af bls. 1.
hækkað í verði frá 1. janúar
1973 til síðustu mánaðamóta?
3) Hvaða verðfyrirvarar eru í
samningum um kaup íslend-
inga á olíu frá Sovétríkjun-
um og hvernig er fyrirvörum
háttað um söluverð íslenzzkra
afurða í Sovétríkjunum? 4)
Hver er áætlaður viðskipta-
halli íslands við Sovétríkin
um næstu áramót? 5) Hversu
háum upphæðum hyggst ríkis-
stjórnin verja til útflutnings-
uppbóta íslenzks lagmetis og
ullarvara, sem flutt eru til
Sovétríkjanna á yfirstandandi
ári, og hvernig er ætlunin að
afla fjár til þess?
Fyrirspyrjandi óskaði skrif-
legs svars við þessum fyrir-
spurnum og var svörum við
þeim útbýtt 24. apríl 1974.
Svörin voru sem hér segir: 1)
Verð á helztu innflutnings-
vörum frá Sovétríkjunum hef-
ir hækkað sem hér segir, og
er þá miðað við samningaverð
snemma árs 1973 og 1974,
nema verðhækkun á olíum og
bensíni miðast við fyrstu
farma ársins 1973 og nýjustu
farma um síðustu mánaðamót:
Bensín 225%, gasolía 273%,
fuelolía 267%, timbur 162%,
steypustyrktarjárn 171%,
fólksbifreiðar 8%. Helztu út-
fiutningsvörur, sem seldar eru
til Sovétríkjanna, hafa sam-
kvæmt ' samningum, sem gerð-
ir voru fyrri hluta árs 1973
og á þessu ári, hækkað í verði
svo sem hér segir: Freðfiskur
49%, niðursuðuvörur 38%,
ullarvörur 59%, málning 62%,
3) FrFá því að samningar um
olíukaup voru fyrst gerðir við
Sovétríkin árið 1953 hefir ætíð
verið miðað við heimsmarkaðs-
verð, eins og það er á þeim
degi, þegar olían er lestuð í
sovézkri höfn. Af þessu leiðir,
að verð á olíum og benzíni er
breytilegt. Hins vegar eru ís-
lenzzkar afurðir seldar til Sov-
étríkjanna á föstu verði á
sama hátt og allar vörur, sem
keyptar eru frá Sovétríkjun-
um, aðrar en olíur og benzín,
eru greiddar á föstu verði.
4) Skuld íslands á viðskipta-
reikningi við sovézka utanrík-
isviðskiptabankann var 31.
marz 1974 1.004 millj. kr. (í
janúarár var yfirfært jafnvirði
399.3 millj. kr. til þess að
lækka skuldina). Lauslega er
áætlað, að greiðsluhallinn við
Sovétríkin nemi um 3.700
millj. kr. á þessu ári. 5) Ríkis-
stjórnin hefir ekki ákveðið að
veita neinar útflutningsbætur
á lagmeti eða ullarvörur. Þeg-
ar samningar voru gerðir um
sölu á lagmeti og ullarvörum
til Sovétríkjanna, skýrðu út-
flytjendur ríkisstjórninni frá
því, að þrátt fyrir hækkanir á
söluverði þessara vara væri
nauðsynlegt fyrir þá að fá
vissa aðstoð, til þess að geta
staðið undir hækkuðum kostn
aði við þessa útflutningsfram-
LÁRÉTT: 45 töluröð 12 batt
1 húkkast 47 langferðamaður 15 fiskveiðar
7 fyrirtæki 49 skammst. 20 sérfræðinga
13 uppstillir 50 saga 21 stúlkunafni
14 blundur 52 umræður 22 fæða
16 fatahlutarnir 53 eftirsjá 23 hríðarveðu-
17 0,4 hektara 55 meini 29 svif
18 bæta 56 litur 30 varma
19 mengun 57 kvaks 31 dæld
21 hjúpur 59 brodd 32 bleytukrap
23 N orðurlandabúar 61 töskur 33 sandur
24 titill 62 óvenjuleg 34 hvílum
25 gróðasemin 63 leynd 37 máske
26 guð 39 ólag
27 skel 42 hugarþjálfun
28 slá LÓÐRÉTT: 43 hrint
30 hvesst 1 kerlingabækur 44 kraftur
32 stafur 2 deigar 46 fitl
34 langafi 3 ótta 47 síðu
35 álögur 4 benda 48 inniflin
36 einlægni 5 ending 49 mannsnafn
37 er ságt 6 skammst. 51 tímabilin
38 ánægð 7 tímabil 54 gungu
40 skorningur 8 áhald 58 samstæðir
41 eins 9 hvítan 59 fjall
43 fiskur 10 niður 60 skammst.
