Nýi tíminn - 04.01.1951, Page 7

Fimmtudagur 4. janúar 1951.
Ní I rlMINN
i
Ferð á
friðarþing
Hvað er hæft í þeim fuJI-
yrðingum....?
Og svo var a'ltaf verið að
bjóða okkur eitthvert, í leik-
húsi'ð á kvöldin, á hljómleika, í
veizlur hjá allskonar félögum og
samtökum.
vcm feá lar?di
Guirara Hnseby
Eitt kvöldið fórum við í
veizlu sc ól) '1
úr ýmsum sta”fsgreinum. Á
milli okkar Þórbergs við borð-
ið sat skrifstofumaður einn sem
talaði góða eu ku og lét það
vería sitl .'vrsta verk að spyrja
um Gunnsr TTu trby. hvort hann
héfði sett nok1- -y ný met uppá
síðkastið? ogðum sem var,
að Gunnr r 'Se' t: "ný' met næstum
eins oft g h: nn snerti kúlu
eða kringha r. þegar s”o mað-
urinn viid fí ' vit.a nákvæm-
lega um ■ nyT rmálslegt gildi
seinustu ? . nars. jafnvel
uppá scr ” ’ ’ urðum við
að biðja 'ir 1 '’runnr, um
þetta efr,’ r/n við því miður
ekki gefið • æm 'svðr. enda
væri þr ■ .; linni áðeins á
valdi ■ u stærðfræði-
hausa n f -=s‘ með þeim út-
reikningum ö 'um.
Það vnr 'V*’ smáræði sem
þessi maéur dáðist að Gunnari
Huseby. „Sá ’-ani nú áð kasta
kúlunni“. ng' hann aftrr og
aftur. „Jf Sá kann nú að kasta
kúlunni". Þvínæst gaf hann sig
á tal víð t'-o nilta, sem sátu
hinumegin við borðið, og við
heyrðum hann segja Huseby
nokkrum sinniun. En piltunum
þótti svo mikið til koma þess
er hann sagði, að þeir hættu
að matast og gerðu ekkert
lengi vel nema mæna á okkur
Þórberg í þögulii áðdáun. Við
vorum alltíeinu orðnir geysi
merkar persónur á þessum stað.
Því að það hafði spm-zt, að
við værum frá sama landi og
Gunnar Huseby.
Ikieland-stí!!
rílsfandl í
faasÍEHSK
I húsi þessu var stór sam-
komusalur, og þangað gengu
menn að aflokinni máltíð og
brugðu sér í dans, þeir sem þá
'ist kunnu. Hljómsveitin spilaði
fvrst nokkur jazzlög og að-
liylltist svokal’aðan Dixieland-
■ stíl. Tókst henni yfirleitt sæmi-
’ega, og í sumum lögunum vel.
E:nkum fannst mér góð með-
honnar á gömlu lagi sem
hehir I’ve found a new baby“,
cn 'pg þetta gerði Benny Good-
mn crrr>gt á sín”m tíma. Bá-
r””u~ó'óin þar var til dæmis
n’*-pg ’g-nt. og mundi jafnvel
"’-'ö’—■ B.. Emamson hafa verið
vc1 s"'m"!ur af henni
Nokkrir Bandaríkjamenn,
bæði hvítir og svartir, voru á
danáe’hnum, og rann þeim auð-
v: að b’óðið til skyldunnar að
nota þetta tækifæri til að kenna
pólsku dömun]”” u ■ ” ' "
riðin í „jitterbug“. Sá dans hef-
ur sem kumiugt er verið bann-
aður í Svíþjóð. Hér þótti hann
hinsvegar hin bezta skemmtun
á að horfa.
Á eftir jazzlögunum kom löng
syrpa af hægari lögum, aðal-
lega tangóum, handa þeim sem
kynnu að hafa hug á svolitlum
vangadansi, og sungu þá til
skiptist ung stúlka og ungur
maður. — Við Þórbergur yfir-
gáfum staðinn skömmu eftir
miðnætti, og þá heyrði ég ekki
betur en ungi maðurinn væri að
syngja „Slow boat to China“
undir ískyggilega miklum á-
hrífum frá Frank Sinatra.
