Læknablaðið - 01.02.1948, Blaðsíða 19

i^ÆKNABLAÐlf)
13
aðgerð, og vélindið þá orðið
fyrir þvi hnjaski, seni ólijá-
kvæmilegt er, þegar vagus-
resection er gerð. Þessi óþæg-
indi reyndust ekki langvarandi
í neinum sjúklinganna. en einn
þedrra þurfti að dilatera. Aðr-
ir fimm fengu nokkurn niður-
gang, og tveir þeirra hö'fðu
jafnvel hægðir 10—12 sinnum
á dag. Einnig þetta lagaðist af
sjálfu sér með tíð og tíma. Þess
er vert að geta, að nokkrir
sjúklinganna, sem fyrir aðgerð-
ina höfðu þjáðst af langvinnri
hægðatregðu, urðu eflir vago-
tomiu þeirrar blessunar aðnjót-
andi að hafa hægðir á hverj-
um degi.
Eins og að framan- er sagt,
er ekki timabært að dæma um
vagotomiuna sem sjálfstæða
aðgerð eða bluta lækningatil-
raunar við langvinn skeifu-
garnarsár. Samt sem áður er
ég þeirrar skoðunar,að með
henni Iiafi enn eitt vopn verið
lagt upp i liendur handlækn-
anna, sem við sjúkdóm þenn-
an fást. Hún er án alls vafa við-
eigandi, þar sem lítt eða ekki
er mögulegt að framkvæma
magaresection vegna local
breytinga eða lélegs ástands
sjúklingsins almennt. Hún er
bezta ráð, sem við.þekkjum, við
stoma-ulcus og sjálfsögð hjálp-
arráðstöfun, þegar gastroenter-
ostomia er gerð vegna pylorus-
þrengsla. Ennfremur bætir lnin
að miklum mun upp magare-
seclion lijá ungum, activum
sjúklingum með mikla maga-
secretion, og gerir það ef til
vill að verkum, að ekki þarl'
að nema burt jafnmikið af
maganum og ella, til þess að
koma í veg fyrir sármyndun i
anastomosunni.
Ef til vill á reynslan eftir að
leiða í ljós, að meginhlulverk
vagotomiunnar er að græða
sár, sem ekki eru penetrerandi
eða compliceruð af hlæðingum
eða stenosis, en lyflæknis-með-
ferð bítur ekki á, (íg i ciðru lagi
sem viðbótarráðstöfun með
magaresection eða gastroent-
erostomiu, þay sem á hinn hóg-
inn fullkomin magaresectión
kann enn um skeið að reynasl
bezt, þegar um compliceruð
sár er að ræða.
Að lokum má gela þess, að
vagotomia befir reynzt fær um
að draga úr verkjum í epigas-
trium, er stafa af sjúkdómum
slíkum sem bólgu eða steinum
í brisi. Og ekki er fjarri lagi
að lála sér detta í hug, að með
henni megi draga úr þjáning-
um þeim, sem einatt eru sam-
fara ó'skurðtækum illkynja
æxlum*) í maga.
Þórarinn fíuðnason þýddi.
Heimildaskrá.
i Burdenko, N. og Mogilnitzki, B.:
Ztsclir. f. (1. ges. Néurol. u.
Psychiat., 103: 42, 1920.
*) Dæmi þessa er 39 ára gönnil
lcona, seni við skárum 8. nóv. 1947.
Hún hafði um nokkurt skeið þjáðst