Sameiningin - 01.08.1911, Page 24

ekki minn guS og tilbiðjiS ekki gull-líkneskiS, sem eg hefi reisa
látiS? 15. Ef þér nú eruð viSbúnir, jafnskjótt og þér heyrið hljóS
hornanna, pípnanna, gígjanna, harpnanna, saltaranna, symfónanna
og allskonar hljóSfœra, aS falla fram og tilbiSja líkneski þaS, er
eg hefi gjöra látiö, þá nær þaS ekki lengra;en ef þér tilbiSjiS þaö
ekki, þá skal ySr samstundis verSa kastaS inní eldsofn brennanda,
og hver er sá guS, er ySr megi frelsa úr mínum h'öndum? 16 Þá svör-
uSu þeir Sadrak, Mesak og Abed-Negó og sögöu viS Nebúkadnezar
konung: Vér þurfum ekki aS svara þér einu orSi uppá þetta. 17.
Bf guð vor, sem vér dýrkum, getr frelsað oss, þá mun hann frelsa
oss úr eldsofninum brennandi og af þinni hendi, konungr! 18. En
þótt hann gjöri það ckki, þá skalt þií samt vita, konungr! að vér
munum ekki dýrka þína guði né tilbiðja gull-líkneskið, sem þú hefir
reisa látið.
19. Þá fylltist Nebúkadnezar heiftarreiSi viS þá Sadrak, Mesak
og Abed-Nebó, svo aS ásjóna hans afmyndaöist, og hann skipaöi aS
kynda ofninn sjöfalt heitara en vanalegt var aS kynda hann. 20. Og
hann bauS rammefldum mönnum, sem vóru í her hans, aS binda þá
Sadrak, Mesak og Abed-Negó og kasta þeim inní brennandi eldsofn-
inn. 21. Síöan voru þessir menn bundnir í nærfötum sínum, kyrtk-
um, skikkjum og öSrum klæSnaöi sínum og þeim kastaö inní hinn
brennandi eldsofn. 22. Og sökum þess aS skipun konungs var svo
strengileg, en ofninn kyntr ákaflega, þá varS eldsloginn aS bana
mönnunum, sem báru þá Sadrak, Mesak og Abed-Negó. 23. En þeir
þrír menn. Sadrak, Mesak og Abed-Negó, féllu bundnir niSrí hinn
brennandi eldsofn.
24. Þá varS Nebúkadnezar konungr forviöa og spratt upp
skyndilega; hann tók til máls og sagöi viö ráögjafa sína: Höfum
vér ekki kastaS þremr mönnum fjötruöum inní eldinn? Þeir svör-
uSu konunginum og sögöu: Jú, vissulega, konungr! 25. Hann
svaraöi og sagöi: Eg sé þó fjóra menn ganga lausa inní eldinum,
án þess aö nokkuS hafi oröiS þeim aS grandi, og er ásýnd hins
fjóröa því líkust sem hann sé sonr guSanna. 26. Þá gekk Nebú-
kadnezar aö dyrum hins brennandi eldsofns, tók til máls og sagöi:
Sadrak! Mesak og Abed* Negó! þjónar guSs hins hæsta, gangiö út og
komiS hingaS ! Þá gengu þeir Sadrak, Mesok og Abed-Negó útúr
eldinum. 27. Og jarlarnir, landstjórarnir, landshöfSingjarnir og
ráSgjafar konungs söfnuöust saman og sáu, aS eldrinn haföi ekki
unniö á líkama þessarra manna og aö háriö á höföi þeirra var ekki
sviSnaS, aö ekkert sá á nærfötum þeirra og enginn eldseimr fannst
af þeim. 28. Þá tók Nebúkadnezar til máls og sagöii: LofaSr sé
guS þeirra Sadraks, Mesaks og Abed-Negós, sem sendi engil sinn
og frelsaöi þjóna sína, er treystu honum og óhlýönuSust boöi kon-
ungsins, en lögöu likami sína í sölurnar, til þess aö þeir þyrfti ekki
aö dýrka né tilbiöja neinn annan guö en sinn guö.