Unga Ísland - 01.06.1933, Page 11

UNGA ÍSLAND
87
asp ^
[ HELEN KELLER J
-----------n □-----------
011 kunnnm vér svo mikið í sálarfræði, að
vér vitum, að skilningarvitunum eig-um vér það
að þakka, að vér getum orðið þess vör, sem
í kringum oss er. Og eins hitt, að málið ber
aðallega boð frá sál vorri til annara sálna. Vér
skiljum því vel, að oss yrði örðugt að verða
vör viS það, sem er og gerist kringum oss, ef
vér misstum sjón og heym, og sömuleiðis, að
torvelt yrði fyrir oss aS koma hugsunum vor-
um til annara manna, ef vér, í viðbót við þetta
tvennt, misstum málið. Þá væri ekki eftir af
sambandstækjunum annaS en tilfinningin
(þreifingin), smekkurinn og ilmanin. Og það
eru ófullkomnir boðberar milli vor og umheims-
ins. Og enn ófullkomnari verða þeir hjá þeim,
sem aldrei hafa lært aS tala eða skrifa.
Eg ætla að reyna aS segja ykkur ofurlítið úr
þroskasögu barns, er missti þrjú sambandstæk-
in (sjón, heyrn og mál) á öðm ári, en er nú
samt fyrir hjálp þreifingarinnar einnar, eins
skilningarvits — því af ilman og sinekk hefir
hún haft lítil not til náms — komin npp á há-
tind menntunarinnar og orðin heimsfræg. Hún
er nú talin einhver allra-merkasta konan, sem
uppi er í heiminum, því aS hún er eigi aðeins
orðin kunnur rithöfundur og jafnaðarmennsku-
postuli, heldur hefir hún sýnt ölliun heiminum
með dæmi sínu, hvert komast má, er áhurri,
vitsmunir, elska og óþreytandi þolinmæði
'aggja saman. En vitanlcga hefSi hún eigi kom-
ist þetta með einu skilningarviti, ef hún hefði
eigi verið frábærlega gáfuð og aS því skapi
námfús.
En saga Helenar Keller er jafnframt saga
um óglevmanlega þrautseigju og óþrotlega
elsku og þolinmæði annarar konu, kennslu-
konunnar, sem meS henni hefir verið síðan hún
hvrjaði nám, 7 ára gömul. Saga þeirra er sag-
an um baráttu, sem háð er við óvenjulega örS-
ugleika. Og mér finnst hún hugðnæmari en
nokkur bardagasaga önnur, sem eg hefi lesið.
Þfer hafa engum öðrum vopnum beitt en þeim,
er vitsmunasöm og þolinmóS mannelska þekk-
ir best, en sigurinn, sem þær hafa unnið, er að
flestra dómi dýrSlegur. En eg efast um, að sá
sigur hefði nokkrur sinni unnin verið, ef kven-
tðliS í sinni göfugustu mynd hefði þar eigi
komiS til. Eg fyrir mitt leyti er sannfærður
um, að konur eru gæddar enn meiri forða af
þolinmóðri elsku en karlmenn, og þaö var þessi
þolinmóða elska, sem hér reið svo mjög á.
Það sem eg segi hér frá Helen Keller, hefi
eg aSallega úr æfisögu hennar, sem rituð er af
henni s.jálfri á enska tungu (The story of my
Life by Helen Keller. New York 1005), en nú
hefir þýdd verið á ýms önnur tungumál, og
sumt hefi eg eftir enskum blöðum.
Pyrir þá, sem fræðast vilja um sálarlífiS,
er saga Helenar mjög svo hugnæm. Ef skiln-
ingur efnishyggjuspekinganna á sálarlífinu
væri réttur, og sál vor eigi annað en samsafn
af starfsemdum líkamslíffæranna, skyldi mað-
ur ætla, aS hún yrði eitthvað ófullkomnari, er
svo geysf-miklar skemmdir verSa á líkamanum,
og það aðal-skilningarvitunum. En saga Hel-
enar Keller bendir í gagnstæða átt. Því að sál
hennar virðist heil og óskert, aSeins sem inni-
byrgð í nokkurs konar gluggulausu fangelsi.
Ilelfin Keller er fædd 27. júní 1880 í Tus-
cumbia, smábæ í Norður-Alabama í Vestur-
heimi. Ætt hennar er svissnesk. Einn af for-
feðrum hennar var yfirkennari við heymar-
og mállevsingiaskóla í Zurieh á Svisslandi, og
hann ritaði bók um uppeldi og fræðslu slíkra
barna. EaSir hennar. Arthur H. Keller. v;ir
höfuðsmaður í sambandsher Suður-Bandaríkj-
anna, og móSir Helenar. Kate Adams, var síð-
ari kona hans, honum miklu yngri.
Helen var í upphafi mjög efnilevt barn. Hún
bvrjaði að hafa eftir einstöku orð sex mánaða
gömul, og gekk ein og óstudd fvrsta afmælis-
daginn sinn.
f febrúarmánuði, þá er hún var rúmlega
U/2 árs. veiktist hún og lá lengi með afskan-
lega miklum sótthita. Sjvikdómurinn, sem hún
hafSi tekiÖ, var af læknunum talinn einskonar
heilabólga.
Hún var talin af. En einn morgun hvarf hit-