Læknablaðið - 01.10.1930, Blaðsíða 9

LÆKNABLAÐIÐ
151
AlstaÖar er ger'Öur ólöglegur abortus, þrátt fyrir gildandi lög. Þetta
vandamál er því víða mikið rætt.
Þessar ólöglegu aÖgerÖir eru að nokkru'' le}di framkvæmdar á sjúkra-
húsum, af praktiserandi læknum eÖa af algerlega ólæknisfróðu fólki.
Stundum er þetta gert fyrir þrábeiÖni fólksins — af mannúð, en oft í
hagsmunaskyni. Hjá fúskurum vill vera mjög hætt við blæðingum og
infection, svo að lífi konunnar stafar hætta af og veröur henni ekki
ósjaldan að bana.
Allri nefndinni kom saman um, að ástandið eins og nú er, sé algerlega
óviðunandi. Meiri hluti hennar vill því rýmka mjög indicationir fyrir
abortus provocatus, meðal annars í þeirri von að fyrirbyggja, að kon-
urnar leiti til skottulækna, sýkist og hætti þannig lífi sínu. Hann lagði
þvi til, að indicationes fyrir abortus provocatus yrðu þrenns konar:
I. Medicinsk indication', eins og verið hefir, þegar lífi konunnar er
mikil hætta búin af graviditas og fæðingu.
II. Social indication.
III. Humanitær indication.
Social indication telst það, þegar tillit til fjárhagslegrar afkomu kon-
unnar eða heimilisins eða tillit til þjóðfélagsheildarinnar er sú ráðandi
ákvörðun.
Humanitœr indication er það, ef barnsfæðing sýnilega verður böl fyrir
konuna sjálfa, börn hennar eða nánustu ættingja. Það er alkunnugt, að
almenningsálitið dæmir lausaleik hart. svo að kona, sem elur barn utan
hjónabands, verður fyrir álitshnekki, fyrirgerir oft framtíðarmöguleikum
sínum, missir atvinnu o. s. frv.
Meiri hluti nefndarinnar gerði ráð fyrir, að í hverju fylki væri nefnd,
sem úrskurðaði að fengnum öllum upplýsingum, hvort ástæða væri til
að framkvæma abortus eða ekki.
Minni hluti nefndarinnar vildi aðeins viðurkenna social indication, þar
sem um „úrkynjað“ foreldri væri að ræða.
Eftir allharðar umræður fyrir luktum dyrum, var samþykt tillaga í
anda meiri hlutans, um að skora á löggjafarvaldið að rýmka mjög indi-
cationir fyrir abortus provocatus.
Verður fróðlegt að sjá hvað Stórþingið gerir i þessu efni.
Að kvöldi annars fundardags var þátttakendum og konum þeirra haldið
veglegt samsæti, sem fór hið besta fram.
Það var okkur bæði gagn og gleði, að sitja þennan læknafund og hitta
svo marga 100% collega. Vildum við óska, að allir islenskir læknar hefðu
haft tækifæri til að vera þar einnig, sér til sálubótar.
V. A. og H. T.