Unga Ísland - 01.02.1906, Blaðsíða 3

UNGA ÍSLAND. 11
meðalhitann í hreiðrinu, meðan l'ugl-
arnir lágu á og var hann 43 stig á
Celsiusar hitamæli.
Ungarnir skriðu úr eggjunum ])eg-
ar á þeim hafði verið legið í mánuð.
Þeirvoru litlir og laglegir, í mjúkum
dúnfötum. Pabba og mömmu þeirra
þótti undur vænt um þá og tróðu
svo mikluin mat í ])á, að þeir litu úl
eins og gráir smápokar.
Fuglafólkið streymdi stöðugt að ut-
an af sjónum. Pótt það væri margt,
var þó tiltölulega gotl skipulag hjá því.
Átlog komu sjaldan fyrir, nema sjerstak-
ar orsakir væru til þess. Helzl var það,
þegar einhver steinaþjófurinn varstað-
inn að verki. En þá varð líka I)lóð-
ugur bardagi og óttalegir eltingaleikar;
horfðu hinar mörgæsirnar á og gleps-
uðu óspart í ófriðarseggina um leið
og þeir fóru fra'm hjá þeim.
Fuglafólkið er hjegómagjörn þjóð.
Ef einhver fjekk óhreinan blett á hvíta
vestið sitt, tóku aðrir undir eins eptir
því, söfnuðust kringum sóðann og
sýndust sneypa hann fyrir hirðuleys-
ið að fara svona' með fallegu fötin
sín. Veslingurinn llýtli sjer þá vana-
lega niður að sjónum og steypti sjer
á kaf í ískaldar öldurnar lil þess að
þvo sjer og kom svo upp aptur tár-
lireinn eins og snjórinn.
Fuglarnir, sem ekki lágu á eggjum,
fóru í fylkingum, 50 til 100 í hóp,
til þess að Ieita sjer fæðu, og báða
sig eða leika sjer á ströndinni.
Oimstan í Laugaskarði.
Ein með frægustu orruslum, sem
'uiðar hafa verið og sögur fara af, er
0l'i'ustan í Laugaskarði (Thermopyle).
Áttu þar all-ójal’nan leik nokkrar
þúsundirGrikkja viðógrynniPersahers.
En einkum er þó seinasti þáttur
orrustu þessarar viðfrægur orðinn,
vörn Spartverja undir forustu León-
idasar konnngs sins.
Orrusta þessi var ein hin helzta af
orrustum þeim sem báðar voru í
styrjöldinni milli Persa og Grikkja.
Styrjöld þessi slóð frá 492—449
l'yrir Krists burð.
Um þessar mundir voru ríki Persa
og Grikkja injög voldug, enda ]>ótt
Persaveldi bæri langt af hinu fyrir
sakir víðáttu og fólksfjölda.
En Grikkir stóðu á liinn bóginn
langtum framar að allri menningu,
vísindum, Iistum ogíþi’óllum. Ættjarð-
arást þeirra var heit og fölskvalaus
og frelsis- og sjálfstæðisþrá einlæg og
ómenguð.
Peir voru ])\í jafnan á verði um
heill og sjálfstæði ættjarðar sinnar, er
einhver háski vofði yfir og þröngva
átti frelsi þeirra og þjóðarrjetti, þótt
samkomulagið væri ekki ætíð sem
bezt þess í milli og sundrung og
llokkadrættir heima fyrir yrði þeim
um síðir að falli.
Styi'jöld þessi sem nefnd hefur verið
»Persastriðin« var af þeim toga spunn-
in, er nú skal greina.
Grikkir áttu nýlendur fyrir hand-
an Hellusund á Litlu-Asíuströndum
frá fornu l'ari. Nýlendur þessar höfðu
Persar lagt undir sig, en nú gjörðu
þær uppreisn og vildu losast undan
ánauðaroki þeirra og ná aplur frelsi
sínu og fullu sjálfstæði. Persum tókst
þó að brjóta þá undir sig af nýju og
kúga til hlýðni um stundarsakir.
En að því búnu sneri liinn vold-
ugi Persakonungur reiði sinni á Grikki
á meginlandinu, er veitt höfðu nýíend-
unum lið. Hugðist hann að láta þá
kenna ríkis sins og leiða þeim þann
veg að efla þegna sína lil mótþróa og
uppreisnar gegn sjer.
Hann bauð því út hverjum leið-