Barátta gegn herstöðvum - 01.03.1974, Qupperneq 6

6
BARÁTTA G6GH HERSTÖÐVUM
Á tímum Gafíaranna
Þeir vH'ia hofa bandarísha Her-
stöð á (skmdL Þeér vilja hofa hér
Nfósna- og rodarstöðvor út inn
\
aHt tand. Þeir vHja lóta Bartda-
ríkjomönnum í té hvers konar að-
stööu fyrír kofbóta og önnur
stríðstól. Þeir vilja standa trúir að
baki Nató, hernaðarbondalaginu
þar sem Bandaríkin eru prímus
mótor.
Þeir róa að því með oddi og
egg að fella þó ríkisstjórn á Is-
landi, sem hefur látið að því
liggja, að hún vilji taka upp sjálf-
stæða utanríkisstefnu og reka
bandaríska herliðið úr landi.
Þeir ganga fyr'r dyr hvers
manns á fslandi og biðja um nafn
hans á bænarskjal þar sem farið
er fram á áframhaldandi veru
herliðsins í landinu.
Þeir reka gegndarlausan áróður
í öflugum málgögnum kaupsýslu-
stéttarinnar og Sjálfstæðisflokks-
ins, málsvara peningavaldsins á
fslandi.
Þe'r hafa með sér félag, sem
miðar að því að „efla vestræna
samvinnu" — þ.e. dreifa áróðurs-
bæklingum og kvikmyndum í
þágu Nato milli þess sem stund-
aðar eru drykkjuveizlur og ferða-
lög á kostnað hernaðarbanda-
lagsins.
Þeir græða peninga á viðskipt-
um við herliðið.
Þeir tala um varið land og það
vottar ekki fyrir kindarlegu brosi
á andliti þeirra, þrátt fyrir það,
að rök þeirra fyrir áratuga undir-
lægjuhætti eru vindur einn.
Þeir hafa svo lengi sem næstum
helmingur þjóðarinnar hefur lifað,
iðkað, svívirðilega sögufölsun.
Gegndarlaust hafa þeir þyrlað
ryki í augu fólks og nú er svo
komið að tugir þúsunda rita nafn
sitt á bænarskjalið í góðri trú og
heldur að það sé að inna af hendi
sjálfsagðan hlut.
Seinna, þegar Islendingar hafa
endanlega komist að raun um,
hvað það er að vera sjálfstæð
þjóð í eigin landi, þá verða okkar
, fímar naumast skýrðir nema á
einn hátt: Tímabil mannanna sem
hímdu undir gafli.
Þessa dagana gengur hundings-
háttur þessara gaflara svo langt,
nú kemur það svo vel í Ijós, hve
smáar þær eru sálirnar sem sitja
við háborðið í þeirri lágkúrulegu
veislu sem hermangarar og flat-
kratar hér á landi halda sjálfum
sér, að maður skammast sín fyrir
að segja um ósómann eitt orð op-
inberlega.
Er hægt að trúa því, að vera
okkar í Nato og dvöl herliðsins
hér á landi, sé mörgum mönnum
þvílíkt sáluhjálparatriði, svo mikil-
vægt, að þeir kosta stórfé og
mannafla til að verja afstöðu
sína ?
Er hægt að trúa því að hagn-
aður viss ráðandi hóps af pen-
ingamangi við herliðið sé svo
mikill að þeir selji sál sína fyrir
hana?
Ég get það ekki.
Ég held að það sem hernáms-
andstæðingar berjast við sé fyrst
og fremst hugarfarsleg kórvilla.
Ég held jafnvel að málsvarar
hernaðarbandalagsins viti betur
en þeir láta — en vegna uppeld-
isáhrifa geti þeir ekki annað en
hamast. Með endalausum skrifum
sínum og hundingslegri framkomu
í garð þeirra landa sinna sem
öðru vísi hugsa, eru þeir í raun
að fá útrás fyrir bældar kenndir.
Þeir koma í útvarpið og segja:
Heimurinn er bara svona, þið
þessir ungu menn hafið ekki vit
á pólitík.
