Unga Ísland - 01.11.1909, Blaðsíða 4

84
UNGA ISLAND.
hitt leggur fram veð. Hjer má
aðeins nota varir og tungu, en
ekki hendur.
8. Setjast á gólfið og standa upp
aftur án þess að hafa hendurnar
til hjálpar.
9. Halda um sig skammarœðu og
berja sig.
10. Hnjekossinn. Maðurinn velur sjer
konu (eða öfugt) þau krjúpa
bæði á gólfið með bökin saman.
Þannig eiga þau að kyssast með
því að maðurinn snýr höfðinu
til hægri en hún til vinstri.
11. Drekka af flösku með tappa i.
Snúa flöskunni við og drekka af
botninum.
12. Gefa blóm öllum sem inni eru og
segja ástæðu fyrir hverri blóm-
gjöf.
13. Kgssa skuggann sinn. Þá hyllist
maður til að skugginn lendi á
einhverri stúlkunni.
14. Kgssa þann sem manni þgkir vœnt
um án þess að sjeð verði hver
það er. Stúlkan kyssir alla karl-
mennina eða karlmaðurinn allar
stúlkurnar.
15. Prjú orðin. Maður lætur ein-
hverja þrjá hvísla að sjer sínu
orðinu hvern og býr til smásögu
utan um orðin.
16. Likja við fugl hverri konu eða
karlmanni í leiknum.
17. Gera arfleiðluskrá sina. Þá er
bundið fyrir augun á hinum
dæmda og hann leiddur fram á
gólfið. Sá sem Ieiðir hann lætur
hann heyra ýmsar hreyfingar,
selbita, koss o. s. frv. og lætur
hann ánafna hverjum leikanda.
18. Hefjabónorð til stúlku (eðamanns).
19. Sgngja einhverja smá blaðagrein
með ákveðnu lagi.
20. Sextúr. Ef framorðið er og
æskilegt að leysa mörg veð í
einu, *r bundið fyrir augun á
öllum veðeigendum og dansa
þeir sextúr, þeim sem á horía til
mestu skemtunar.
Sagan um skemda eplið.
Róbert litli var kominn í vondan
soll, og var farinn að taka ýmislegt
ljótt eftir Qelögum sinum. Föður hans
var mikil raun að þessu, og hann
vissi hvaðan það stafaði, en það var
ekki hlaupið að því. að koma Róberl
í skilning um það.
Eitt kvöld kom gamli maðurinn
með sex epli utan úr garði og gaf
Róbert þau. Þau voru öll falleg og
óskemd, en ekki meir en svo full-
þroskuð, og feðgunum kom saman
um að þau mundu verða enn betri
við að geymast nokkra daga.
Róbert þakkaði fyrir eplin og opn-
aði skáp mömmu sinnar og ljet þau
þar í skál, en þá tók faðir hans upp
sjöunda eplið og ljet ofan á hin, og
það epli var slcemt og rotið.
»Þetta líst mjer ekki á« — sagði Ró-
bert — »rotna eplið skemmir frá sjer
öll hin«.
»Heldurðu það?«, sagði faðir hans,
»hver veit nema góðu eplin bæti
skemda eplið?« Og svo ljet hann
skápinn aftur og gekk burt.
Eftir rúma viku minti faðirinn aft-
ur á eplin, og þeir fóru í skápinn.
En það var ekki skemtileg sjón. Góðu
eplin, sem öll voru svo falleg, voru
orðin skemd og rotin.
»Þarna sjerðu, pabbi!« hrópaði Ró-
bert. »Það fór eins og jeg spáði, að
vonda eplið mundi skemma góðu
eplin«.
»Róbert minn«, sagði faðir hans.
»Jeg hefi oft beðið þig að vera ekki
í leikum með slæmum drengjum; af
þeim Qelagsskap verður þú sjálfur