11 egnir 61 dýramál
KROSSGATAN
RÁÐNING á krossgátunni er annars staðar i blaðinu.
leiðslu. Ríkisstjórnin gaf út-
flytjendum þá fyrirheit um, að
væntanlegar almennar efna-
hagsráðstafanir myndu bæta
afkomu útflutningsiðnaðarins
svo, að útflytjendur gætu
gert og staðið við samninga
um sölu á lagmeti og ullarvör
um til Sovétríkjanna.
I lífshættu
Framhald af bls. 1.
höfðu farið út af veginum
og oltið. Þegar að var gáð
kom í ljós, að hér voru
komnir tveir af þeim er
létu sem verst á tjaldstæð-
inu. Höfðu þeir verið í kapp
akstri þarna á veginum er
útaf áreksturinn átti sér
stað. Fólkið slapp ómeitt en
bílarnir skemmdust tals-
vert. Lögreglan tók síðan
fólkið til yfirheyrslu og hef
ur það vonandi fengið sína
refsingu.
Þessi saga sýnir svo ekki
verður um villst, aö nauð-
synlegt er að halda uppi
einhverri vörzzlu á fjöl-
sóttum tjaldstöðum og
myndu allir fagna því.
Mætti taka gjald af þeim er
tjaldstæðin notuðu til aö
standa straum af gæzlunni.
• Affliælisgjöf
haflda Sue
Framhald af bls. 3.
af fólki, sem gekk eftir stræt-
inu, stanzaði og fylgdist með
honum af áhuga.
„Þið getið ekki rekið mig út
úr verzlun sisvona!!“ kallaði
hann. „Opnið dyrnar, segi ég!
Ég vil komast inn aftur!“
Roddy var enn að sparka í
glerhurðina, þegar lögreglu-
bíll snarhemlaði fyrir framan
verzzlunina. Tveir lögreglu-
menn stukku út og gripu hann
ómjúkum tökum.
„Komdu, kunningi," sagði
E 'b ®
Ur eanu
Eitt sinn kom ég á bóndabæ,
þar sem vinnumaðurinn hafði
skrítið starf með höndum.
Hann var að láta hey upp á
skúrþak. Ég spurði hann hverju
þetta sætti.
Hann svaraði: „Þetta er
fremur vont hey. Og ef ég gæíi
kúnum þao, myndu þær ekki
líta við því. En ég læt heyið
þarna upp á skúrinn, sem er
ekki hærri en svo, að kýrnar
ná upp á hann; þá álíta þær,
að þær megi ekki éta það. En
ef þær stela því, þykir þeim
annar lögreglumaðurinn. „Við
fengum kvörtun frá konunni,
sem rekur þessa verzlun. Hún
hringdi og sagði að einhver
fyllibytta væri að reyna að
brjóta glerhurðina hennar, og
það ert þú. Komdu með okk-
ur.“
Litli böggullinn, sem Roddy
hafði kreist í hendi sér, féll
á gangstéttina. Annar lög-
regluþjónninn tók hann upp
og þuklaði hann spyrjandi á
svip.
„Hvað er þetta?“ spurði
hann Roddy. „Eitthvað sem þú
keyptir í þessari verzlun?11
Áður en Roddy gat sagt orð,
sneri hinn lögregluþjónninn
honum við og leit rannsak-
andi framan í hann.
