FÁ-blaðið - 01.01.1962, Blaðsíða 2

Myndin hér aS o/an kom jram á fundi hjá klúbbnum IKIS nýlega.
getur hitastigið á hinum efnunum og skolvatninu verið
háð ýmsum breytingum. Við komumst að þeirri niður-
stöðu, að nauðsynlegt er að mæla hitastig framkallar-
ans þegar prufan er gerð og aftur, þegar sjálf myndin
er gerð og síðan við hverja mynd. Það á alltaf að vera
sama hitastig, ef hægt á að vera að fylgjast með litun-
um. Ekki skiptir miklu, hvort hann er 68°F eða 72°F,
ef hitastigið aðeins helzt óbreytt. Pappírinn er sterkur
og þolir snöggar hitabreytingar og liltölulega harkalega
meðferð, og þurrkun með þerripappír.
Fyrsta formið, sem þessi pappír og kemisku efni
verða send í á markað í Bandaríkjunum, verður þetta
FR Color Print Kit. Þetta „Kit“ (pakki), sem væntan-
lega verður selt á 10 dali, inniheldur allt sem þér þurfið
á að halda, auk hins venjulega framköllunarútbúnaðar
yðar, og þér getið þegar farið að framkalla litmyndir.
I pakkanum verður: Dálítill pappírspaki, kemisk efni,
filter-haldari, basic filter, þrír aðrir filterar, „exposure
cacu!ator“ (spjald, sem lýst er í gegnum til að finna
réttan lýsingartíma gagnvart litum), sem er nefndur FR
Theilgaard, og „Safelight filter“.
011 Iitamegativ má framkalla á þennan pappír. Við
tilraunir mínar notaði ég mest Kodacolor-negativ og
eitt eða tvö Agfacolor.
Þessi „exposure calculator11 verður nýlunda fyrir þá,
sem aldrei hafa snert á litmynda-framköllun fyrr, og þó
gætu einhverjir lesenda, sem framkallað hafa litmyndir,
kosið að nota hvít-ljósa-aðferðina, en þá er filter settur
í stækkarann í vissri hæð ofan við negativið. En þetta
krefst þess auðvitað, að viðkomandi eigi sett af frádrátt-
arfilterum og kunni með þá að fara.
Leiöbeiningarnar, sem fylgja eiga þessu kit, gefa
skýringu á því, hvernig nota skuli þrí-lita filterkerfið,
(annars má líka nota þessa aðferð við Ektacolor og
Agfacolor engu síöur en við hvít-ljósa aðferöina) og
FR Theilgaard exposure calculator er notaður í sam-
bandi við þrílita lýsinguna. (Theilgaard er nafn upp-
finningamannsins).
Framh. í nœsta blaði.
Ljósmyndabókin
Seint á síðasta ári gerðist sá merkisatburður, að út
var gefin á íslenzku bók um ljósmyndun. Nefnist hún
Ljósmyndabókin og er eftir Svíann Gösta Skoglund, en
Hjálmar R. Bárðarson þýddi bókina á íslenzku og færði
til íslenzkra staðhátta. Utgefandi er Setberg s.f.
Það mun varla þurfa að lýsa því, hversu kærkomin
þessi bók er íslenzkum áhugamönnum um ljósmyndun.
Þetta mun vera fyrsti brunnurinn, sem þeir geta sótt
vizku í á sínu móðurmáli, og svo lengi hafa þeir saknað
þess, að nú er ástæða til að fagna.
Bókin er byggð á fenginni reynslu við 15 ára kennslu
á námskeiðum fyrir áhugaljósmyndara og er sögð vera
lestrarefni fyrir byrjendur og þá, sem eitthvað hafa áður
fengizt við ljósmyndun. Helztu Jrættir bókarinnar eru
um kassamyndavélina, brennivídd og ljósstyrkleika,
filmuna, skarpleika, aukalinsur, lýsingu, framköllun,
kopíeringu, stækkun ,myndaverkefni, leifturljós og lit-
ljósmyndir.
Á þessu sést að víða er komiÖ við og margt ber á
góma, svo að bæði Jteir, sem rétt eru að byrja og þeir,
sem telja sig lengra komna, kynnast í bókinni einhverju
nýju og áður ókunnu. í Ljósmyndabókinni felast fróð-
leikskorn fyrir alla áhugaljósmyndara, byrjendur og
aðra. Þess skal getið að í bókinni eru 265 myndir til
skýringar efninu.
í bókinni er einnig vísir að orðasafni yfir ljósmynda-
hugtök og -heiti, en þýÖandinn hefur lagt í það stórvirki
2
FÁ-BLAÐIÐ