Gömlu mennirnir ráða bönkum
okkar. Þeir ráða fjölmiðlunartækj-
um okkar. Þeir ráða framleiðslu-
tækjum okkar. Þeir velta sér upp
úr peningum okkar. Og látum þá
gera svo i góðri trú, því þeirra
tími er raunverulega liðinn. Nátt-
Framh. á bls. 7
„Hervernd44 —
Framhatd af bfs. 7
ekhá geteð vaöiö im götur Bel-
fast roeð hersveftir sínar og
murkað niður jafnt húsmæður i
mjólkurinnkaupam sem börn i
boltaleik.
Það er asmars hin merkasta
kenning, að svo kallað vamar-
leysi þjóðar gé ógnun við frið-
sama nágrarma hennar. Hin her-
fræðilega tómarúmskenning hef-
ur hún verið kölluð. Hún varð á
sfmrm tfma til í höfðum manna,
sem hðfðu lífsviðurværi sitt af
hemaðarofbeldi á eiinti eða annan
hátt. Slikir merm iifa I þvi tóma-
rúmi, sem nefnt hefur verið
„terrorballansiníi“ eða Jafnvægi
Ógnarinnar.
Hugsahr og gerðir sfíkra manna
einkennast fyrst og fremst af
þvf, að þeár lifa I óttanum og
trúa á ofbeldið. Enginn skyldi
þiggja hollráð af slíkum mönn-
ttm, hvað þá trúa þeim fyrir ör-
yggi þjóðar shinar. Það er einm-
itt óttinn og trúin á hemaðar-
ofbeldi, sem mest hefur ein-
kennt sefasjúkan málaflutning
þeiarra afturhaldsafla, sem undan-
farna mánuði hafa verið á far-
aldsfæti um þéttbýlissvæði lands-
his að safna undirskriftum fyrir
ævavarandi bandarfskri hersetu
á Istendi.
Stjómarhættir til
fyrirmyndar.
1 upphafi varpaði ég fram
þeirri spumingu, hvort nokkurj
þjóð gæti mælt varnarmátt sinn
i erlendum herstyrk.
Víkjum nú nánar að þessu atr-
iði. Bandarikjunum var á sfnum
tíma falið að sjá um öryggi
Islendinga vegna þess að þau
vora mesta lýðræðisþjóð f heimi
að mati þeirra, er að vamar-
sáttmálanum stóðu.
Nú á tímum hvarflar það ekki
að nokkmm heilvita manni að
halda þvi fram, að Bandaríkin
séu mesta lýðræðisriki I heimi.
Þvert á móti em æðstu valdhafar
Bandarfkjanna nú orðnir opin-
berlega yfirlýstir glæpamenn,
sem hafa komist til valda með
svikum og mútum.
Mér er spum, hefur þetta ekk-
ert raskað hinum svo kallaða
vamarmætti okkar?
Ef það, sem gerst hefur í ut-
anríkis- og innanríkismálum
Bandaríkjanna sl. aldarfjórðung
hefur ekki breytt vamargildi
herstöðvarinnar að mati ein-
hverra manna, þá er það einfald-
lega vegna þess, að þessir sömu
menn Mta í einu og öllu á stríðs-
rekstur og svikafen bandarískra
valdhafa sem eðlilega og nauð-
synlega hluti.
Það eru votergeitkandídatar
fslensku þjóðarinnar, sem halda
þvf fram, að hið botnlausa svika-
fen og loddaraleikur, sem nm-
lykur bandarísk stjórnvöld, komi
ekki vamarmálum íslands við.
„Varin alþýða“.
Það vita allir, sem vilja vita,
að valdarán hersins í Grikklandi
1967 var framið samkvæmt sér-
stakri áætlun, sem unnin hafði
verið á vegum NATO, og kennd
yar við Prómóþeus. Gríski her-
iim var vopnaður bandarískum
vopnum, og yfirmenu hans voru
fyrrverandi starfsmenn banda-
rísku leyniþjónustunnar. Það
vita allir, sem vilja vita, að
Bamdaríkjastjóm hefur veitt
grísku fasistastjóminni þann
stuðning, sem hefur verið henni
nauðsynlegur til þess að halda
velli. Og hvað hafa Bandaríkin
fengið í staðinn? Jú, þau hafa
fengið herstöðvar. Einhverjar
mestu flotastöðvar Bandaríkja-
hers á Miðfjarðarhafi em nú i
Grikklandi. Fyrir nokkmm mán-
uðum gerðist það, að gríska
stjómin sendi skriðdreka gegn ó-
vopnuðum námsmönnum I tækni
skólanum I Aþenu og myrti á 3.
hundrað ungra manna. Banda-
rískur her hefur ekki tryggt
grísku þjóðini öryggi. Hann
hefur hins vegar tryggt fá-
mennatí stétt eignamanna að-
stöðu til kúguar og ofbeldisverka
á þjóðinni.