„Heyrðu,“ sagði hann, ,,mér
sýnist þú vera sama fyllibytt-
an og við tókum hér á Travis
Avenue fyrir um það bil ári
og fórum með á stöðina. Ég
man það vegna þess, að dag-
blaðið birti mynd af þér dag-
inn eftir. Þú hafðir keypt
eitthvað í einni af þessum búð-
arholum þá líka, og reyndir
svo að sparka inn hurðinni. Ég
held þú hafir sagt, að það
væri afmælisdagur konunnar
þinnar, og að þig langaði til
að halda upp á það.‘
„Hún á afmæli aftur,“ sagði
Roddy og brosti breitt um
leið og hann fór mótþróalaust
inn í lögreglubílinn. „Maður
má nú halda upp á afmæli
konunnar sinnar einu sinni á
ári, eða hvað?“
það ágætt og éta hvert einasta
strá.“
— ★ —
Kennslukonan skrifaði á töfl-
una:
„Mig leiddist í allt sumar.“
Svo sagði hún: „Harry litli,
geturðu sagt mér hvaða villu ég
megi gera og hvernig hægt er
að leiðrétta hana?“
Drengurinn svaraði, ög þáð
var mikil samúð í rödd hans:
„Hva, já. Fá þér yður kær-
asta.“
Agnar: „Heyrðu, hvað ertu
að grafa þarna í þessari holu?“
Bergur: „Oh, — ég er bara
að umplanta nokkru af blóma-
fræinu mínu.“
Agnar: „Blómafræi? — Mér
virðist þetta nú líkara einum af
— Jú, ef dvergurinn væri
stúlka.
I heilaberkinum, gráu himn-
unni utan um heilann, er gíf-
urlegur fjölda fruma, eða um
það bil 14 milljarðar. Af því
leiðir, að væri afmarkaður
blettur á heilaberkinum á
stærð við frímerki, væru í hon-
um fleiri frumur en fjöldi
allra Kínverja.
— ★ —
Nonni litli 7 ára hringir
dyrabjöllunni og Inga 8 ára
kemur til dyra.
Nonni: „Ertu ekki að koma
út að leika?“
Inga: „Nei, ég þarf að hjálpa
mömmu með uppþvottinn,"
(hvíslar) „en ég kem strax og
ég er búin að brjóta tvær eða
þrjár undirskálar.“
— ★ —
íhaldsmenn og jafnaðarmenn
voru uppi á dögum Abrahams,
því að hann sagði við Lot:
iannaJ
kjúklingunum mínum.“
Brandur: „Það er rétt. Blóma-
fræið mitt er innan í kjúkling-
unum þínum.“
Hann: „Dansinn er mér í
blóð bor-inn.“
Hún: „Ef svo er, þá rennur
blóð þitt ekki niður í fæt-
urna.“
— Pabbi, hvað er dýrlingur?
— Dýrlingurinn, sonur minn,
er maður, sem getur barið með
hamri á- fingurnar á sér, án
þess að kalla á myrkrahöfðingj-
ann.
— ★ —
Prófessorinn: — Góðir háls-
ar, getið þið sagt mér, hvað
skilur á milli litils drengs og
dvergs?
— Það er undir atvikum
komið, sagði einn nemandinn.
— Undir atvikum komið —
hvernig þá?
„Ef þú ferð til hægri, þá fer
ég til vinstri.“
— ★ —
Gott ráð til að losna við vört-
ur er að halda höndunum hálfa
stund inni í gorvömb, þegar
eftir að farið hefur verið inn-
an í skepnu.
A veggnum í kaffihúsi einu
í Skotlandi var skilti með þess-
ari áletrun:
— Lánstraust hafa aðeins
þeir, sem komnir eru yfir átt-
rætt og eru í fylgd með foreldr-
um sínum. —
— ★ —
Liðþjálfinn: „Hvers vegna
stendur nr. 107 og hristir höf-
uðið?“
Nr. 107: „Það settist fluga á
nefið á mér.“
Liðþjálfinn: „Fjandinn sjálf-
ur! Þegar yður er skipað að
standa kyrr, þá eigið þér að
standa kyrr, jafnvel þótt heill
hópur af fílum settist á nefið
á yður.“