Sameiningin - 01.08.1911, Blaðsíða 27

i8 7
„Já, Antíokía er meir grísk en rómversk.“ *'
„Eg get þá, Mallúk! kosið mér sjálfr vagn, eða er
ekki svo?“
„Já, bæöi vagn og hesta. Fyrir því hvorugu eru
nokkrar skoröur settar.“
Jafnframt því, er Mallúk kom með þetta svar, tók
hann eftir því, aS ánœgja birtist á svip Ben Húrs, sem áðr
lýsti svo mikilli alvörugefni.
„Eitt enn, Mallúk! Hvenær byrja kapp!eikirnir?“
„Æ, eg bið fyrirgefningar" — svaraði hinn. — „Á
morgun og hinn claginn" — mælti hann og taldi upphátt, —
„og svo, til að komast eins að orði og tíðkast hjá Róm-
verjum, ef sægoðin verða náðug, kemr ræðismaðrinn. Já,
á sjötta degi hér frá megum vér búast við því, að leikimir
byrji.“
„Tíminn er stuttr, Mallúk! en það dugir þó.“ Síðustu
orðin voru borin fram með mikilli áherzlu. „Eg tek spá-
menn ísraels frá fornöld til vitnis um það, að eg skal enn
renna fákum fyrir vagni. Bíðum við! Eitt er það þó,
sem þessi ásetningr minn er undir kominn; er nokkur
trygging fyrir þvi, að Messala taki þátt í kappleiknum ?“
Mallúk sá nú, hvað Ben Húr hafði í hug, og tœkifœri
þau öll, sem nú kynni að bjóðast til að auðmýkja Róm-
verjann; og víst hefði hann ekki verið einn af niðjum
Jalcobs, ef hann hefði ekki — úr því hann af öllu hjarta
var farinn að sinna máli þessu — tafarlaust tekið að virða
f}'rir sér niðrstöðuna, sem ef til vill gæti orðið. Með titr-
andi rödd mælti hann: „Hefir þú tamið þér þessa
íþrótt ?“
„Ber þú engan kvíðboga fyrir mér, vinr minn! Þrjú
árin síðustu hefi eg ráðið því, hverjir af þeim, sem kapp-
Ieiki þreyttu í Circus Maximus, báru sigrlaun úr býtum.
Spyrðu þá — hina ágætustu þeirra, og þeir munu segja
þér það. Þá er leikirnir miklu fóru síðast fram, bauð keis-
arinn mér sjálfr sérstaka hylli sína. ef eg tœki að mér að
stýra hestum hans og aka þeim til kapps við frægustu
ökujóa heimsins."
„En þú tókst ekki boðinu?“ — mælti Mallúk með á-
kefð.
„Eg — eg em Gyðingr" — og var einsog Ben Húr
hrykki saman hið innra, er hann talaði—, „og þótt eg beri
rómverskt nafn, þá dirfðist eg þó ekki í stöðu þeirri hinni
sérstöku, sem eg var í, að gjöra neitt það, er setti blett á
nafn föður míns í klaustrklefum eða forgörðum Muster-
isins. í skylmingaskólunum gat eg að ósekju leyft mér að
taka þátt í íþróttum, en með slíkri hluttöku í Circus í Róm
^ . hefði eg gjört mig andstyggilegan; og, Mallúk! taki eg A