í raun og veru stafar okkur
sama ógn af bandarískum her-
stöðvum á íslandi, og grísku
þjóðinni f Grikklandi.
Og öryggi okkar verður þvf
hættara, þeim mun dýpra sem
hinir bandarísku vadlhafar
sökkva niður I svikakafenið.
Það er stigsmunur en ekki
eðlismuur á þeim boðbemm svo
kallaðrar vestrænnar samvinnu
og lýðræðis, er nýlega hafa látið
út úr sér, að vissir skoðanahópar
á Islandi eiga ekki tilvemrétt,
og þeim grísku valdhöfum, er
enda skriðdreka á vopnlausa
námsmenn í skjóli badarískrar
hervemdar.
Látum við hræða okkur
til hlýðni.
Mér þykir rétt að taka það
fram, að þótt ég hafi hér hvorki
minnst á flotastyrk Sovétríkj-
anna né hina s. k. Finnlandi
seringu Islands, þá er það ekki
vegna þess, að ég fylli þamn
draugaflokk er nú vinnur leynt
og ljóst að þvi að koma Islandi
undir harðstjóm hinnar rússn-
esku ógnvalda og senda aila
sanna lýðræðissinna á Islandi
til Arkipelag Gúlag.
Sá draugaflokkur lifir að mínu
viti einungis á síðum Morgun-
blaðsins og í hugarheimum
þeirra varðhunda Nixons, sem
tekið hafa sér stöðu undir fánum
„Varins Lands“.
Að lokum þetta: Þau peninga-
Öfl hér á Islandi, sem undanfar-
ið hafa notað allan sinn áróðurs-
mátt til þess að sefja þjóðina upp
í óráðskennda hræðslu og undir-
gefni við bandarískar vigvélar,
hafa með atferii sfnu gert aðför
að sjálfsvirðingu sérhvers þess
manns, sem nokkum timan hef-
ur á annað borð ætlað sér að
standa uppréttur. Þessi peninga-
öfl, sem lifa í óttanum og trúa
á ofbeldið munu fyrr en seinna
lúta í lægra haldi, þvf Islenskri
alþýðu hefur lengst af verið
annað hefur gefið en að láta
kúga sig til undirgefni af hræðslu
við hin óræðu máttarvöld, hvort
sem þau hafa borið heitið Kölski,
Móri eða Rússneska grýlan.
Ólafur Gíslasou
Ó.G.
Að búa í
hernumdu landi
Að búa í hernumdu landi er eins og að spila
á spil
með spekingslegum svip og taka í nefið.
(Og allt með glöðu geði
er gjarnan sett að veði).
Og þótt þú tapir, það gerir ekkert til,
því það er nefnilega vitlaust gefið.
(Stælt eftir Stein Steinairr)
Jóhann E. Fr'imann:
Þú veizt
hvað þú vilt
Veiztu ekki svarta;
vora heimsku samtíð?
Viltu ekki bjarta;
vorra niðja framtíð?
Viltu þá játa;
vestur-heimskan Sam?
Viltu þá láta;
stríð í Víet-Nam?
Viltu ekki beygja;
blökkumanna lýð?
Viltu ekki heyja;
heimsins versta stríð?
Vilíu' ekki gefa;
grískum böðli grið?
Viltu ekki í hnefa;
hafa réttlætið?
Veiztu ekki í blóði;
er böðuð þeirra slóð?
Veiztu ekki góði;
í Víet-Nam er þjóð?
Viltu ekki láta;
vana íslands hlini?
Viltu ekki dáta;
eiga að tengdasyni?
Viltu ekki feiga;
vora tungu og ritin?
Viltu ekki eiga;
velktan dal og skitinn?
Viltu ekki brjóta;
vora jörð og friða?
Viltu ekki njóta;
vorra fiskimiða?
Viltu ekki njóta;
N ato-verndarinnar?
Viltu ekki brjóta;
vöggu dóttur þinnar?
Veiztu að til friðar;
fæddist barn um Jólin?
Veiztu að til viðar;
í vestri gengur Sólin?