Skólablaðið - 01.12.1947, Qupperneq 5
5
framhald af bls. 4.
nafnsins getið. - Eftir Gylfa tók ;
Þorsteinn Arnalds við, Eftir það urðu
niklar stjórnarbyltingar og braust til
valda Hannos Kjartansson? en það stóð
ekki lengi. Þeirri stjórn var velt úr
sessi og Sigurður Johannsson varð for-
naður. Seinni hluta skólaársins 1933 -
IQ34 varð Hannes aftur fornaður. þá var
nolckur deyfð yfir fólagslífinu sökun
lólegrar fundarsóknar« ÞÓ voru haldnir
tveir fyrirlestrafundir}þar sen Einar
Magnússon og Falni Hannesson fluttu
erindi.- Hnsti fornaður fólag'sins sagði
af sór á niðju kjortímahilinu, og lagðist:
starfsenin niður til jóla . Var þá gengið;
til kosninga að nýju, og hörðust II, og
III. hekkingar un vöidin. II. hekkur
sigraði, og Skúli Hansen varð formaður. j
Geklc nú fólagslxfið nokkuð skrykkj-
ótt un stund, og nokkur deyfð færðist
yfir fundina. ^ildu raenn nú hið hráðasta j
skipta um stjórn, og var nú haldinn aðal-j
fundur, Hilmar Kristjánsson var koninn
formaður, og átti hann að reyna að hleypa;
úfi í fólagslífið. Það tókst nú svona
upp og niður, en svo raikið er víst, að
>Skúli Hansen var endurk^örinn forraaður
á næsta aðalfundi, og foru nú að koma
fjörkippir í fólagið. Eru nú talsverð
umhrot í fólaginu og stjórnarskipti tíð. .
Þetta virtist í fyrstu aðeins auka
félagslífið, en sú varð raunin á, að
þessi tíðu stjórnarskipti hálfdrápu það,
Það er jþó varla undarlegt, þar sem
fimm stjórnir voru kosnar í sama mánuð-
inum, en allar höfðu þær sagt af sór,
vegna þess að hmr treystu ser ekki til
að halda fólaginu vakandi. Má eugja, að
það só hágt ástand að tarna. í öllu þessu;
stjórnarfargani var í fyrsta skipti kos—
inn kvenmaður í formannsemhætti, og er
það noklruð merkilegt. Þegar næsti for-
maður fólagsins tók við, fór fólagslífið
að glæðast. Voru nú margir fundir haldn- j
ir og umræður oftast fjörugar. Má segja, .
að fðlagið hafi þá starfað með miklum
hlóma, on þeir Thor Thors og .tsgeir
Petursson, sem pá voru formenn, heldu^
samtals tuttugu og einn fund þetta skola-j
ár. Næst tók Sveinn Sveinsson við« Þa
þótti Sváfnir svo léleeur, að samþykkja j
varð tillögu þess efnis, að hver^grein
mætti ekki vera styttri en fimmtán línur j
og þá jafnframt ekki færri en sex til
tíu orð i líhu. Var nú (1939) milcil deyfð
yfir fólagslífinu og mjög fáir mættu á
fundum, og stóð' svo þangað til Geir
Hallgrímsson var kosinn formaður. Þá
raknaði fólagið svo að segja úr rotinu,
og mannskapurinn fór að hressast. Virtist
það ekkert híta á Geir, þótt sanþykkt
liefði verið á félagsfundi , þegar hann
vax- £ fyrsta hekk, að hann væri hálf-
viti, enda afsannaði hann þá firru ræki-
lega með röggsanri stjórn sinni í Fjölni.
Eftir það kenur aftur deyfðar tína-
hilp sem líklega stafar af herleiðingu
Menntaskólans, sem só þegár nemendur voru
í útlegðinni í Háskólanum. Þá tóku þeir
vlð, hvor af öðrum He.nnes .Haf stoin og
Þorður Teitsson, en sökum áðurnefndra
örðugleika tókst þeim ekki að halda
fólagsstarfinu uppi sen skyldi. Þa tók
við Guðjón,Hansen, og var fólagið enn neð
daufasta móti, og mun því un að kenna, hve
skólinn tók seint til starfa það ár,-
Lítið hresstist upp á félagið, þegav
Örn Ingvarsson tók við, og var Sváfnir
sórstaklega lélegur. Næst varð Guðmundur
Magnússon formaður, og stendur þá í
skýrslu stjórnarinnars "Fundarsókn hefur
verið fremúr leleg og áhugi manna fyrir
fólaginu var fremur lítill." Þegar Hall-
grímur Lúðvígsson tók við, urðu fundir
f jörugri, en eklci fjölgaði þeim að mun.
Ólafur Haukur ðlafsson var sjálf-
kjörinn formaður næsta kjörtínahils, og
þá fór fundun fyrst fækkandi, Stóð svo
allt til jóla, en þá var Þor Vilhjálnsson
kosinnf. Hann dreif félagið upp úr deyfðimn
og hófst þa eitt nesta hlómaskeið í sögu
fólagsins. L því tímahili voru nargir
fundir haldnir, og reyndar voru ýnsar
nyjun^-ar , svo sen spurningakassi og gáfnv
próf. Það fannst mór þó ekki ná tilgangi
sínum vegna þess, að menn leystu vanalega
ur gafnaprofunum í snáhopum, og spurning-
arnar urðu hálfgerð ólæti. Af þein ástæð-
um var ekki talið heppilegt að halda þeim
áfram. Næstur varð formaöur sá,sen þetta
ritar, og reyndi hann a.ð hafa fólagslífið
sem fjörugast. Auðvitað get óg ekki dænt
um það sjálfur, hvernig það tókst, en
fullyrða má þó, að fólagið hafi staari'að
af fjöri það kjörtínahil. Og eftir nýárið
í fyrra varð Mattías JÓhe.nnesson fornaður-
franhald á hls. 6,