Stormur - 16.08.1940, Síða 3

STORMUR
S
Ferðasaga.
Á Blönduósi hafði ég afráðið að skilj avið ferðafélaga
mína og vera þar og fram í Vatnsdalnum nokkra daga um
kyrt hjá gömlum og góðum kunningjum. — Þegar að því kom
að leiðir áttu að skiljast varð það þó svo, að okkur Guðrúnu
minni varð nokkuð örðugt um skilnaðinn og hvað mig sjálf-
amsnerti varð það einnig við þær fleiri, því að allar höfðu þær
Það varð því að ráði til þess að lengja ofurlítið samveru-
stundirnar, að ég færi með samferðafólkinu fram á Hnjúks-
Hnjúk, sem er í Vatnsdalsmynninu, og sýndi því yfir Vatns-
dalinn — einhverja friðsælustu og fegurstu sveit þessa
lands. '
Var svo ^kið fram á Hnjúkinn í blíðskapar veðri en þó
ekki svo sólbjörtu að fegurð dalsins, fjallanna og flóðsins nyti
sín til fulls. — Og þar kvaddi ég til fulls Guðrúnu mína og
var skilnaður okkar hinn innilegasti, en þó fylgdu því eng-
ir mannlestir eins og Gunnar minn Sigurðsson frá Selalæk
kemst stundum að orði, er hann hefir notið félagsskapar
góðra kvenna.
Ók ferðafólkið síðan áfram leið sína suður og hlektist
ekkert á, en ég fór til kunningja minna í Vatnsdalnum og
var hjá þeim nokkra daga, en fór síðan út á Blönduós og var
þar nokkra daga hjá Kristni kaupmanni bróður mínum og
konu hans Ingileifu dóttur Sæmundar skipstjóra Sæmunds-
sonar, sem nú er orðinn kunnur um alt land síðan bók hans
og Hagalíns: Virkir dagar komu út.
Ekki er fjölment á Blönduósi, eitthvað um 500 manns
og ekki getur það heitið neitt sérstaklega tilkomu mikið að
líta yfir þorpið því að hús eru þar flest heldur lágreyst og
turnar fáir. En Blönduós er þó hlýlegur og aðlaðandi þorp
og er það einkum tvent sem veldur: hin mikla túnrækt og
torfbæirnir grasi grónu, sem allur þorrinn af þorpsbúum býr
í.Er Blönduós merkilegur fyrir það, að timburhúsa og stein-
húsa aldan sem geysað hefir yfir þetta land síðan skömmu
eftir aldamótin hefir að mestu leyti farið framhjá þessum
bæ og enn byggja menn sér íbúðarhús úr torfi þar — efninu
sem ef til vill á enn eftir að verða eitt aðalbyggingarefnið
í þessu landi, en með þeim umbótum, sem tæknin skapar.
Ekki hreykja þau sér hátt þessi torf og moldarhús og
sjaldnast myndi þeim sem í höllunum búa þykja þau heldur
lág undir loft og óvistleg. En þau hafa verið hlýrri en margur
timbur- og steinkumbaldinn, og þau hafa ekki reist eigandan-
um sínum hurðarás um öxl. Afkoma manna á Blönduósi hefir
líka löngum verið sæmileg og fólkinu liðið vel. Hefir hin
mikla túnrækt í seinni tíð átt sinn mikla þátt í þessu. Flest-
ir hafa kú og sumir tvær til þrjár og nokkrir kindur og nú
er garðræktin orðin svo mikil í aðra hönd.
Annars á Blönduós það tæplega fyrir sér að vaxa nokk-
uð verulega frá því sem hann nú er, enda staðið í stað. Það
sem einkum háir vexti hans er hafnleysið og lítil fiskisæld
að jafnaði nema lángt sé sótt. — En það er annað þorp í Húna-
vatnssýslu: Skagaströndin eða Höfðakaupstaður, sem líklega
á það fyrir sér að verða eitt með stærstu og best stæðustu
kauptúnum norðanlands. Er margt sem gefur fyrirheit um
þetta: góð höfn eftir að hafnarmannvirkjum þeim, sem nú
eru hafin er iokið, ágæt fiski- og síldarmið sem stutt er að
Var Gottskálk þó ekki um alt fyrirmyndarmaður. En þau
urðu hjón, og var sonur þeirra Albei’t Thorvaldsen, ein-
hver frægasti og mesti listamaður, sem á jörðu hefir ver-
ið alinn. Ritað 5. ágúst 1940.
Árni Árnason frá Höfðahólum.
sækja á, og frjósamt og mikið uppland. Er óvíða í grend við
kauptún eða kaustaði hér á landi jafn gott land til ræktunar
og þar — mýrarflæmi með mátulegum og jöfnum halla, sem
vita á móti sólu og suðvestan átt. Eru það einkum tvær jarð-
ir, Vindhæli og Spákonufell, sem lönd eiga að þorpinu. Eru
hvorutveggja miklar jarðir og forn stórbænda og höfðingja-
setur. Á Spákonufelli bjó Þórdís spákona mikilhæf kona og
margkunnug og kemur víða við sögur. Ættu Skagstrending-
ar að vera svo framsýnir að kaupa þessar jarðir og aðrar
sem í grendinni eru áður en þær lenda í höndum spekúlanta
og spákaupmanna, sem þegar munu vera farnir að fá auga-
stað á þeim.
Hvergi er útsýni fegurra og tilkomumeira en á Skaga-
strönd, þegar Þingeyrar einir eru undanskildir, og ætti Ferða-
félagið að taka Skagaströn^ inn í ferðaáætlun sína, því að
hún jafnast fyllilega á við fegurstu sveitir norðanlands.
Á vestanverðum Skaganum, sem gengur fram á milli
Skagafjarðar og Húnaflóa er stórbýlið Hafnir, einhver bezta
og gagnauðugasta jörðin í Húnavatnssýslu, enda dýrust mat-
in 44.800 kr. eftir fasteignabókinni frá 1982. Mjótt er þó á
munum á milli Þingeyra og Hafna, því að Þingeyrar eru metn-
ar á kr. 44.500. í Höfnum er dúntekja og eggjataka, hrogn-
kelsisveiði og útræði, silungsveiði geysilega mikil, selveiði og
reki. Beitiland er þar einnig með afbrigðum gott. í Höfnum
bjó lengi Árni faðir séra Arnórs í Hvammi, Árna frá Höfða-
hólum, Sigurlaugar Knudsen og þeirra systkina. Bjó hann
þar stórbúi og þótti hinn merkasti maður. Nú býr þar Sig-
urður sonur hans, og mun hann og Magnús Stefánsson
kaupmaður og bóndi á Flögu í Vatnsdal vera taldir auðugustu
menn í Húnavatnssýslu, og munu áhöld um hvor ríkari er. —
Húseigendur.
Þeir húseigendur, sem ætla að fela okkur sölu á hús-
eignum sínum á næstkomandi hausti, eru beðnir að koma til
viðtals hið allra fyrsta.
Faffelgna- & verðbréfasalan
(Lárus Jóhannesson, hrm.)
Suðurgötu 4. Símar 3294, 4314
flestar viðartegundir
Friðrik Þorsteinsson
Skólavörðustíg 12