Fréttabréf Ættfræðifélagsins - 01.10.2010, Qupperneq 23

Fréttabréf Ættfræðifélagsins í október 2010
þeim Túngarðshjónunum og kynntist Jónasi föður
Magnúsar og sagði mér margar sögur af honum. Soffía
dóttir þeirra Túngarðshjóna heimsótti afkomendur
Jóhannesar vestra og þeir komu einnig í heimsókn
til síns gamla lands. Hún lét þýða erfiljóðið, sem hér
birtist, og færði ættingjum sínum vestanhafs.
Börnin í aftari röðinni á myndinni eru samkvæmt
Nelson Gerrard (frá vinstri): Anna, Grímsi, Joe, Rúna
og Sigurbjörg, (trúlega öll fyrri konu börn) en í fremri
röðinni: Magnús, Guðlaugur, Johannes Magnússon
sjálfur, Willie hjá honum og Helga hjá móður sinni,
Kristínu Sigurbjörnsdóttur, Halli og Kris (samkvæmt
bók um Arnesbyggð). Jóhannes var tvígiftur. Fyrri
kona hans var Kristín Jóhannesdóttir, dáin 1884, og
seinni kona hans, sem er með honum á myndinni, er
Kristín Sigurbjörnsdóttir, dáin 1925.
Ég kann Nelson Gerrard innilegustu þakkir fyrir
leiðréttinguna og allar hans frábæru upplýsingar fyrr
og síðar.
Guðfinna Ragnarsdóttir
V < - v\''A/-:Ví-
II('*r ern liuliii ápi-Ushjón
liel^ri moldn, Irá ArnnrbieU
Jlagnús hreppstjóri UiUillllSMHI,
fæddur 22. Febr. Ih20, dáin 2. Okt 1858,
«g
fiudnin kona hans Jónsdótiu’,
rn-dd 28. Mni 1820, dóiil 24. Murls 1858,
|iiiii vdru 12 ór i hjóiiukiiudi, or
l<-tu c|itir sík 10 biirii il líli.
Ilaiifi vur tnidruikiiiu,
n, slilUor,
K iryggoröur,
"* viinir;
Hér má sjá erfiljóð ort um foreldra Jóhannesar
Magnússonar, hjónin Magnús Magnússon hreppstjóra
í Arnarbæli á Fellsströnd og konu hans Guðrúnu
Jónsdóttur, en þau létust bæði, 38 ára gömul, á sama
árinu, frá tíu ungum börnum. Ljóðið hefst svona: Hér
eru hulin helgri moldu ágætishjón frá Arnarbæli.
Hér eru hulin helgri moldu
ágætishjón frá Arnarbæli
Magnús hreppstjóri Magnússon,
fæddur 22. Febr. 1820, dáinn 2. Okt 1858,
og
Guðrún kona hans Jónsdóttir,
fædd 28. maí 1820, dáin 24. marts 1858,
Þau vóru 12 ár í hjónabandi, og létu eptir sig 10 börn á lífi.
Hann var guðrækinn, Hún var góð kona, Ástsæl þau vóru
gætinn, stilltur guðelskandi, Og orð sér gátu
trúr og tryggorður, hóglynd og skemtin gott hjá gullna meingi
og tállaus vinur; í háttum öllum; hnigu þau að hauðri
siðprýðis æ, um hagnytni og þrif um hádag æfi
og sóma gætti, og hússtjóm fræga og það góðir grétu.
hófs og hæversku, bera böm vitni
í hegðan allri. og bragur hjúa. Þau vóru blóm í bændastétt, sem bygðarlagið gjörðu prýða,
Regla og ráðdeild Vildi hún ávalt: athafna þeirra yfir blett,
hans ráði gjörðum að af sér stæði, ylminn af dygðum lagði blíða.
yðni, atorka, heill og hamingja O, að við sérhvem arinstein
og ótti Guðs hverjum manni. í gyldi sprytti slíkra rósa,
stóðu í húsi hans Bónda hún unni þá mundu fækka þjóðarmein
að hverju verki. Því var þar daglegt brauð og bömum sínum, ástríki því er þjaka grundu norðurljósa.
og drottins blessan. sem öllu megnar. Minnisspjald þetta lét gjöra Þ. Sivertsen
http://www.ætt.is
23
aett@aett.is