eSldHE CÍfVÍIK-
handamaira
Þessi frásögn er nú ~''
löng. Þó má ég ekki ljúka
henni án þess að segja fyrst
ofurlítiö frá börnunum í Var-
sjá. Það voru skemmtileg börn,
hamingjusöm og frjálsleg í við-
móti. Þau voru helzta prýði
borgar sem reis úr rústum. I
I
Og eitt mikið áhugamál virt-
ust þau eiga öll í sameiningu:
að ná sem flestum eiginhandar-
nöfnum þessara mörgu og ólíku
gesta sem komnir voru í heim-
sókn. Ef erlendur fulltrúi var
til dæmis staddur í verzlun eða
á gatnamótum, og það spurðist
um nærveru hans, þá þyrptust
óðara að honum tugir bros-
hýrra barna sem réttu fram
bækur sínar og báðu hann —
með þeim blendingi af ákefð og
kurteisi sem er aðalsmerki
frjálslegra barna — áð skrifa
nafnið sitt. Alltaf skyldu þau
hafa einhver ráð með að kom-
ast í færi við fulltrúana. Oft
skutust pattaralegir snáðar
inní almenningsvagna þá ser
fluttu fulltrúana um borgina,
söfnuðu í flýti heilli röð nýrra
nafna, hlupu svo einsog örskot
út aftur rétt í þann mund sem
lagt var af stað, og hlógu dá-
lítið prakkaralega framaní bíl
stjórann í leiðinni, Stundum
vissi maður jafnvel ekki fyrr
til en rjóðar telpur mcð for-
vitni í augunum stóöu fyrir
framan mann inní sjálfum þing-
salnum og lögðu fram bókina
sína. Þær höfðu gert sér lít-
ið fyrir og laumazt framhjá
dvravörðunum. Og þegar Is-
lendingurinn var búinn að
skrifa, hlupu þær yfrað næsta
b">”s;’ að b
arnöfn svartra manna frá Afr-
iku. — En einn daginn gengu
hundruð barna á aldrinum 5 til
10 ára inní þingsalinn, og sú
athöfn ein útaf fyrir sig hefði
n-”gt til ac gera fuUtrúunum
ógleymaanlega: minninguna um
vngstu bycsióð. Vársjár.
Þaa höPu, íæSsí
T'"-*,nin vori’ 1 u-a--.
0n r **i-> }^f'
’ • u ilmandi b1""' - fán~
banrlaríska, rr ~ ez’
r crska, al! -á
•g veifuou •?.?.
...nní full'r I" '
’ cfísara barn" 'izi
r 'mtum, og þ" ’ ún t
að iáta erlen 'r e:*' ° vi'r
11 ■ hau mu ■ ’ c ör hai”-
ingjiiáöm ef eng’" hör >. byrftu
nokkumtima frar’ar a. fæð-
asi undir slíkum ’* 'ngumstæð-
cm. Síðan fleygðu þau ilmandi
blómunum yfir þingheim ogl
hrópuðu einum rómi pokojJi
l>okoj ’ pokoj!
Þennan dag voru það ekki'
bara ítalir og Frakkar sem'
fengu tár í augun, heldur líka
Norðurlandabúar.
— ★ —
Við *fórum frá Vars’á mefi
járnbrautarlest að kvöldi þesst
23. nóv., og komum til Gdynia
næsta morgun. Þar stigum viö
um borð í farþegaskipið Batory,
sem skilaði okkur til Kaup*
mannahafnar sólarhring sehma.
Frá Kaupmannahöfn komum
við svo með flugvél hingað tiii
Reykjavíkur þann 1. desember.,
Og lauk þannig því ferðalagi.
En mér þykir hlýða að láta
hcr að lokum fylgja fáein á-
lyktunarorð.
Ef þaS er s5ií3s- ;
HEílIrbÓEiisgKi .. .
Okkur er sagt það dögjm
oftar í blöcum, að tilteknar
þjóoir hafi bundizt samtökun:
um að leggja til atlógu via
aðrar þjóðir heims og léiða
yfir þær kúgun með -,-,pna-
valdi, þær hafi gert samsærí
• gcgu .„raairiðnum, a u sein
þær hugsi um sé að undirbúa
nýtt stríð. — Ein bessara,
þjóöa eru Pólverjar. Eftir biöð-
unum að dæma eru þexr sízt
betri en aðrir aðiljar þessa.
milda samsæris, þrá þeirra
eftir stríði og blóðsúthelhngum
engu hóglegri en hinna vondu
þjóðanna.
Og nú stendur maður hér.
nýkominn úr heimsókn t.il Pól-
lands, og er þá nokkuð eðþ'-
legra en fólk vilji fá mann.
til að segja, hvað hæft kunni
að vera í umræddum íullyrð-
ingum blaðanna varðandi þá
þjóð sem þar á heima?
Framhald á 4. síðu.
M I
Tvcú::
Mýndir
litu úi
bessar eru irá pólsku borginni Gdansk, (áðu r Danzig), sem er -á EystrasaJtsströndinni nálægt G .iynia. Til vinstri sjást verzlunarhverfí eins og þau
;•'■ íni'ar str’ð'--ins, og til hægri sjást sömu hvcrfi einsog þau voru fyrir stríðið, en í þcirri inynd er nú verið að byggja þau upp að nýju.