Barnablaðið - 21.10.1938, Qupperneq 4

4
BARNABLAÐIÐ
sig djúpt fyrir henni, en hún tók að dansa
fyrir þau í skrúða sínum og virtust dagg-
ardroparnir þá sem regnbogahjúpur í
kringum hana.
Þegar nokkuð var liðið á daginn, fór
konungsdóttirin á göngu út í hallargarð -
inn. Þá varð hún þess skyndilega vör, að
nokkrar stórar kóngulær komu á móti
henni.
„Farið þið burt,“ sagði hún og bandaði
móti þeim, en þær komu nær og hvaðan-
Allir karlar og konur hirðarinnar komu til að
óska henni til hamingju.
æva að komu fleiri og fleiri, og allur hall-
argarðurinn varð nú kvikur af kóngulóm.
Þær slógu hring um konungsdótturina og
báru hana út í stóran skóg og settu hana
niður í rjóðri nokkru, en milljónir af
kóngulóm stóðu allt í kringum hana og
gláptu á hana.
„Þú hefir tekið netin okkar,“ sögðu þær
ásakandi og bentu á hinn skrautlega
kóngulóavefs-kjól hennar.
„Ég vil fara heim! Sleppið þið mér!“
veinaði konungsdóttirin, en kóngulærnar
svöruðu:
„Ekki fyrr en þú hefir spunnið eins lang-
an þráð og kóngulóavefur sá er langur,
sem notaður var í kjólinn þinn. Byrjaðu
strax. Þarna stendur rokkur og þarna ligg-
ur ull og hör. Flýttu þér!“
„Já, en ég kann ekki að spinna,“ sagði
konungsdóttirin grátandi.
„Það var leitt fyrir þig, því að þá færðu
aldrei að fara,“ svöruðu kóngulærnar.
Þegar konungsdótturinni hafði skilizt,
að þetta var satt, hóf hún verk sitt. Fyrst
gekk það mjög illa. Þráðurinn slitnaði og
varð svo ójafn, að kóngulærnar fleygðu
spunanum. En smám saman vandist hún
við, og tók hún þá að fella sig við verkið.
Hver snældan af annarri fylltist, og
kóngulærnar báru bandið og garnið burt
og færðu henni aftur ull og hör. Og kon-
ungsdóttirin spann, þangað til hún var
orðin duglegasta spunakonan í öllu land-
inu, en sjálf hafði hún enga hugmynd um
þetta.
Dag nokkum komu kóngulærnar með
fagran kjól og gáfu henni.
„Hann er búinn til úr ullinni, sem þú
hefir spunnið," sögðu þær, „og enn er
mikið eftir. Hvað á að gera við það?“
spurðu þær.
„Búið til kjóla handa fátæku stúlkun-
um og jakka handa fátæku drengjunum,
en úr hörnum skuluð þið búa til lök og
dúka handa fátæku fólki, sem hefir ekki
efni á að fá sér þetta nýtt,“ svaraði hún.
„Nú færðu ieyfi til að fara heim,“ sögðu
kóngulærnar. „Nú hefir þú lært að spinna
og að hugsa um annað fólk. Nú ertu víst
orðin eins góð og konungsdóttir getur bezt
orðið.“
Svo fylgdu þær henni heim og mikill
fögnuður varð, þegar hún var aftur kom-
in í höllina, en fögnuðurinn varð enn meiri,
er menn höfðu veitt því athygli, hve breytt
konungsdóttirin var orðin.
Blaðið fæst hjá blaðsöludrcngjum, í bóka-
búðum og i Gunnarsbúð, Bergþórugötu 23
(rétt við Austurbæjarbarnaskólann) og
kostar 10 aura.
Útgef. og ábyrgðarm.: Georg Magnússon.
STEINDÖRSPRENT H.F.